AGM - rośliny wyróżnione

Niezwykle jaskrawoczerwone kwiaty, liście zielone z wierzchu a od spodu bordowe. Lobelię w okresie jej kwitnienia (kwitnie w okresie, kiedy większość innych sadzawkowych roślin dawno skończyła już kwitnienie: na przełomie późnego lata i wczesnej jesieni) widać z daleka. Jednoroczna (chyba że przechowywana w warunkach domowych).

Tulejnik o białych kwiatach (zaczynają kwitnienie jako zielone) pachnących piżmem.  Potrzebuje czasu by zakwitnąć. Wymaga stanowiska wilgotnego, lekko ocienionego, o żyznym podłożu. Źle znosi przesadzanie - ma bardzo głęboki system korzeniowy.

Fantastyczna bylina zadarniająca do wilgotnych i mokrych miejsc (ale dobrze znosi także okresowe przesuszenie). Bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów zbiorników wodnych - rośnie zarówno na brzegu jak i w płytkiej wodzie.

Niewymagająca, bylina podobna do kokoryczki. Łodyga wzniesiona, liście ciemnozielone, błyszczące, naprzemianległe, z ładnym łukowatym unerwieniem.

Wspaniała, duża paproć idealna do mokrych i podmokłych cienistych zakątków. Szybko się rozwija wypełniając dostępną przestrzeń. Tworzy okazałe, wyprostowane kępy. Idealna nad brzegi dużych stawów, strumieni. Świetna w nasadzeniach masowych. Frondy są jasnozielone, zarodnikonośne frondy jesienią najpierw ciemnozielone, szybko brązowieją i są w zasadzie całe zajęte przez zarodniki (mogą wyglądać wręcz na uschnięte!).

Stara, niezawodna odmiana doskonała do średnich lub dużych zbiorników. Cieszy się opinią „najbardziej czerwonej z czerwonych” . 

Kwiat ma kształt kulisty - jak piwonia. Kwiaty pozostają długo otwarte. Jej dodatkową zaletą jest to, że łatwo przystosowuje się do każdej wielkości sadzawki. 

Najpopularniejsza odmiana do małej sadzawki (ale dobrze czuje się też i jest widoczna w dużych zbiornikach). Kwiaty intensywnie fuksjowo czerwone/głęboko wiśniowe. 

Kwiaty jasnożółte lub kremowe. Zielone liście mocno nakrapiane brązem. Kwitnie intensywnie, nadaje się zarówno do dużych jak i bardzo niewielkich oczek.

Kwiaty niewielkie, niezwykle obfite, kanarkowo żółte, otwierają się wczesnym popołudniem i pozostają otwarte do wieczora. 

Bardzo duże kwiaty w kolorze koralowym lub łososiowym - piękna mieszanka różu z pomarańczowym; coraz jaśniejsze wraz z rozkwitaniem/przekwitaniem. Płatki rozbielone na brzegach, kwiaty bardzo kształtne - jedna z najpiękniejszych piwonii w naszej kolekcji. Ceniona odmiana uprawiana na kwiaty cięte.

Kłącza minimum 3 oczkowe, sadzone do doniczek 3,5-litrowych w październiku 2023.

Odmiana uzyskana w 1856 przez Calota. Ma kwiaty duże, białe, pełne, pachnące, na silnych pędach. Środkowe płatki w kolorze lekko maślanym sprawiają wrażenie zwarcie upakowanych. Odmiana bardzo stara, wciąż bardzo popularna biała piwonia. Niezwykle elegancka. Doskonała na kwiat cięty.

Piękna XIX-wieczna odmiana piwonii o pełnych jedwabiście ciemnoczerwonych kwiatach. Kwitnie obficie. Jedna z lepszych czerwonych. Wymaga podpór.

Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Wymaga podłoża dobrze zdrenowanego. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie.

Ta bulwiasta bylina pochodząca z Chin i Tybetu to nowość wśród oferowanych w Europie roślin cieniolubnych. Duże, żywozielone, błyszczące liście mają od 5 do 9 klap. Kłącze silne, pełzające, z włóknistymi korzeniami. Wymaga stanowiska ocienionego, gleby zasobnej i wilgotnej (podobnie jak Darmera peltata). Kwiaty pod spodem liścia, jesienią czerwone lub czarne jagody.

Rdest pokrewny pochodzi z Himalajów. Jest doskonałą niską rośliną okrywową, zadarniającą: wytrzymały, odporny, tolerancyjny na zmienne warunki, nie choruje, a jego liście i pędy tworzą matę, którą nie jest łatwo sforsować chwastom. Stosowany przy zbiornikach wodnych, w tym do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp. W bardzo dobrych warunkach (żyzna gleba, dostatek wody) może stać się ekspansywny - używajmy go tam, gdzie będzie to zaletą, nie wadą: w trudnych warunkach, w miejscach, w których duże połacie np. trawnika chcemy zamienić w niekoszony, porośnięty niską roślinnością ogród, jako "podłogę" pod krzewami.

Rdest wężownik występuje w naturze na mokrych łąkach. Kwiaty od ciemno- do bladoróżowych, u odmiany "Superba" większe i "pełniejsze" niż u gatunku, a jesienią liście przebarwiają się na różowo i bordowo.  Stosowany jest do obsadzania zbiorników wodnych, do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp - doskonała roślina okrywowa! Bardzo dobrze daje sobie radę także w przeciętnych warunkach ogrodowych, wystarcza mu przeciętnie wilgotna gleba i chętnie lekko ocienione stanowisko.

Piękna paproć o wzniesionym pokroju. Ciemnozielone frondy są zimozielone, warto jednak wiosną wyciąć stare by pobudzić wzrost nowych. W naturze spotykana na lesistych terenach niemal całej Ameryki Północnej (z Kanadą i Alaską).

Paproć o lśniących, ciemnozielonych frondach. Kępa raczej wyprostowana.

Niebieski kolor kwiatów pontederii powoduje, że jest niezmiernie atrakcyjną rośliną wodną. Ma błyszczące, ciemnozielone, gładkie liście - trudno znaleźć podobną roślinę wśród gatunków rodzimych, spotykanych w Polsce dziko.

Pierwiosnek o kandelabrowych kwiatach wyniesionych wysoko ponad przycupniętą przy ziemi rozetę liści. Kwiaty fioletowe - doskonale współgrają z innymi pierwiosnkami kandelabrowymi (Primula „Miller's Crimson” czy Primula bulleyaana).

Pierwiosnek o kandelabrowych kwiatach wyniesionych wysoko ponad przycupniętą przy ziemi rozetę liści. Kwiaty w ciepłym odcieniu żółci i pomarańczowego. Świetnie wyglądają wysadzone w ogrodzie bagiennym wśród paproci podobnego siedliska i roślin o większych liściach (np. Darmera peltata).

Pierwiosnek o różowych ("kwiat jabłoni") kandelabrowych kwiatach wyniesionych ponad przycupniętą przy ziemi rozetę liści. Pierwiosnki japońskie lubią miejsca wilgotne i cieniste - stanowią idealne towarzystwo dla leśnych paproci. Są łatwe w uprawie. Za żyzne, bogate w próchnicę podłoże odwdzięczą się bujnym wzrostem i obfitym kwitnieniem.

Pierwiosnek o bordowych kandelabrowych kwiatach wyniesionych ponad przycupniętą przy ziemi rozetę liści. Pierwiosnki japońskie lubią miejsca wilgotne i cieniste - stanowią idealne towarzystwo dla leśnych paproci.

Wspaniały, nietypowy, późnokwitnący pierwiosnek. Kwiatostany osiągają wysokość nawet 25 cm, wyniesione są na wysokich łodygach (nawet 80 cm) i rozkwitają od dołu - z dnia na dzień, w miarę otwierania się poszczególnych kwiatków, zmienia się dominanta kolorystyczna kwiatostanu od karminu do różowego tworząc ciekawy kontrast.

"Krokus jesienny", "żółty zimowit". Cebulki sternbergii sadzimy podobnie jak zimowity, na przełomie lata i jesieni, w przepuszczalnym podłożu na nasłonecznionym stanowisku - może to być np. skalniak, łąka lub trawnik (jeśli pierwsze koszenie wykonamy nie wcześniej niż w czerwcu). Trawiaste liście pojawiają się wiosną i trwają do czerwca, a po ich zaschnięciu, w okresie spoczynku, sternbergia lubi mieć sucho. Kwitnie jesienią żółtymi kwiatami. 

Zielone, klapowane liście przypominające żurawkę mają srebrny nalot i czerwone żyłkowanie, a od spodu są czerwone; jesienią nabierają odcieni brązu i czerwieni. Telima najlepiej się czuje w miejscu zacienionym i wilgotnym. Nadaje się doskonale do obsadzania schodzących do wody skarp, brzegów stawów, strumieni. Wiosną na dość wysokich pędach pojawiają się drobne, dzwoneczkowate kwiaty; w pąku zdają się być zielonkawe, otwierając się pokazują czerwoną falbankę. W osłoniętych, cieplejszych miejscach telima będzie zimozielona.

Rutewka lubi cień i umiarkowanie wilgotne stanowisko. Ma delikatne, mocno podzielone liście i drobne, różowe kwiaty wyrastające na osiągających prawie 2 m cieniutkich, ciemnobrązowych pędach - to robi z niej doskonałego kompana cieniolubnych roślin o dużych liściach (np. host) lub niekwitnących (np. paproci). Można jej także użyć do nasadzeń naturalistycznych i sadzić np. wśród traw.

"Splendide White" ma delikatnie. absolutnie czysto białe kwiaty. Są niewielkie, wyjątkowo liczne i misternie zawieszone na cieniutkich pędach kwiatowych. W okresie kwitnienia jest bardzo wysoka - w sprzyjających warunkach (lekki cień, wilgoć) sięga nawet 2,5m - warto podeprzeć wiotkie pędy kwiatowe.

Kwiaty w kolorach od różowego do czerwonego wina, lekko zwieszone; liście jednolicie zielone. Potrzebuje kilku lat do osiągnięcia dojrzałości i osiągnięcia wieku, w którym kwitnie (oferowane przez nas egzemplarze już kwitły). Starsze okazy tworzą duże kępy.

Trillium erectum ma kwiaty czerwone, lekko zwieszone; forma luteum ma kremowożółte lub żółtozielonkawe kwiaty i należy do rzadkości. Jak wszystkie trójlisty potrzebuje kilku lat do osiągnięcia dojrzałości i osiągnięcia wieku, w którym kwitnie (oferowane przez nas egzemplarze już kwitły).

Trillium grandiflorum ma zazwyczaj białe kwiaty (choć zdarzają się także różowe), wyniesione na szypułce ponad liście. Jest rośliną  długowieczną i łatwą w uprawie choć rośnie stosunkowo wolno.

Oferowana odmiana należy do bardzo pięknych trójlistów: żółte kwiaty siedzą na pstrokatych liściach, które u dobrze już zadomowionych osobników tworzą dość gęste, zwarte kępy.

Pochodzi z lasów wschodnich stron Ameryki Północnej. Z podziemnego kłącza wyrasta kilkanaście łukowato wygiętych pędów, na których zwisają wiosną żółte dzwoneczki.