Fantastyczna bylina zadarniająca do wilgotnych i mokrych miejsc (ale dobrze znosi także okresowe przesuszenie). Bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów zbiorników wodnych - rośnie zarówno na brzegu jak i w płytkiej wodzie.

Pierwiosnek o kandelabrowych kwiatach wyniesionych wysoko ponad przycupniętą przy ziemi rozetę liści. Kwiaty fioletowe - doskonale współgrają z innymi pierwiosnkami kandelabrowymi (Primula „Miller's Crimson” czy Primula bulleyaana).

Pierwiosnek o kandelabrowych kwiatach wyniesionych wysoko ponad przycupniętą przy ziemi rozetę liści. Kwiaty w ciepłym odcieniu żółci i pomarańczowego. Świetnie wyglądają wysadzone w ogrodzie bagiennym wśród paproci podobnego siedliska i roślin o większych liściach (np. Darmera peltata).

Wspaniały, nietypowy, późnokwitnący pierwiosnek. Kwiatostany osiągają wysokość nawet 25 cm, wyniesione są na wysokich łodygach (nawet 80 cm) i rozkwitają od dołu - z dnia na dzień, w miarę otwierania się poszczególnych kwiatków, zmienia się dominanta kolorystyczna kwiatostanu od karminu do różowego tworząc ciekawy kontrast.

Pierwiosnek o bordowych kandelabrowych kwiatach wyniesionych ponad przycupniętą przy ziemi rozetę liści. Pierwiosnki japońskie lubią miejsca wilgotne i cieniste - stanowią idealne towarzystwo dla leśnych paproci.

Niebieski kolor kwiatów pontederii powoduje, że jest niezmiernie atrakcyjną rośliną wodną. Ma błyszczące, ciemnozielone, gładkie liście - trudno znaleźć podobną roślinę wśród gatunków rodzimych, spotykanych w Polsce dziko.

Szachownica kostkowata nazwę zawdzięcza zadziwiającemu rysunkowi kratki na swych dużych kwiatach w odcieniach fioletu i bieli. Lubi stanowiska wilgotne i półcieniste - sprawdzi się w jasnym cieniu pod drzewami lub wysadzona w trawie w miejscu wilgotnej łąki (koszonej dopiero pod koniec czerwca lub w lipcu, gdy szachownica przekwitnie i straci swoje walory ozdobne).

W naturze porasta słoneczne brzegi rzek i rowów (należy wybrać się nad Wartę lub na Żuławy w okresie jej kwitnienia!) tworząc gęste zarośla świeżozielonych liści nad którymi górują duże, baldachowate, różowe kwiaty.

Rdest pokrewny pochodzi z Himalajów. Jest doskonałą niską rośliną okrywową, zadarniającą: wytrzymały, odporny, tolerancyjny na zmienne warunki, nie choruje, a jego liście i pędy tworzą matę, którą nie jest łatwo sforsować chwastom. Stosowany przy zbiornikach wodnych, w tym do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp. W bardzo dobrych warunkach (żyzna gleba, dostatek wody) może stać się ekspansywny - używajmy go tam, gdzie będzie to zaletą, nie wadą: w trudnych warunkach, w miejscach, w których duże połacie np. trawnika chcemy zamienić w niekoszony, porośnięty niską roślinnością ogród, jako "podłogę" pod krzewami.

Niezwykle jaskrawoczerwone kwiaty, liście zielone z wierzchu a od spodu bordowe. Lobelię w okresie jej kwitnienia (kwitnie w okresie, kiedy większość innych sadzawkowych roślin dawno skończyła już kwitnienie: na przełomie późnego lata i wczesnej jesieni) widać z daleka. Jednoroczna (chyba że przechowywana w warunkach domowych).

Nowy, świetny sport H. „Loyalist”: liście mocne, mięsiste, wyprostowane mają biały środek upstrzony zielonymi plamkami i ciemnozielony brzeg.

Duża bylina o walorach architektonicznych - w założeniu ogrodowym może pełnić rolę krzewu. Wymaga miejsca mokrego lub co najmniej wilgotnego. Angielska nazwa tej wiązówki to „Queen of the Prairies” - „królowa prerii”).

Niewielka, klasyczna, niezawodna przy obsadzaniu brzegów i nasadzeniach masowych. Liście jasnozielone z kremowożółtym brzegiem. Ładnie się rozrasta i szybko tworzy zwarte, zgrabne kępy. Kwitnie długo i bardzo obficie fioletowymi kwiatami. Jest niewybredna - pasuje jej w zasadzie każde stanowisko, od słonecznego po cieniste. Znosi okresowy brak wody, choć oczywiście całą swą urodę pokazuje właściwie podlewana.

Kopytnik zawdzięcza swą nazwę kształtowi liści – jakby wyciętych na kształt kopytek. W głębokim cieniu drzew liściastych (w naturze rośnie często w lasach bukowych) tworzy zwarty, gęsty kobierzec lśniących, ciemnozielonych (i zimozielonych) liści.

Zielone, klapowane liście przypominające żurawkę mają srebrny nalot i czerwone żyłkowanie, a od spodu są czerwone; jesienią nabierają odcieni brązu i czerwieni. Telima najlepiej się czuje w miejscu zacienionym i wilgotnym. Nadaje się doskonale do obsadzania schodzących do wody skarp, brzegów stawów, strumieni. Wiosną na dość wysokich pędach pojawiają się drobne, dzwoneczkowate kwiaty; w pąku zdają się być zielonkawe, otwierając się pokazują czerwoną falbankę. W osłoniętych, cieplejszych miejscach telima będzie zimozielona.

"Krokus jesienny", "żółty zimowit". Cebulki sternbergii sadzimy podobnie jak zimowity, na przełomie lata i jesieni, w przepuszczalnym podłożu na nasłonecznionym stanowisku - może to być np. skalniak, łąka lub trawnik (jeśli pierwsze koszenie wykonamy nie wcześniej niż w czerwcu). Trawiaste liście pojawiają się wiosną i trwają do czerwca, a po ich zaschnięciu, w okresie spoczynku, sternbergia lubi mieć sucho. Kwitnie jesienią żółtymi kwiatami. 

Kwiaty jasnoróżowe, bardzo liczne w okresie kwitnienia, o nietypowej budowie: nie mają sterczących pionowo płatków górnych, za to mają aż 6 szerokich płatków dolnych. Ładnie prezentują się nad wodą.

Pierwiosnek o różowych ("kwiat jabłoni") kandelabrowych kwiatach wyniesionych ponad przycupniętą przy ziemi rozetę liści. Pierwiosnki japońskie lubią miejsca wilgotne i cieniste - stanowią idealne towarzystwo dla leśnych paproci. Są łatwe w uprawie. Za żyzne, bogate w próchnicę podłoże odwdzięczą się bujnym wzrostem i obfitym kwitnieniem.

Kwiaty kanarkowo żółte z zielonkawą gardzielą, kształtne. Powtarza kwitnienie.

Odmiana wyraźnie niższa od gatunku. Kwiaty głęboko fioletowe o pofałdowanych, okrągłych płatkach.

Doskonała krzyżówka Geranium platypetalum (zawdzięcza mu wielkie fioletowoniebieskie kwiaty) i G. ibericum. Kwiaty utrzymują się długo i są bardzo obfite - szczególnie na stanowisku słonecznym. Jak większość bodziszków nie wymaga obfitego podlewania, jest więc dobrym rozwiązaniem do niepodlewanych parków i ogrodów, nasadzeń miejskich. Bardzo dobry do podsadzania krzewów i drzew.

Liście ciemnozielone z białym brzegiem, podłużne. Bardzo ładnie rośnie w pojemnikach - na tarasach, balkonach. Tworzy zwarte kępy. Okrywowa.

Uroczy liliowiec o dużych, niemal jednolicie białych, porcelanowych kwiatach o szerokich płatkach; gardziel zielona.

Wczesną wiosną 2024 wysyłamy "goły korzeń", później ukorzenioną roślinę.

Odmiana ta tworzy olbrzymie kępy wielkich, mięsistych niebieskich liści o kształcie dość głębokich misek.  Grube liście czynią ją odporną na ślimaki. Kwiaty białe. Fantastyczny soliter.

Wczesną wiosną 2024 wysyłamy "goły korzeń", później ukorzenioną roślinę.

Wyjątkowa funkia o łagodnym pokroju, jedwabistych dużych, miękkich liściach. Dobrze znosi słońce – nawet przez cały dzień, trzeba tylko pamiętać, żeby nie zabrakło jej wilgoci.

Piękna krzyżówka Iris versicolor i I. virginica.  Od wczesnej wiosny do kwitnienia liście są fioletowe. Odmiana zdobyła wiele ogrodniczych nagród.

Odmiana kosaćca żółtego o liściach w kremowo-zielone pasy. Przebarwienie na liściach jest szczególnie intensywne wiosną, latem może zanikać zupełnie. Charakteryzuje się niższym wzrostem niż gatunek.

Wspaniała, duża paproć idealna do mokrych i podmokłych cienistych zakątków. Szybko się rozwija wypełniając dostępną przestrzeń. Tworzy okazałe, wyprostowane kępy. Idealna nad brzegi dużych stawów, strumieni. Świetna w nasadzeniach masowych. Frondy są jasnozielone, zarodnikonośne frondy jesienią najpierw ciemnozielone, szybko brązowieją i są w zasadzie całe zajęte przez zarodniki (mogą wyglądać wręcz na uschnięte!).

Kwiat biały, pełny, bardzo kształtny z dość ciasno upakowanymi płatkami wewnętrznymi, które są zielone i mają białą obwódkę.

Rdest wężownik występuje w naturze na mokrych łąkach. Kwiaty od ciemno- do bladoróżowych, u odmiany "Superba" większe i "pełniejsze" niż u gatunku, a jesienią liście przebarwiają się na różowo i bordowo.  Stosowany jest do obsadzania zbiorników wodnych, do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp - doskonała roślina okrywowa! Bardzo dobrze daje sobie radę także w przeciętnych warunkach ogrodowych, wystarcza mu przeciętnie wilgotna gleba i chętnie lekko ocienione stanowisko.

Odmiana „Harpswell Velvet” ma kwiaty głęboko fioletowe, aksamitne.

Roślina cebulowa kwitnąca wiosną o charakterystycznych wydłużonych cebulkach przypominających kształtem psie zęby. Kwiaty żółte o płatkach wywiniętych ku górze; liście zielone z brązowymi plamami. Po przekwitnięciu zamiera (usuwamy całkowicie uschnięte liście) by pojawić się w marcu lub kwietniu następnego roku.

Roślina cebulowa, długowieczna i niekłopotliwa. Melduje się z kwiatami jako jedna z pierwszych na przedwiośniu - chętnie odwiedzana przez pierwsze wiosenne trzmiele i pszczoły. Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków.

Błyszczące złote liście okolone są szerokim, ciemnozielonym obrzeżem - ładniej się wybarwia niż H. „Guacamole” od której pochodzi. Wyraźnie widoczne unerwienie liści. Odmiana duża, żywotna, dobrze znosi stanowisko słoneczne. Kwiaty duże, pięknie pachną.

Jedyny wilczomlecz wymagający wilgotnego podłoża. Jest okazałą byliną porastającą w naturze wilgotne łąki, brzegi zbiorników wodnych, podmokłe lasy. Występuje również w Polsce, jest jednak na tyle rzadki, że został wpisany na Czerwoną listę roślin. W ogrodzie interesujący przez cały okres wegetacyjny: od wiosny przez całe prawie lato żółte kwiaty ładnie kontrastują z zielenią liści, jesienią zapala się oranżem i czerwienią.