Limnobium spongia - limnobium gąbczaste

Limnobium spongia - limnobium gąbczaste
rodzina: Hydrocharitaceae
pochodzenie: Ameryka Północna (część południowa)
strefa mrozoodporności: 7 do 10
stanowisko: słoneczne, półcieniste; mokre (forma zakorzeniona) oraz jako roślina pływająca
wysokość: 10 cm

Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swym wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae). Do żabiścieku (również wartościowej rośliny sadzawkowej) upodabnia ją rozetkowaty pokrój, sercowate liście o gładkiej, połyskującej blaszce i intensywne rozmnażanie za pomocą sadzonek pędowych. Od żabiścieku odróżnia go natomiast w sposób oryginalny grubość blaszki liściowej, która w okolicach ogonka liściowego dochodzi nawet do 8-10mm za sprawą obfitej tkanki gąbczastej z licznymi przestrzeniami powietrznymi.

Limnobium zachowuje się jak pływający odciągacz biogenów, czyli substancji pokarmowych zawartych w wodzie sadzawki. Ten nadmiar rozpuszczonych nawozów szybko zagospodarowałyby glony powodując zakwity. Znacznie bardziej elegancko, przy pomocy ukrytych pod wodą imponujących korzeni, zrobi to limnobium. Nadmiar rozrastającego się latem limnobium można łatwo usunąć przeznaczając je na kompost ogrodowy. Pracowita działalność lomnobium może trwać do późnej jesieni: nie reaguje na pierwsze jesienne przymrozki, liście stają się czerwone nie tracąc dalej swego wigoru.

Na drugim zdjęciu pokazujemy dużą wyspę z limnobium (średnica wyspy 120 cm) wyjętą jesienią ze stawu: długość korzeni wynosiła prawie 1 metr!