L

Fantastyczna bylina zadarniająca do wilgotnych i mokrych miejsc (ale dobrze znosi także okresowe przesuszenie). Bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów zbiorników wodnych - rośnie zarówno na brzegu jak i w płytkiej wodzie.

Łąka porośnięta firletką przebarwia się w okresie jej kwitnienia na różowo. Można ją sadzić masowo na koszonych, naturalistycznych łąkach obok bodziszka, wiązówki, kaczeńców (po przekwitnięciu i skoszeniu zakwitnie jeszcze raz) albo tylko pojedyncze rośliny jako akcent urozmaicający obrzeże sadzawki. W masowych nasadzeniach ma właściwości zadarniające.

Jedna z piękniejszych roślin podmokłej łąki: w okresie kwitnienia zabarwia łąkę żółcią (czasem także pomarańczem). Rośnie do ok. 80 cm w górę jeśli ma w sąsiedztwie rośliny, na których może się oprzeć, bez wsparcia płoży się i rozrasta intensywnie na boki. Wymaga gleb mokrych, dobrze znosi okresowe zalewanie. Dobry pożytek dla pszczół, wabi motyle. Wykorzystywana w rolnictwie jako roślina paszowa.

Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swym wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae).

Bylina występująca na łąkach (suche partie), uprawiana w ogrodach. W większych nasadzeniach kwiaty tej firletki tworzą gęstą, intensywnie różową chmurę.

Fantastyczna bylina zadarniająca do wilgotnych i mokrych miejsc (ale dobrze znosi także okresowe przesuszenie). Bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów zbiorników wodnych - rośnie zarówno na brzegu jak i w płytkiej wodzie.

Jedna z najbardziej przydatnych roślin do ogrodowego stawu, sadzawki, strumienia. Cechuje ją bardzo duża tolerancja na zmienne warunki: będzie dobrze rosła  w wilgotnym, bogatym podłożu, ale doskonale sprawdzi się także posadzona w miejscu ubogim (a do takich należy zaliczyć większość ogrodowych założeń wodnych, w których pilnujemy, by woda była na tyle uboga, by nie rozwijały się glony) - będzie rosła bujnie tam, gdzie większość traci na wigorze, jest wyraźnie osłabiona, chlorotyczna. Dodatkowy atut: w okresie kwitnienia zapala się żółtymi kwiatami. Polecamy!

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości. Wabią pszczoły i motyle.

Roślina występująca naturalnie na terenie całej Polski - można ją spotkać na mokrych łąkach razem z firletką czy wiązówką. Wymaga stanowiska stale wilgotnego. Kwitnie jaskrawożółtymi kwiatami.

Z wyglądu delikatny, tak naprawdę jest roślinnym komandosem. Rośnie na suchych łąkach, w przydrożnych rowach, dosłonecznych skłonach wzgórz. W sprzyjających warunkach rozrasta się mocno i obficie kwitnie. Pędy pełzają lub wspinają się po sąsiadujących roślinach lub przewidzianych dla niego podporach. Uwielbiany przez pszczoły. Polecamy do obsadzania płotów, suchych i słonecznych skrajów łąk i ogrodów. Doskonały na słoneczny balkon.

Oferowana porcja nasion wystarcza na uzyskanie co najmniej 50 sadzonek.

Subtelny i delikatny, lekko staroświecki. Na wilgotnej łące jest miłym akcentem, swoje wiotkie łodygi opiera o wyższe trawy i inne rośliny użyczając im swoich kwiatów. W Polsce wciąż jeszcze spotykany, od 2014r. znajduje się pod ochroną.

Oferowana porcja nasion wystarcza na uzyskanie co najmniej 50 sadzonek.

Łąka porośnięta firletką przebarwia się w okresie jej kwitnienia na różowo. Można ją sadzić masowo na koszonych, naturalistycznych łąkach obok bodziszka, wiązówki, kaczeńców (po przekwitnięciu i skoszeniu zakwitnie jeszcze raz) albo tylko pojedyncze rośliny jako akcent urozmaicający obrzeże sadzawki. W masowych nasadzeniach ma właściwości zadarniające.

Oferowana porcja nasion wystarcza na uzyskanie co najmniej 50 sadzonek.

Bylina występująca na łąkach (suche partie), uprawiana w ogrodach. W większych nasadzeniach kwiaty tej firletki tworzą gęstą, intensywnie różową chmurę.

Oferowana porcja nasion wystarcza na uzyskanie co najmniej 50 sadzonek.

Białokwiatowa odmiana jednej z najpiękniejszych roślin mokrej łąki. Wyselekcjonowana została w Niemczech, jej nazwa oznacza "zabawy elfów". Nadaje się doskonale do białego ogrodu - powinna być doceniona bo nie ma zbyt wielu białokwiatowych roślin na mokre stanowiska, do obsadzania stawów. Podobnie jak gatunek - wabi liczne pszczoły.

Subtelny i delikatny, lekko staroświecki. Na wilgotnej łące jest miłym akcentem, swoje wiotkie łodygi opiera o wyższe trawy i inne rośliny użyczając im swoich kwiatów. W Polsce wciąż jeszcze spotykany, od 2014r. znajduje się pod ochroną.

Roślina cebulowa, długowieczna i niekłopotliwa. Melduje się z kwiatami jako jedna z pierwszych na przedwiośniu - chętnie odwiedzana przez pierwsze wiosenne trzmiele i pszczoły. Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków.

Tulejnik o białych kwiatach (zaczynają kwitnienie jako zielone) pachnących piżmem.  Potrzebuje czasu by zakwitnąć. Wymaga stanowiska wilgotnego, lekko ocienionego, o żyznym podłożu. Źle znosi przesadzanie - ma bardzo głęboki system korzeniowy.

Z wyglądu delikatny, tak naprawdę jest roślinnym komandosem. Rośnie na suchych łąkach, w przydrożnych rowach, dosłonecznych skłonach wzgórz. W sprzyjających warunkach rozrasta się mocno i obficie kwitnie. Pędy pełzają lub wspinają się po sąsiadujących roślinach lub przewidzianych dla niego podporach. Uwielbiany przez pszczoły. Polecamy do obsadzania płotów, suchych i słonecznych skrajów łąk i ogrodów. Doskonały na słoneczny balkon.

Tulejnik to roślina - wyzwanie. Rośnie wolno, w wilgotnym, bagiennym i najlepiej lekko zacienionym miejscu.  Kwiatów można się doczekać dopiero na roślinie kilkuletniej - ale warto! Żółta spata (inne dostępne rośliny obrazkowate najczęściej kwitną biało lub zielonkawo biało) powoduje, że tulejnik wygląda jak ognik na bagnie.

Dorasta do 3m (roczne ok. 1m). Kwitnie od  czerwca do września, przyjemnie pachnie. Wymaga stanowiska jasnego.

Tojeść rozesłana szybko i wdzięcznie rozprzestrzenia się powiększając z czasem wysepkę. Dobrze znosi zimę, także pozostawiona w lodzie.

Niezwykle wydajna, ekologiczna oczyszczalnia wody w sadzawkach, stawach, oczkach wodnych.
Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swym wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae).

Niezwykle wydajna, ekologiczna oczyszczalnia wody w sadzawkach, stawach, oczkach wodnych.
Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swym wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae).

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości. Wabią pszczoły i motyle.

Łąka porośnięta firletką przebarwia się w okresie jej kwitnienia na różowo. Można ją sadzić masowo na koszonych, naturalistycznych łąkach obok bodziszka, wiązówki, kaczeńców (po przekwitnięciu i skoszeniu zakwitnie jeszcze raz) albo tylko pojedyncze rośliny jako akcent urozmaicający obrzeże sadzawki. W masowych nasadzeniach ma właściwości zadarniające.

Jedna z najbardziej przydatnych roślin do ogrodowego stawu, sadzawki, strumienia. Cechuje ją bardzo duża tolerancja na zmienne warunki: będzie dobrze rosła w wilgotnym, bogatym podłożu, ale doskonale sprawdzi się także posadzona w miejscu ubogim (a do takich należy zaliczyć większość ogrodowych założeń wodnych, w których pilnujemy, by woda była na tyle uboga, by nie rozwijały się glony) - będzie rosła bujnie tam, gdzie większość roślin traci na wigorze, jest wyraźnie osłabiona, chlorotyczna. Polecamy!