Okrywowe

Wielokolorowe liście (różowo-kremowo-zielone) są rekompensatą za mało interesujące, niewielkie kwiatki. Tułacz nie ma wielkich wymagań co do stanowiska, jest dobrą rośliną okrywową. Ma tendencję do wędrowania po ogrodzie (stąd polska nazwa), dlatego w naszym ogrodzie rośnie w zadołowanej dużej donicy (70 cm średnicy).

Tutaj oferujemy 100 sztuk sadzonek.

Fantastyczna bylina zadarniająca do wilgotnych i mokrych miejsc (ale dobrze znosi także okresowe przesuszenie). Bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów zbiorników wodnych - rośnie zarówno na brzegu jak i w płytkiej wodzie.

Okrywowa roślina do zacienionych miejsc, odpowiednia pod drzewa i krzewy. Liście sercowate, błyszczące. Kwiaty białe.

Niewymagająca bylina runa leśnego. Występuje w Azji na terenie Japonii, Korei, Chin oraz w zachodnich Stanach USA; porasta gęstym dywanem brzegi strumieni, wilgotne lasy liściaste. Nadaje się do nasadzeń naturalistycznych jako roślina zadarniająca.

Uroczy selekt konwalijki o błyszczących liściach z kremowożółtym brzegiem. Wiosną ponad liśćmi gwiazdkowate białe kwiaty, jesienią - kuliste jagody. Niewymagająca, lubi miejsca ocienione i raczej wilgotne, zadomowiona dobrze znosi suszę.

Niewymagająca, bylina podobna do kokoryczki. Łodyga wzniesiona, liście ciemnozielone, błyszczące, naprzemianległe, z ładnym łukowatym unerwieniem.

Ciekawa roślina cieniolubna o liściach przypominających kokoryczkę i drobnych, gwiazdkowatych kwiatach zebranych po 10-15 w luźne grona. Pokrój raczej wyprostowany (w odróżnieniu np. od podobnego Maianthemum racemosum).

Ta świetna, wiosenna bylina do cienistego, wilgotnego ogrodu bardzo przypomina miodunkę (należą do tej samej rodziny). Bladoniebieskie, dzwonkowate kwiaty rozwijają się z różowych/fioletoworóżowych pąków. Liście zielone. Roślina zamiera po kwitnieniu: w jej naturalnym siedlisku na obrzeżach lasów, pod ulistnionymi już koronami drzew robi się wówczas zbyt ciemno i sucho.

Bardzo dobra, odporna roślina okrywowa do miejsc cienistych, choć dla lepszego wybarwienia potrzebuje kilku godzin umiarkowanego nasłonecznienia. Liście w kształcie wachlarzy, zielone na początku, z czasem zapalają się rubinową czerwienią. Wiosną, jeszcze niemal zanim pojawią się liście, z ziemi wychodzą kwiaty: białe, gwiaździste, na dość grubych łodygach.

Peltobojkinia to zielone, klapowane liście a ponad nimi, na wysokich łodyżkach, jasnożółte/kremowe, dzwonkowate kwiaty. Najlepiej się czuje w miejscu zacienionym i wilgotnym. Nadaje się doskonale do obsadzania schodzących do wody skarp, brzegów stawów, strumieni - świetna roślina okrywowa do wilgotnego cienia, w sprzyjających warunkach rozrasta się szybko.

Liście osiągają średnicę około 60 cm. Kremowe przebarwienia są intensywniejsze gdy lepiężnik wysadzony jest w miejscu słonecznym.

Rdest pokrewny pochodzi z Himalajów. Jest doskonałą niską rośliną okrywową: wytrzymały, odporny, tolerancyjny na zmienne warunki, nie choruje. Stosowany przy zbiornikach wodnych, w tym do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp. Kwiaty od ciemno- do bladoróżowych. Kwitnie obficie i długo, uwielbiany przez pszczoły. Liście jesienią przebarwiają się na czerwono.

Rdest wężownik występuje w naturze na mokrych łąkach. Kwiaty od ciemno- do bladoróżowych, u odmiany "Superba" większe i "pełniejsze" niż u gatunku, a jesienią liście przebarwiają się na różowo i bordowo.  Stosowany jest do obsadzania zbiorników wodnych, do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp - doskonała roślina okrywowa! Bardzo dobrze daje sobie radę także w przeciętnych warunkach ogrodowych, wystarcza mu przeciętnie wilgotna gleba i chętnie lekko ocienione stanowisko.

Bujnie rosnące, wysokie, złotoobrzeżone spartiny sadzi się szczególnie w warunkach trudnych. Dzięki temu, że jej wymagania są niewielkie - gleba może być nawet bardzo jałowa.

Zielone, klapowane liście przypominające żurawkę mają srebrny nalot i czerwone żyłkowanie, a od spodu są czerwone; jesienią nabierają odcieni brązu i czerwieni. Telima najlepiej się czuje w miejscu zacienionym i wilgotnym. Nadaje się doskonale do obsadzania schodzących do wody skarp, brzegów stawów, strumieni. Wiosną na dość wysokich pędach pojawiają się drobne, dzwoneczkowate kwiaty; w pąku zdają się być zielonkawe, otwierając się pokazują czerwoną falbankę. W osłoniętych, cieplejszych miejscach telima będzie zimozielona.

Kwiaty prawie białe, drobne, zwisające na cienkich pędach. Liście drobne. Bywa mylona z epimediami. Lubi umiarkowany cień i mulczowanie kompostem liściowym. Świetna niska roślina okrywowa. Zadomowiona może stać się nawet ekspansywna - w trudnych miejscach pod krzewami, koronami drzew, w których pozwolimy jej rosnąć będzie to wielką zaletą...