Fantastyczna bylina zadarniająca do wilgotnych i mokrych miejsc (ale dobrze znosi także okresowe przesuszenie). Bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów zbiorników wodnych - rośnie zarówno na brzegu jak i w płytkiej wodzie.

Liście zdecydowanie podłużne, lancetowate, zielone z lekkim niebieskawym odcieniem. Kwiaty różowe z rozjaśnionymi końcówkami, po 7 do 10 na łodyżce długości ok. 20cm. Kępa liczy ok. 27cm wysokości. W ogrodach zdominowanych przez zimozielone drzewa i krzewy konwalia będzie bardzo dobrą rośliną okrywową.

Wielokolorowe liście (różowo-kremowo-zielone) są rekompensatą za mało interesujące, niewielkie kwiatki. Tułacz nie ma wielkich wymagań co do stanowiska, jest dobrą rośliną okrywową. Ma tendencję do wędrowania po ogrodzie (stąd polska nazwa), dlatego w naszym ogrodzie rośnie w zadołowanej dużej donicy (70 cm średnicy).

Peltobojkinia to zielone, klapowane liście a ponad nimi, na wysokich łodyżkach, jasnożółte/kremowe, dzwonkowate kwiaty. Najlepiej się czuje w miejscu zacienionym i wilgotnym. Nadaje się doskonale do obsadzania schodzących do wody skarp, brzegów stawów, strumieni - świetna roślina okrywowa do wilgotnego cienia, w sprzyjających warunkach rozrasta się szybko.

Rdest pokrewny pochodzi z Himalajów. Jest doskonałą niską rośliną okrywową, zadarniającą: wytrzymały, odporny, tolerancyjny na zmienne warunki, nie choruje, a jego liście i pędy tworzą matę, którą nie jest łatwo sforsować chwastom. Stosowany przy zbiornikach wodnych, w tym do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp. W bardzo dobrych warunkach (żyzna gleba, dostatek wody) może stać się ekspansywny - używajmy go tam, gdzie będzie to zaletą, nie wadą: w trudnych warunkach, w miejscach, w których duże połacie np. trawnika chcemy zamienić w niekoszony, porośnięty niską roślinnością ogród, jako "podłogę" pod krzewami.

W naszej kolekcji konwalia o największe ilości pojedynczych kwiatów na niezwykle długim pędzie kwiatowym: niesie od 18 do 21 dzwoneczków! Jej dokładne pochodzenie i nazwa nie są znane - nazwaliśmy ją po prostu „19/21”.

Piękny, historyczny  selekt pochodzący z Ośna i eksportowana na całą Europę a nawet dalej, stosowany do pędzenia na kwiat.

Ciekawa roślina cieniolubna o liściach przypominających kokoryczkę i drobnych, gwiazdkowatych kwiatach zebranych po 10-15 w luźne grona. Pokrój raczej wyprostowany (w odróżnieniu np. od podobnego Maianthemum racemosum).

Bujnie rosnące, wysokie, złotoobrzeżone spartiny sadzi się szczególnie w warunkach trudnych. Dzięki temu, że jej wymagania są niewielkie - gleba może być nawet bardzo jałowa.

Niska odmiana o żółtych kwiatach polecana wszędzie tam, gdzie od rośliny wymaga się przede wszystkim, żeby była niewymagająca. Bardzo dobrze znosi stanowisko słoneczne, nawet podsychające. Kwitnie niezwykle obficie

Kopytnik zawdzięcza swą nazwę kształtowi liści – jakby wyciętych na kształt kopytek. W głębokim cieniu drzew liściastych (w naturze rośnie często w lasach bukowych) tworzy zwarty, gęsty kobierzec lśniących, ciemnozielonych (i zimozielonych) liści.

W naturze porasta żyzne i wilgotne lasy bukowe lub inne liściaste, częsty nad strumieniami - w Polsce na stanowiskach naturalnych objęty jest ochroną. Wiosną kwitnie masowo. Chętnie sadzony w cienistych, wilgotnych ogrodach i parkach a niegdyś - ważna roślina przyklasztornych herbariów w całej Europie.

Zielone, klapowane liście przypominające żurawkę mają srebrny nalot i czerwone żyłkowanie, a od spodu są czerwone; jesienią nabierają odcieni brązu i czerwieni. Telima najlepiej się czuje w miejscu zacienionym i wilgotnym. Nadaje się doskonale do obsadzania schodzących do wody skarp, brzegów stawów, strumieni. Wiosną na dość wysokich pędach pojawiają się drobne, dzwoneczkowate kwiaty; w pąku zdają się być zielonkawe, otwierając się pokazują czerwoną falbankę. W osłoniętych, cieplejszych miejscach telima będzie zimozielona.

Duża konwalia o białych, pachnących kwiatach i ciemnozielonych liściach (zieleń złamana niebieskawym nalotem) z jasnozieloną lub kremową, nieregularną obwódką.

Doskonała krzyżówka Geranium platypetalum (zawdzięcza mu wielkie fioletowoniebieskie kwiaty) i G. ibericum. Kwiaty utrzymują się długo i są bardzo obfite - szczególnie na stanowisku słonecznym. Jak większość bodziszków nie wymaga obfitego podlewania, jest więc dobrym rozwiązaniem do niepodlewanych parków i ogrodów, nasadzeń miejskich. Bardzo dobry do podsadzania krzewów i drzew.

Nad niskimi, zwartymi kępami górują duże, niebieskie kwiaty (do 5-6 cm średnicy). Bodziszek ten stanowi doskonałą, zwartą okrywę gruntu. Dobrze znosi większość typów gleby, nie można go przelewać i sadzić w miejscu zdecydowanie mokrym. Woli stanowisko słoneczne, w cieniu będzie słabiej kwitł.

Liście osiągają średnicę około 60 cm. Kremowe przebarwienia są intensywniejsze gdy lepiężnik wysadzony jest w miejscu słonecznym.

Niska trawa o pokroju kaskadowym. Jej przewieszające się kaskadowo liście są wiosną i latem zielone, jesienią przybierają odcienie czerwieni i oranżu. Dobrze rośnie w lekkim cieniu pod drzewami, krzewami. Z czasem tworzy schludne, miękkie, łagodnie falujące kępy. Kwitnie późnym latem i jesienią jasnozielonymi, wysmukłymi kwiatami dodającymi całej kępie lekkości.

Ulepszona wersja bodziszka wspaniałego -odmiana nieco niższa i jeszcze obficiej kwitnąca.  Kwiaty utrzymują się długo, szczególnie na stanowisku słonecznym. Jak większość bodziszków nie wymaga obfitego podlewania, jest więc dobrym rozwiązaniem do niepodlewanych parków i ogrodów, nasadzeń miejskich. Bardzo dobry do podsadzania krzewów i drzew.

Ulepszona wersja bodziszka wspaniałego -odmiana nieco niższa i jeszcze obficiej kwitnąca.  Kwiaty utrzymują się długo, szczególnie na stanowisku słonecznym. Jak większość bodziszków nie wymaga obfitego podlewania, jest więc dobrym rozwiązaniem do niepodlewanych parków i ogrodów, nasadzeń miejskich. Bardzo dobry do podsadzania krzewów i drzew.

Rdest wężownik występuje w naturze na mokrych łąkach. Kwiaty od ciemno- do bladoróżowych, u odmiany "Superba" większe i "pełniejsze" niż u gatunku, a jesienią liście przebarwiają się na różowo i bordowo.  Stosowany jest do obsadzania zbiorników wodnych, do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp - doskonała roślina okrywowa! Bardzo dobrze daje sobie radę także w przeciętnych warunkach ogrodowych, wystarcza mu przeciętnie wilgotna gleba i chętnie lekko ocienione stanowisko.

Niska trawa o żółtych liściach (chłodny odcień na stanowisku cienistym, cieplejszy na słonecznym), które przebarwiając się jesienią nabierają czerwonych tonów, szczególnie na końcach liści. Bordo na końcówkach także w środku sezonu, szczególnie intensywnie u roślin starszych. Tworzy kępy gęste, zwarte - doskonała okrywa terenu. Świetny "rozświetlacz" cienistych zakątków w ogrodzie.

Duże, szerokie liście okolone są wąską złotą obwódką, niekiedy nachodzącą wgłąb liścia. Kwiaty białe. Wytrzymała, doskonała nawet do głębokiego cienia. Pęd kwiatowy ok. 23cm, 12 kwiatów na pędzie. 

Niewymagająca bylina runa leśnego. Występuje w Azji na terenie Japonii, Korei, Chin oraz w zachodnich Stanach USA; porasta gęstym dywanem brzegi strumieni, wilgotne lasy liściaste. Nadaje się do nasadzeń naturalistycznych jako roślina zadarniająca.

Bardzo dobra, odporna roślina okrywowa do miejsc cienistych, choć dla lepszego wybarwienia potrzebuje kilku godzin umiarkowanego nasłonecznienia. Liście w kształcie wachlarzy, zielone na początku, z czasem zapalają się rubinową czerwienią. Wiosną, jeszcze niemal zanim pojawią się liście, z ziemi wychodzą kwiaty: białe, gwiaździste, na dość grubych łodygach.

Świetna odmiana o lancetowatych, niebieskich liściach z kremowym brzegiem - udany sport H. „Wolverine”. Szybko się rozrasta tworząc gęste, rozłożyste kępy. Stanowi idealną okrywę w cieniu drzew czy krzewów.

Niewymagająca, bylina podobna do kokoryczki. Łodyga wzniesiona, liście ciemnozielone, błyszczące, naprzemianległe, z ładnym łukowatym unerwieniem.

Okrywowa trawa o liściach błyszczących, żywozielonych z wąskimi, białymi brzegami. Tworzy ładne, kształtne kępy, stosowana jest jako roślina okrywowa, zadarniająca.

Niska trawa o pokroju kaskadowym: liście w stonowane zielone i złote paski układają się w tę samą stronę. Dobrze rośnie w lekkim cieniu, posadzona na stanowisku słonecznym może nabrać czerwonawego koloru.

Odmiana konwalii o pełnych kwiatach, po kilkanaście dzwoneczków na 20-centymetrowym pędzie kwiatowym. Kępa wysokości ok. 27cm. Liście ciemnozielone, ładnie rozdęte.

Wygląda trochę jak miniaturowa gunera. Ciemnozielone, mocno powcinane, masywne liście od wiosny do jesieni tworzą doskonałą okrywę. Prezentowane na zdjęciach kwiaty pojawiają się wczesną wiosną, wyrastają wprost z ziemi.

Nieduże epimedium o jasno różowych kwiatach; liście dość drobne, tworzące gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, zadomowione dobrze znosi okresowe susze. Świetne w nasadzeniach masowych. Epimedia są roślinami zimozielonymi w cieplejszych strefach klimatycznych, w polskich ogrodach należy ścinać suche liście wczesną wiosną.

Niewielka odmiana epimedium. Kwiaty niezwykle obfite, białe z bladoróżowym rumieńcem (występuje także pod nazwą „Dawn” - „Świt”), przepiękne zwłaszcza przy masowym nasadzeniu. Liście dość drobne, zielone, tworzą gęste i zwarte kobierce. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami i krzewami, także pod azaliami i rododendronami - epimediom służy kwaśny odczyn podłoża (zwłaszcza ta odmiana wymaga kwaśnego podłoża).

Jedno z mniejszych ogrodowych epimediów. Kwiaty śnieżnobiałe, przepiękne zwłaszcza przy masowym nasadzeniu. Liście dość drobne, tworzą gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, dobrze znosi okresowe susze.