Polecamy
Lotos Komarova to duży lotos o różowych kwiatach. Legenda i marzenie wielu chętnych uprawiać lotosy w Polsce: jest azjatyckim lotosem orzechodajnym, którego siedliska są najdalej wysunięte na północ, jest więc mrozoodporny, zdolny przetrwać zimę w zbiorniku, w którym rośnie, niewymagający dodatkowych zabiegów na zimę.
Odmiana nieduża, łatwa w uprawie - ten lotos nadaje się do uprawy w dwudziestolitrowym pojemniku. Kwiaty różowe, środkowe płatki mogą mieć białe przebarwienia jak niektóre piwonie.
Lotos średniej wielkości. Kwiaty pojedyncze, różowe.
Lotos żółty jest rodzimy dla wschodnich stanów Ameryki Północnej - od Florydy po Michigan i dalej. Kwiaty bladożółte, pachnące. Liście wystają ponad wodę.
Duży, klasyczny już lotos wyhodowany przez legendarnego amerykańskiego hodowcę grzybieni i lotosów. Kwiaty bardzo duże, pojedyncze, różowe ocieplone lekką nutą oranżu. Wymaga dużego zbiornika (beczka/kasta murarska o pojemności kilkudziesięciu litrów lub płytki naturalny staw, najlepiej z mulistym podłożem). Niezawodny.
Odmiana prawdziwie miniaturowa, łatwa w uprawie w niewielkim naczyniu - wystarczy dziesięciolitrowa misa. Liście wyrastają na wysokość 30 cm, mają średnicę 30 cm. Kwiaty różowe, blaknące do kremowego pod koniec kwitnienia; pojedyncze, duże - osiągają 20 cm średnicy.
Krzyżówka dwóch epimediów występujących na chińskiej świętej górze Omei (Emei Shan): Epimedium acuminatum i E. fangii. Spośród wielu spotykanych tam form Mikinori Ogisu wybrał dwie, "Akane" to jedna z nich; można ją także spotkać pod pierwotną nazwą E. "Emei Shan" lub jako E. "Rigoletto. Kwiaty w kolorach żółto-czerwonych czereśni. Liście delikatnie nakrapiane brązem. Piękne także w pojemniku.
Roślina okrywowa o żywozielonych liściach (młode, wiosenne liście są zabarwione czerwienią i brązem, nakrapiane nierównomiernie), tworząca gęste, zwarte kępy. Wiosną (kwiecień i maj) nad liśćmi pojawiają się masowo stosunkowo duże żółte kwiaty zabarwione intensywnie ciepłym oranżem.
Odmiana o niedużych lecz bardzo licznych żółtych kwiatach (podobnie jak u E. "Lemon Zest" kwiatki są dzwoneczkowate, zwarte, nie mają płatków w postaci pajączkowatych "ostróg"). Kwiaty nisko ponad liśćmi - zielonymi, mocno nakrapianymi brązem. Kwitnie długo, powtarza kwitnienie latem lub wczesną jesienią.
Kompaktowa odmiana o przepięknych, czysto białych, dużych kwiatach z dodatkową kryzą białych sepali otaczających środek kwiatu (wyglądają jak kwiaty podwójne o płatkach zróżnicowanej wielkości). Kwiaty spoglądają na zewnątrz. Odmiana o długim czasie kwitnienia i mocnych łodyżkach - dobra do bukietów. Liście ciemnozielone, skórzaste, zimozielone.
Pierwsza czerwona odmiana, którą zobaczycie w ogrodzie pod kwiatem. Kwitnie obficie. Liście ciemnozielone, skórzaste, zimozielone.
"Winter Star" to międzygatunkowa krzyżówka ciemierników. Kwitnie bardzo długo - przepisowo od stycznia do maja, choć nasze rośliny wydały pierwsze kwiaty już w październiku. Przez te miesiące kwitnienia kwiaty przebarwiają się: są białe, zielone, pod koniec kwitnienia różowawe. Liście zimozielone, twarde, skórzaste.
Pleione "Glacier Peak" to krzyżówka Pleione formosana alba x P. grandiflora. Zakwita pod koniec kwietnia dużymi, jasnymi kwiatami zanim pojawią się liście; kwiaty są duże w stosunku do całej rośliny kremowe lub żółtawe. Jego uprawa wymaga trochę starań: wiosnę i lato może spędzić w ogrodzie, później należy go przenieść do zimnej werandy, nieogrzewanej szklarni itp. (wymaga temperatur powyżej -10 °C).
Pleione to nieduży storczyk gruntowy. Odmiana "Tongariro" to krzyżówka Pleione pleionoides x P. "Versailles" (Pleione formosana x P. limprichtii). Zakwita przeważnie w marcu/kwietniu zanim pojawią się liście; kwiaty są duże w stosunku do całej rośliny, intensywnie różowe. Jego uprawa wymaga trochę starań: wiosnę i lato może spędzić w ogrodzie, później należy go przenieść do zimnej werandy, nieogrzewanej szklarni itp. (wymaga temperatur powyżej -10 °C).
Pleione to nieduży storczyk gruntowy. Pleione formosana zakwita przeważnie w kwietniu/maju zanim pojawią się liście; kwiaty są duże w stosunku do całej rośliny, różowe. Jego uprawa wymaga trochę starań: wiosnę i lato może spędzić w ogrodzie, później należy go przenieść do zimnej werandy, nieogrzewanej szklarni itp. (wymaga temperatur powyżej -10 °C).
Ta świetna, wiosenna bylina do cienistego, wilgotnego ogrodu bardzo przypomina miodunkę (należą do tej samej rodziny). Bladoniebieskie, dzwonkowate kwiaty rozwijają się z różowych/fioletoworóżowych pąków. Liście zielone. Roślina zamiera po kwitnieniu: w jej naturalnym siedlisku na obrzeżach lasów, pod ulistnionymi już koronami drzew robi się wówczas zbyt ciemno i sucho.
Kłączowa bylina wschodniej części Ameryki Północnej. W kanadyjskich, umiarkowanie cienistych lasach tworzy podobny aspekt wiosenny jak nasze rodzime zawilce.
Imponująca roślina rodzimej flory stanowisk leśnych, zagrożona wyginięciem (chroniona). W ogrodach wymaga stanowiska ocienionego, wilgotnego i zasobnego w próchnicę. Wspaniałe, żywozielone liście sprawiają wrażenie gęsto i regularnie plisowanych, kwiatostany sięgają niemal dwóch metrów. Trująca. Uwaga na ślimaki!
Przytaczamy otrzymane komentarze, by mogły być wskazówką dla tych, którzy planują zakupy w naszym sklepie. Więcej »
- Equisetum hyemale „Robustum” - skrzyp zimowy
- Hakonechloa macra „Aureola” - hakonechloa smukła
- Nawóz do roślin wodnych Osmocote w tabletkach
- Hippuris vulgaris - przęstka wodna
- Pistia stratiotes - topian osokowaty
- Acorus calamus - tatarak zwyczajny
- Iris pseudacorus - kosaciec żółty
- Calla palustris - czermień błotna
- Asarum europaeum - kopytnik pospolity
- Caltha palustris - kaczeniec błotny
- Mentha aquatica - mięta nadwodna
- Geranium x magnificum - bodziszek wspaniały