Nowości

Kirengeszoma lubi próchnicze podłoże (liściaste, nie obornik!), chłód i wilgoć, tak jak miała w domu - w lasach Japonii i Korei. Nie lubi wapnia i zasolenia gleby. W ogrodzie leśnym, naturalistycznym tworzy przyjemne chaszcze - może być zestawiana np. z paprociami, funkiami, lepiężnikiem. Kwitnie na początku jesieni żółtymi dzwoneczkami; klapowane liście zawieszone na ciemnych, dość cienkich pędach.

I. sibirica „Percheron” to prawdziwy koń pociągowy wśród irysów: żywotny, mocny, wysoki. Kwiaty niebieskofioletowe, małe - jak przystało na kosaćca syberyjskiego. Kwitnie obficie i bardzo wcześnie - zaczyna już w połowie maja. Rewelacyjny do parków, dużych ogrodów, założeń naturalistycznych.

Niski pierwiosnek o kandelabrowych kwiatach w mocnym pomarańczowym kolorze. Doskonały na brzegi strumyków, sadzawek - lubi mieć dość mokro i słonecznie. Świetnie wygląda z Primula bulleyana, pierwiosnkiem wyższym ale kwitnącym również w odcieniach oranżu i żółci.

"Violicious" to lilia wodna średniej wielkości o dotąd niespotykanym wśród mrozoodpornych lilii kolorze niebiesko-fioletowym. Kwitnie obficie, a jej kolor jest lekko zmienny, może być bardziej niebieskawy lub bardziej różowawy w zależności od stadium kwitnienia. Powstała ze skrzyżowania grzybieni mrozoodpornych z tropikalnymi. Zachowuje się jak mrozoodporna - zimuje w oczku wodnym lub stawie, a kolor jej kwiatów uderza swą egzotyką.

Legendarna bylina ogrodowa o przypominających rabarbar liściach osiągających przeciętnie 2 do 2,5 m wysokości; ogonki liściowe porośnięte są kolcami, liście twarde, sztywne. W Polsce zimuje, lecz należy jej w tym trochę pomóc: dobrze jest wysadzić ją na wzniesieniu terenu (może to być np. sterta kompostu) a na zimę, po ścięciu liści, okryć grubą warstwą torfu

Arizemy mają wielu miłośników i zagorzałych kolekcjonerów. Istnieje wiele gatunków z różnych części świata - różnią się pod względem wielkości, koloru dzbankowatego kwiatu, ilości blaszek liściowych osadzonych na wspólnej osadce. Arisaema utile pochodzi z Himalajów, gdzie spotkać ją można terenach skalistych, porośniętych lasami. Podobnie jak w swoim naturalnym środowisku, powinna rosnąć w miejscu wilgotnym lecz dobrze zdrenowanym i ocienionym. Ma masywne, ciemnozielone liście i brązową lub czerwonobrązową spatę.

Odmiana miniaturowa, łatwa w uprawie - ten lotos nadaje się do uprawy w zaledwie kilku litrowym pojemniku, wystarczyłaby większa waza do zupy... Liście wyrastają na wysokość 50 cm, mają średnicę 20 cm. Kwiaty różowe, pojedyncze, osiągają 10 cm średnicy.

Prawdziwy olbrzym wśród lotosów, odmiana uzyskana przez Perry'ego w Stanach Zjednoczonych. Kwiat jasnożółty, pojedynczy (bardzo podobny do gatunku - N. lutea, od którego prawdopodobnie pochodzi), znacznie jednak od niego większy. Wymaga sporo miejsca: naturalny staw lub duży (kilkusetlitrowy) pojemnik oraz zasobne, muliste podłoże.

Lotos Komarova to duży lotos o różowych kwiatach. Legenda i marzenie wielu chętnych uprawiać lotosy w Polsce: jest azjatyckim lotosem orzechodajnym, którego siedliska są najdalej wysunięte na północ, jest więc mrozoodporny, zdolny przetrwać zimę w zbiorniku, w którym rośnie, niewymagający dodatkowych zabiegów na zimę.

Kwiat biały, dzwonkowaty z charakterystycznymi zielonymi znaczkami, dzięki którym wygląda jak biało zielona pszczoła. Ich pojawienie się zwiastuje koniec zimy. Wymaga stanowiska lekko ocienionego, wilgotnego, chłodnego, mile widziany kompost liściowy. Jest to największa ze śnieżyczek, odkryta w Turcji w drugiej połowie XIXw.  

Rodzima paproć spotykana w wilgotnych, bogatych w próchnicę lasach liściastych lub mieszanych, porastająca ocienione brzegi strumieni. Jest niewymagająca i odporna - jedna z chętniej sadzonych paproci w dużych, cienistych ogrodach i parkach. Zniesie stanowisko dość słoneczne (pod warunkiem, że będzie miała dostatek wody).

Bylina spotykana w polskich lasach, zwłaszcza na wyżu, jednak na tyle rzadko, że jest objęta ścisłą ochroną. Jej piękne kwiaty z charakterystycznie wywiniętymi płatkami pojawiają się dość licznie na wysokich pędach. Kształt kwiatów nie pozwala na skorzystanie z nektaru błonkoskrzydłym: dostęp mają do niego tylko ćmy z rodziny zawisakowatych, które unoszą się przy kwiecie jak kolibry, a do kielicha kwiatowego zapuszczają długą ssawkę.

Bodziszek łąkowy o fioletowych, pełnych kwiatach, na które można liczyć w czerwcu i lipcu; przycięty po kwitnieniu kwitnie ponownie. Kwiaty trochę jak różyczki - świetny do ogrodu w wiejskim stylu, ma urok rośliny trochę staroświeckiej. Rewelacyjnie wygląda też w nowoczesnych nasadzeniach z trawami.

Uroczy selekt konwalijki o błyszczących liściach z kremowożółtym brzegiem. Wiosną ponad liśćmi gwiazdkowate białe kwiaty, jesienią - kuliste jagody. Niewymagająca, lubi miejsca ocienione i raczej wilgotne, zadomowiona dobrze znosi suszę.

Bletilla jest storczykiem pochodzącym z terenów Chin i Japonii. Jest jedną z niewielu odmian storczyków, które mogą być wysadzone w ogrodach naszej strefy klimatycznej. Najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do leśnych: dobrze zdrenowana ale wilgotna, próchnicza gleba i lekki cień. Tutaj w ofercie bletilla o różowych kwiatach i liściach z wąskim, kredowobiałym brzegiem.

Nieduże epimedium o jasno różowych kwiatach; liście dość drobne, tworzące gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, zadomowione dobrze znosi okresowe susze. Świetne w nasadzeniach masowych. Epimedia są roślinami zimozielonymi w cieplejszych strefach klimatycznych, w polskich ogrodach należy ścinać suche liście wczesną wiosną.

Bodziszek łąkowy o białych kwiatach z fioletowymi plamkami. Można nim obsadzać stanowiska wilgotne, słoneczne. Mało wymagający, zadomowiony znosi także okresy suszy. Powtarza kwitnienie po usunięciu przekwitłych kwiatostanów. Dobry wybór na łąkę kwietną.

Zabawna, ogrodowa forma situ o poskręcanych pędach - jak fryzura po trwałej. Rośnie w płytkiej wodzie. Najlepiej prezentuje się w niedużym oczku.

Karłowata odmiana lotosa nadająca się doskonale do niewielkich pojemników (wystarczy misa o pojemności 15 do 20l). Kwitnie bardzo obficie czerwonymi pojedynczymi kwiatami.

Wysyłamy kłącza lotosów na przełomie marca/kwietnia, bez ziemi.

Zimozielona paproć, tolerancyjna na warunki glebowe, niekłopotliwa i odporna. W naturze porasta lesiste brzegi strumieni, w ogrodach europejskich od niedawna. Średniej wielkości. Sprawdzona propozycja do uprawy w donicy (na tarasie, balkonie, patio).

Jaśmin nagokwiatowy to pochodzący z Chin krzew, często prowadzony też jako pnącze przy podporach, do których trzeba go przymocowywać. O jego wielkim uroku stanowią żółte kwiaty przypominające forsycję, które pojawiają się już nawet w styczniu na bezlistnych w tym czasie, wiotkich, zielonych pędach. Te wczesne kwiaty to absolutna gratka dla pierwszych owadów, które wybudzone na przedwiośniu przy ciepłej pogodzie głodują...

Roślina występująca na mokradłach, płyciznach i brzegach jezior i cieków wodnych wschodniej części Ameryki Północnej - od Kanady po Kubę. Jej liście są spore (nawet 30 cm długości), skórzaste i przypominają liście naszej strzałki wodnej; kwiaty mają formę wydłużonej, białozielonkawej spaty charakterystycznej dla roślin z rodziny obrazkowatych. Po przekwitnięciu pojawiają się zielone jagody. Peltandrę dobrze jest posadzić w żyznym podłożu i umieścić w płytkiej wodzie.

Ten amerykański storczyk najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do mokrej łąki czy skraju wilgotnego lasu: gleba powinna być zasobna, dobrze zdrenowana, ale stale wilgotna, miejsce słoneczne. Kwitnie od końca lata aż do mrozów, a jego kwiaty o tej porze roku są niespodzianką - niewiele roślin wilgotnych terenów rozpoczyna wtedy kwitnienie. Doceniają go zapylacze i penetrują kwiatostan od dołu do góry - dolne kwiatki otwierają się pierwsze i wcześniej są pełne nektaru.

Odmiana „Harpswell Velvet” ma kwiaty głęboko fioletowe, aksamitne.

"Mesa Pearl" to piękny kosaciec syberyjski o kwiatach w kolorze lila. Kwitnie stosunkowo późno.

Odmiana strzałki o liściach zielonych z kremowymi przebarwieniami - jak piksele. Odmiana polska i bardzo świeża - wprowadzona w 2019.

Wyselekcjonowana forma krwawnicy o niższym wzroście. Podobnie jak u gatunku, karminowe kwiaty zebrane w kłosach intensywnie wabią pszczoły i motyle - w okresie kwitnienia pod kątem zainteresowania się nią pszczół może być porównana do budlei. Krwawnica polecana jest do obsadzania dużych zbiorników wodnych; można sadzić w grupach lub tylko jako pojedynczy akcent; "Robert" polecany jest do obsadzania mniejszych stawów i oczek wodnych. .

Kukułka plamista, stoplamek to rodzimy storczyk o prostej, grubej łodydze, na której szczycie w maju pojawiają się różowe kwiaty zebrane w zwarty kłosowaty kwiatostan. Wśród kwiatów istnieje duża zmienność wysycenia kolorem - tutaj selekt o niemal białych kwiatach (z bliska widać, że ich biel jest lekko zabrudzona różem lub fioletem). Liście nakrapiane licznymi, ciemnymi plamami. W ogrodzie wymaga stanowiska wilgotnego.

Arisaema tortuosum należy do największych, wzrostem przekracza 1 m, jest odporna i żywotna. Ma kwiat zielonkawy z długim, czarnobrązowym "językiem" wyrastającym ze spaty. Piękne, czerwone jagody zebrane w kolbę zdobią ją jesienią.

Storczyk charakterystyczny dla wilgotnych łąk, torfowisk, skrajów mokrych olsów i zarośli graniczących z łąkami. Teoretycznie może osiągnąć przeszło 0,5 m wysokości, najczęściej jest jednak niższy. Produkuje nektar wabiący pszczoły (inne kukułki tego nie robią i są zapylane przez niedoświadczone, dopiero co wybudzone po ziemie pszczoły i trzmiele, które i tak poszukują pożytku w ich pustych kwiatach). W Polsce chroniony, na liście gatunków zagrożonych.

Selekt kruszczyka olbrzymiego, rodzimego dla Ameryki Północnej. Bardziej okazały i barwniejszy niż nasz kruszczyk błotny (Epipactis palustris): okazy dorastają do prawie metra wysokości. Kwiaty są pomarańczowo-brązowe, całkiem spore, jednak to intensywnie bordowo fioletowe liście są u tego kruszczyka prawdziwym skarbem. Wymaga stale wilgotnego, próchniczego podłoża. Kłączy nie należy sadzić zbyt głęboko.

Piękny azjatycki storczyk spokrewniony z naszym kruszczykiem błotnym - znacznie bardziej okazały i kolorowy (bogatszy w odcienie oranżu, żółci, różu i bordo). Bliski kuzyn kruszczyka Thunberga, z którym się krzyżuje. Wymaga chłodnego, wilgotnego stanowiska z próchniczą, świeżą glebą. W naturze występuje na wilgotnych obrzeżach lasów. Obszar jego występowania jest bardzo szeroki i bardzo upraszczając rozciąga się od Turcji aż po chińską prowincję Yunnan; nieliczne stanowiska notowane są także w Afryce.

Wyselekcjonowane spośród siewek ciemiernika wschodniego rośliny o kwiatach żółtych z licznymi bordowymi piegami. Kwitnie od końca zimy do późnej wiosny (tym dłużej im chłodniejsze stanowisko). Wczesną wiosna może rosnąć na stanowisku stosunkowo słonecznym, później powinien mieć dużą porcję cienia (np. pochodzącego od innych roślin, które do tego czasu się rozwiną). Służy mu próchnicza, wilgotna lecz dobrze zdrenowana gleba.

Parnik o delikatnych, czysto białych kwiatach. Nie jest zimozielony i odznacza się dużą mrozoodpornością. Ładnie się rozrasta tworząc gęste kępy świeżo zielonych liści. Według literatury może przekracza 0,5m wzrostu, uprawiany przez nas jest jednak dużo niższy. Służy mu łagodny, jasny cień i podłoże na bazie kompostu liściowego.