Liście żółte, wydłużone, o pofałdowanych brzegach. Ogonki liściowe i pędy kwiatowe intensywnie czerwone.

Nieduża odmiana o żółtych, lancetowatych, mocno pofałdowanych liściach - sprawia wrażenie jakby drżała. Hodowca zaleca sadzić ją na stanowisku z porannym słońcem dla lepszego wybarwienia.

Dla wielbicieli żółtych liści na czerwonych ogonkach: liście intensywnie złotożółte z falbanką. Spód liścia biały. Krzyżówka H. pycnophylla - ten sam pofałdowany brzeg i długie nogi, ulepszony kolor. Może rosnąć w miejscu słonecznym, jest też odporna na zakusy ślimaków.

Duża hosta o błyszczących, złotych liściach. Na początku sezonu zaczyna jako zielonkawożółta, z każdym dniem staje się bardziej złota. Dla koloru - stanowisko umiarkowani słoneczne.

Wielkie, złote liście. Służy jej umiarkowane słońce.

Wielka hosta o złotych, mięsistych, mocno pomarszczonych liściach. Dla koloru warto posadzić ją w miejscu z przedpołudniowym słońcem.

„Flamandzkie Złoto” to świetna odmiana o złotych liściach, wydłużonych i ostro zakończonych. Uroku i dynamiki dodają jej wyraźnie pofałdowane brzegi liści. Kwiaty prawie białe - tworzy jasną, świetlistą kępę.

Złote mysie uszka o okrągłych, lekko pofałdowanych, masywnych liściach. Pod koniec lata nabiera bardziej zielonkawego odcienia.

Średniej wielkości odmiana o liściach w kolorze blond i czerwonych nóżkach (w nazwie robią za szminkę).

Wiosną żółtozielonkawy neon, później kolor trochę bardziej stonowany, jasnozielony. Liść głęboko unerwiony, mocno pomarszczony, z brzegiem pofałdowanym jak u pierożka. Przyrasta ładnie, widoczna z daleka.

Jeszcze jedna świetna, świetlista odmiana: średniej wielkości, o błyszczących, mięsistych, żółtych liściach. Ich kolor jest trwały - nie zmienia się w ciągu sezonu wegetacyjnego. Bonusem są jeszcze czerwone ogonki liściowe i łodygi kwiatowe.

Spora hosta o złotych liściach z brzeżkiem pofałdowanym jak u pierożka. Liście z zatopionymi wyraźnymi nerwami.

Odmiana średniej wielkości o ostro zakończonych, wąskich, trójkątnych liściach, pomarszczonych, o pofałdowanych brzegach. Rozpoczyna wegetację jako żółta, z czasem zielenieje. Kwiaty lila, ogonki liściowe i pędy kwiatowe czerwone.

„Cranberry Wine” czyli „Wino Żurawinowe”. Funkia średniej wielkości o żółtych, lśniących (jakby nabłyszczonych) liściach o lekko pofalowanych brzegach. Ogonki liściowe łodyga kwiatu są intensywnie czerwone.

Odmiana o liściach żółtych, z zielonymi przebarwieniami. 

Odmiana średniej wielkości, liście słonecznie żółte (do sierpnia - potem lekko zielenieją), w ogrodzie dosłownie świeci, szczególnie wśród ciemnej zieleni. Wyhodował ją angielski „ojciec” wielu roślin Eric Smith, postać nietuzinkowa: kochał swoje rośliny tak bardzo, że gdy dla jakichś nie mógł znaleźć nabywcy i wspólnik skazywał je na kompost, Smith sadził je na kompoście...

Pofalowane, lancetowate, matowe liście, które początkowo mają jasną (żółtą) barwę, a w połowie lata zielenieją. Ich charakterystyczną cechą jest spód - biało siny i pokryty woskowym nalotem (rzadkość u host w tym kolorze).

Średniej wielkości, o liściach wyprostowanych, jednokolorowych - odblaskowo żółtozielonych. Tworzy kępę trudną do przeoczenia w ogrodzie, zwłaszcza w otoczeniu roślin o ciemnych liściach. Fantastyczna!

Bardzo specjalna odmiana: jaskrawożółte liście osadzone są na czerwonych ogonkach liściowych. Blaszka liściowa pofałdowana, z wierzchu błyszcząca a pod spodem matowa. Tworzy gęste, zwarte kępy. Wspaniale wybarwiona zwłaszcza w miejscu odwiedzanym przez poranne słońce. 

Duża odmiana o liściach początkowo zielonkawych, później intensywnie żółtych.

Złote, pomarszczone liście, średni wzrost. Dobry, jasny akcent w cieniu, choć dobrze rośnie też na stanowisku umiarkowanie słonecznym.

Złoty kolor ładnie wykrojonych liści ładnie rozświetla i akcentuje ciemniejsze przestrzenie w ogrodzie. Ta odmiana nadaje się również do sadzenia w miejscach słonecznych. Nazwa oznacza dobrą nowinę - dobrze wybarwione żółte hosty są ostatnio bardzo poszukiwane.

Nowość z żółtymi, wydłużonymi, ostro zakończonymi liśćmi pofałdowanymi na brzegach. Kolor z początku zielony, później złoty, cytrynowy - szczególnie na stanowisku lizanym przez przesiane słońce lub słońce po południu.

Miniaturka o długich, sztyletowatych liściach pofałdowanych na brzegach. Bardzo dobrze rośnie na słonecznym stanowisku - jest wtedy żółta (uprawiana w cieniu będzie zielona). Tworzy gęste kępy, pełna wigoru.

Mała ale pełna wigoru odmiana o liściach początkowo zielonkawych, później soczyście żółtych. Jej dodatkowym atutem są czerwone ogonki liściowe. Pomimo niewielkich rozmiarów, trudno nie dostrzec jej w ogrodzie, zwłaszcza w otoczeniu roślin o ciemnych liściach.

Sport H. „First Frost” o dużo szerszym jasnym brzegu liścia. Brzeg początkowo żółty, potem kremowobiały; środek liścia niebieski.

Klasyczna odmiana o złotożółtych liściach (wiosną zielonkawe, pod koniec sezonu  złote, błyszczące). Kępy gęste, duże. Roślina pełna wigoru, bardzo dobrze znosi stanowisko słoneczne.