Kopytnik zawdzięcza swą nazwę kształtowi liści – jakby wyciętych na kształt kopytek. W głębokim cieniu drzew liściastych (w naturze rośnie często w lasach bukowych) tworzy zwarty, gęsty kobierzec lśniących, ciemnozielonych (i zimozielonych) liści.

Okrywowa trawa o liściach błyszczących, żywozielonych z wąskimi, białymi brzegami. Tworzy ładne, kształtne kępy, stosowana jest jako roślina okrywowa, zadarniająca.

Ozdobna turzyca o szerokich liściach  - podobna do turzycy „Banana Boat” - zamiast żółtego środka liścia przebarwienie „Shiro Nakafu” jest czysto białe. Polecana szczególnie do zacienionych i wilgotnych partii ogrodów, jednak na stanowisku słonecznym także daje sobie doskonale radę (nie może jednak przesychać). Wymaga miejsca wilgotnego - idealna na brzegi stawów i sadzawek.

W naszej kolekcji konwalia o największe ilości pojedynczych kwiatów na niezwykle długim pędzie kwiatowym: niesie od 18 do 21 dzwoneczków! Jej dokładne pochodzenie i nazwa nie są znane - nazwaliśmy ją po prostu „19/21”.

Odmiana o złotych liściach i klasycznie białych kwiatach. Pędy kwiatowe ok. 20cm, kwiatów na pędzie - 12. Liście - ok. 25cm. Rośnie dość wolno, cierpliwi będą się cieszyć słonecznym blaskiem w cienistych zakątkach ogrodu.

Duże, szerokie liście okolone są wąską złotą obwódką, niekiedy nachodzącą wgłąb liścia. Kwiaty białe. Wytrzymała, doskonała nawet do głębokiego cienia. Pęd kwiatowy ok. 23cm, 12 kwiatów na pędzie. 

Piękna odmiana wyselekcjonowana pod kątem wielkości kwiatów: pojedyncze dzwoneczki są większe, łodyga kwiatowa sztywniejsza.

Liście podłużne, ciemnozielone do 37 cm; kwiaty białe, duże, pachnące, po 15 na łodyżce długości ok. 30cm. Idealna roślina okrywowa w cieniu lub półcieniu, pod drzewami, krzewami. Dobrze znosi przesuszenie, jednak im jaśniejsze stanowisko, tym większe zapotrzebowanie na wilgoć w podłożu.

Odmiana o złotawych liściach i klasycznie białych kwiatach. Rośnie dość powoli; ładnie rozświetla cieniste zakątki w ogrodzie.

Duża konwalia o białych, pachnących kwiatach i ciemnozielonych liściach (zieleń złamana niebieskawym nalotem) z jasnozieloną lub kremową, nieregularną obwódką.

Fantastyczny, nowy kultywar o złotych liściach i białych kwiatach. Pęd kwiatowy ok. 20cm z 10 kwiatkami, liście do 27cm. W ogrodach zdominowanych przez zimozielone drzewa i krzewy konwalia będzie bardzo dobrą rośliną okrywową. Wystarczy wyściółkować glebę pod drzewami iglastymi i w maju będzie można przynosić do domu naręcza pachnących kwiatów.

Piękny, historyczny  selekt pochodzący z Ośna i eksportowana na całą Europę a nawet dalej, stosowany do pędzenia na kwiat.

Odmiana konwalii o pełnych kwiatach, po kilkanaście dzwoneczków na 20-centymetrowym pędzie kwiatowym. Kępa wysokości ok. 27cm. Liście ciemnozielone, ładnie rozdęte.

Liście konwalii „Polish Beauty” mają wyraźne złotożółte paski rozmieszczone równomiernie wzdłuż liścia; kwiaty klasyczne - białe, po 8 do 12 na łodyżce długości ok. 25cm. Odmiana ta to naturalny mutant wyselekcjonowany, opisany i nazwany przez pana Eugeniusza Radziula.

Wyjątkowa odmiana o jasnoróżowych kwiatach i nierównomiernie pasiastych liściach. Wysokość ok. 30cm, łodyżka kwiatowa (ok. 20 cm) niesie do kilkunastu kwiatków.

Liście zdecydowanie podłużne, lancetowate, zielone z lekkim niebieskawym odcieniem. Kwiaty różowe z rozjaśnionymi końcówkami, po 7 do 10 na łodyżce długości ok. 20cm. Kępa liczy ok. 27cm wysokości. W ogrodach zdominowanych przez zimozielone drzewa i krzewy konwalia będzie bardzo dobrą rośliną okrywową.

Konwalia o liściach w różnej szerokości kremowe pasy - niektóre wąskie jak wyrysowane pisakiem, inne szerokie na 3/4 liścia. Kwiaty różowe.

Wygląda trochę jak miniaturowa gunera. Ciemnozielone, mocno powcinane, masywne liście od wiosny do jesieni tworzą doskonałą okrywę. Prezentowane na zdjęciach kwiaty pojawiają się wczesną wiosną, wyrastają wprost z ziemi.

Niewielka odmiana epimedium o czysto białych kwiatach. Liście żywozielone, dość drobne, tworzące gęste i zwarte kępy. Prawdopodobnie mieszaniec E. diphyllim i E. youngianum. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, dobrze znosi okresowe susze. Epimedia są roślinami zimozielonymi w cieplejszych strefach klimatycznych, w polskich ogrodach należy ścinać suche liście wczesną wiosną.

Roślina okrywowa o żywozielonych liściach (młode, wiosenne liście są zabarwione czerwienią i brązem, nakrapiane nierównomiernie), tworząca gęste, zwarte kępy. Wiosną (kwiecień i maj) nad liśćmi pojawiają się masowo stosunkowo duże żółte kwiaty zabarwione intensywnie ciepłym oranżem.

Krzyżówka E. rhizomatosum i E. wushanense pochodząca z belgijskiej szkółki Danielle Monbaliu. Liście nakrapiane brązem wczesną wiosną, w maju zielenieją - stają ciemnozielone, dość błyszczące, z charakterystycznym piłkowaniem na brzegach. Kwiaty bardzo liczne, żółte, dość duże (jak na epimedium) - za sprawą wydłużonych ostróg. 

Epimedium „Black Sea” wzięło swoją nazwę od czarnego (ciemnofioletowego) koloru liści, który może pojawić się w okresie jesiennych chłodów. Wiosną i latem liście są zielone. Małe, żółte kwiaty (kremowożółte z pomarańczowym poblaskiem na płatkach) są wyniesione wysoko ponad liście na czerwonych łodygach - pojawiają się od końca marca do kwietnia w dużych ilościach. Odmiana ta nie jest tak odporna na suszę jak inne epimedia.

Zdecydowanie jedno z piękniejszych epimediów. Kwiaty duże, mocno rozcapierzone, żółte pajączki z noskami unurzanymi w palonym cukrze. Liście z delikatnymi kolcami, mocno błyszczące, zielone z brązowymi plamkami. Podłoże powinno być dość kwaśne.

Niska roślina okrywowa o drobnych liściach, tworząca gęste, zwarte kobierce. Kwiaty są czysto białe („yellow” w nazwie rośliny odnosi się do jasnozielonych, niemal żółtych liści, nie kwiatów), pojawiają się masowo w kwietniu i maju. Bardzo dobrze znosi zacienione stanowisko, świetnie sprawdza się pod drzewami i krzewami (także rododendronami - lubi kwaśne podłoże).

Roślina okrywowa o żywozielonych liściach (młode, wiosenne liście są zabarwione czerwienią i brązem, nakrapiane nierównomiernie), tworząca gęste, zwarte kępy. Wiosną ponad liśćmi pojawiają się masowo stosunkowo duże pajączki biało-różowych kwiatów. Kwitnie długo, zdarza mu się także powtarzać kwitnienie wczesną jesienią. Zadomowione dobrze zniesie warunki suchego cienia. Jedno z piękniejszych, wdzięczniejszych epimediów.

Liście podłużne, zielone (wiosną z brązowym poblaskiem), błyszczące, piłkowane. Kwiaty żółte, całkiem spore, wyniesione dość znacznie ponad liście.

Odmiana o niedużych lecz bardzo licznych żółtych kwiatach (podobnie jak u E. "Lemon Zest" kwiatki są dzwoneczkowate, zwarte, nie mają płatków w postaci pajączkowatych "ostróg"). Kwiaty nisko ponad liśćmi - zielonymi, mocno nakrapianymi brązem. Kwitnie długo, powtarza kwitnienie latem lub wczesną jesienią.

Roślina okrywowa o dość drobnych liściach, tworząca gęste i zwarte kępy. Wiosną (kwiecień, maj) nad liśćmi pojawiają się masowo drobne, pająkowate kwiaty w kolorze lila. Liście są zielone, młode liście czerwono-brązowe, pozostają na roślinie całą zimę (wczesną wiosną należy je ściąć by pobudzić wzrost nowych).  Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, dobrze znosi okresowe susze, płytko się korzeni. Lubi kwaśne podłoże.

Kwiaty ciemnofioletowe, liście małe, wąskie. Jedna z mniejszych odmian Epimedium grandiflorum. Lubi cień i podłoże, które nie przesycha.

Krzyżówka Epimedium alpinum i E. grandiflorum. Roślina okrywowa o dość drobnych liściach, tworząca gęste i zwarte kępy. Wiosną (kwiecień) nad liśćmi pojawiają się masowo drobne, czerwone kwiaty.

Roślina okrywowa o dość drobnych liściach, tworząca gęste i zwarte kępy. W kwietniu i maju nad liśćmi pojawiają się masowo drobne, czysto białe kwiaty zawieszone na łodyżkach jak cieniutkie, czarne druciki. Wiosną liście są delikatnie poplamione brązem, później zielone; pozostają na roślinie całą zimę

Roślina okrywowa o dość drobnych liściach, tworząca gęste i zwarte kępy. Wiosną (kwiecień) nad liśćmi pojawiają się masowo delikatne, drobne, kremowożółte kwiaty.

Gatunek odkryty w górach Wushan w Chinach (Syczuan) i w stosunku do znanych już epimediów wushanense takich jak np. "Amber Queen", uznany za odmienne i  prawdziwe epimedium z Wushan, i dla odróżnienia z przydomkiem "nova" w nazwie. Osiąga ok. 100 cm wysokości - jest to okazałe epimedium. Rośnie i namnaża się dość wolno. Liście ma dość szerokie, bardzo skórzaste, sztywne, o brzegach ostro piłkowanych, zakończonych niemalże kolcami.