P

Jasnozielona paproć lubiąca stanowiska dość widne (jasny cień) i wilgotne. Dobrze znosi stanowiska nasłonecznione pod warunkiem dostatku wilgoci. Bardzo tolerancyjna - oprócz tego co lubi, zniesie także miejsca podsychające i głęboki cień, a odczyn gleby zdaje się nie mieć szczególnego znaczenia.

Odmiana bardzo wysoka. Kwiaty duże, pojedyncze, karminowo różowe. Pręciki złote na końcach. Bardzo widowiskowa.

Kłącza minimum 3 oczkowe, sadzone do doniczek 3,5-litrowych w październiku 2023.

Paproć wyselekcjonowana przez japońskiego botanika Tamitaro Makino. Frondy lekko sierpowato wygięte, ciemnozielone, błyszczące. Tworzy regularne, zwarte kępy.

Jedna z piękniejszych odmian paprotnika. Uporządkowana, regularna. W Polsce powinna być sadzona w miejscach osłoniętych i okryta na zimę.

Piękna paproć o wzniesionym pokroju. Ciemnozielone frondy są zimozielone, warto jednak wiosną wyciąć stare by pobudzić wzrost nowych. W naturze spotykana na lesistych terenach niemal całej Ameryki Północnej (z Kanadą i Alaską).

Kwiaty fioletowe, ciemniejsze przy dnie kwiatowym. Kwitnie bardzo obficie.

Kwiaty głęboko ciemnofioletowe z odcieniem różu.

Kwiaty w przepięknym gołębim niebieskim kolorze z bielszymi kreskami na płatkach. Kwitnie obficie.

Naturalnie występuje w wilgotnych lasach ciepłych regionów Azji, deklarowana paproci mrozoodporność jest jednak bardzo wysoka - do 5 strefy (co oznacza, że znosi zimy z temperaturami do -30 stopni C).
Jej liście są  ładnie powcinane, ciemne i błyszczące, bardzo przypomina paprotnik chiński, choć jest od niego większa. Gatunek zimozielony, warto uprawiać go także jako paproć domową.

Maleńka kokoryczka pochodząca z Azji. Łodygi i liście jak u innych kokoryczek, sprawiają może wrażenie jakby nie mogły się w pełni rozwinąć. Kwiaty stosunkowo duże, bez szypułek, różowofioletowe. Urocza. Najlepsze rezultaty daje uprawa w jasnym cieniu, w podłożu zasobnym i przepuszczalnym.

Paprotka zwyczajna występuje w całej Polsce jako podszyt lasów. Jej liście są bardzo trwałe - zimozielone, rzadko wymagają kosmetycznego przycinania po zimie. W czasie suszy lub dużych mrozów, paprotka wygląda jakby uschła - traci całą wilgoć z liści; po deszczu lub po ustaniu mrozów odradza się jak feniks z popiołów... Dobry gatunek na skalniaki: wytrzymała na suszę, tolerująca stanowisko słoneczne lub jasny cień.

Paprotka zwyczajna występuje w całej Polsce jako podszyt lasów. Jej liście są bardzo trwałe - zimozielone, rzadko wymagają kosmetycznego przycinania po zimie. Dobra odmiana na skalniaki: wytrzymała na suszę, tolerująca stanowisko słoneczne lub jasny cień. Odmiana „Bifido Multifidum” ma liście rozdwojone na końcach.

Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie. Odmiana  „Furcata” ma rozwidlone końcówki frond.

Odmiana „Bartl” ma kwiaty jasnofioletowe z białym środkiem.

Odmiana „Anderl” ma kwiaty fioletowe z kremowym środkiem.

Idealna roślina do każdego ogrodu: bardzo tolerancyjna na różne warunki. Dobrze znosi okresowe przesuszenie, może rosnąć w miejscu nieosłoniętym od wiatru a jeśli podłoże jest wystarczająco wilgotne - dobrze zniesie także dość dużą dawkę słońca.

Idealna roślina do każdego ogrodu: bardzo tolerancyjna na różne warunki. Dobrze znosi okresowe przesuszenie, może rosnąć w miejscu nieosłoniętym od wiatru a jeśli podłoże jest wystarczająco wilgotne - dobrze zniesie także dość dużą dawkę słońca.

Kosmopolityczny gatunek paproci spotykany także (choć rzadko) w Polsce. Preferuje miejsca chłodne i wilgotne. Długie liście zebrane są w rozetę, ciemnozielone, wyprostowane.

Paproć o lśniących, ciemnozielonych frondach. Kępa raczej wyprostowana.

Idealna roślina do każdego ogrodu: bardzo tolerancyjna na różne warunki. Dobrze znosi okresowe przesuszenie, może rosnąć w miejscu nieosłoniętym od wiatru a jeśli podłoże jest wystarczająco wilgotne - dobrze zniesie także dość dużą dawkę słońca.

Idealna roślina do każdego ogrodu: bardzo tolerancyjna na różne warunki. Dobrze znosi okresowe przesuszenie, może rosnąć w miejscu nieosłoniętym od wiatru a jeśli podłoże jest wystarczająco wilgotne - dobrze zniesie także dość dużą dawkę słońca.

Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Wymaga podłoża dobrze zdrenowanego. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie.

Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Wymaga podłoża dobrze zdrenowanego. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie.

Odmiana „Katul” ma kwiaty słonecznie żółte z przypudrowanym na biało środkiem.

Pleione to nieduży storczyk gruntowy. Pleione formosana zakwita przeważnie w kwietniu/maju zanim pojawią się liście; kwiaty są duże w stosunku do całej rośliny, różowe. Jego uprawa wymaga trochę starań: wiosnę i lato może spędzić w ogrodzie, później należy go przenieść do zimnej werandy, nieogrzewanej szklarni itp. (wymaga temperatur powyżej -10 °C).

Pleione "Glacier Peak" to krzyżówka Pleione formosana alba x P. grandiflora. Zakwita pod koniec kwietnia dużymi, jasnymi kwiatami zanim pojawią się liście; kwiaty są duże w stosunku do całej rośliny kremowe lub żółtawe. Jego uprawa wymaga trochę starań: wiosnę i lato może spędzić w ogrodzie, później należy go przenieść do zimnej werandy, nieogrzewanej szklarni itp. (wymaga temperatur powyżej -10 °C).

Pleione to nieduży storczyk gruntowy. Odmiana "Tongariro" to krzyżówka Pleione pleionoides x P. "Versailles" (Pleione formosana x P. limprichtii). Zakwita przeważnie w marcu/kwietniu zanim pojawią się liście; kwiaty są duże w stosunku do całej rośliny, intensywnie różowe. Jego uprawa wymaga trochę starań: wiosnę i lato może spędzić w ogrodzie, później należy go przenieść do zimnej werandy, nieogrzewanej szklarni itp. (wymaga temperatur powyżej -10 °C).

Odmiana „Servaz” ma kwiaty pełne, krwistoczerwone.

Odmiana „Reni” ma kwiaty pełne, intensywnie fioletowe.

Odmiana „Nanni” ma kwiaty czerwone, wpadające w biskupi z żółtym środkiem.

Odmiana „Louis” ma kwiaty krwistoczerwone z intensywnie żółtym środkiem.

Odmiana „Heidi” ma kwiaty różowofioletowe z kremowym środkiem. Obrzeża płatków rozjaśnione.

Odmiana „Berti” ma kwiaty pełne, żółte.

Odmiana „Gundl” ma kwiaty żółte z przypudrowanym na biało środkiem.

Odmiana „Fridl” ma kwiaty fioletowe z kremowym środkiem. Obrzeża płatków lekko rozjaśnione. Kwitnie obficie.