E

Roślina kserotermicznej murawy, a więc jej żywiołem jest stanowisko słoneczne, gorące, suche. Liście i pędy ma owłosione (zapobiega to nadmiernej utracie wody); liście tworzą rozetę schowaną nisko wśród traw, w okresie kwitnienia żmijowiec osiąga wysokość nawet 1m. Kwitnienie przypada na okres od końca czerwca do sierpnia i trwa przeciętnie 2 do 3 tygodni. Wspaniała roślina miododajna. Sadzić na słonecznych rabatach, skalniakach.

Ponikło to rodzima bylina przypominająca drobniutką trawkę. W naturalnych zbiornikach porasta strefę brzegową (ważna rola ponikła dla umacniania brzegów). W sadzawce stworzy swego rodzaju delikatny, podwodny trawnik.

Ponikło to rodzima bylina przypominająca drobniutką trawkę. W naturalnych zbiornikach porasta strefę brzegową (ważna rola ponikła dla umacniania brzegów). W sadzawce stworzy swego rodzaju delikatny, podwodny trawnik.

Tutaj oferta na 100 sztuk sadzonek, średnica bryłki korzeniowej 3,5 cm.

Roślina podwodna, przeważnie zakorzeniona w dnie choć może również funkcjonować jako pływająca swobodnie w toni wodnej. W środowisku naturalnym występuje zazwyczaj w dużych skupiskach, zarówno w wodzie stojącej jak i wolno płynącej.

Okazała bylina, prawdziwa ozdoba krajobrazu - obecna na skrajach lasów, leśnych polanach, w przydrożnych rowach. Entuzjaści przypisują jej wiele zalet medycznych i kulinarnych. Purpurowe kwiaty są atrakcyjnym pożytkiem dla pszczół. Lubi podłoże bogate w azot. Jej angielska nazwa to „Fireweed” - chwast ognisty.

Roślina okrywowa o żywozielonych liściach (młode, wiosenne liście są zabarwione czerwienią i brązem, nakrapiane nierównomiernie), tworząca gęste, zwarte kępy. Wiosną (kwiecień i maj) nad liśćmi pojawiają się masowo stosunkowo duże żółte kwiaty zabarwione intensywnie ciepłym oranżem.

Krzyżówka E. rhizomatosum i E. wushanense pochodząca z belgijskiej szkółki Danielle Monbaliu. Liście nakrapiane brązem wczesną wiosną, w maju zielenieją - stają ciemnozielone, dość błyszczące, z charakterystycznym piłkowaniem na brzegach. Kwiaty bardzo liczne, żółte, dość duże (jak na epimedium) - za sprawą wydłużonych ostróg. 

Odmiana o niedużych lecz bardzo licznych żółtych kwiatach (podobnie jak u E. "Lemon Zest" kwiatki są dzwoneczkowate, zwarte, nie mają płatków w postaci pajączkowatych "ostróg"). Kwiaty nisko ponad liśćmi - zielonymi, mocno nakrapianymi brązem. Kwitnie długo, powtarza kwitnienie latem lub wczesną jesienią.

Krzyżówka dwóch epimediów występujących na chińskiej świętej górze Omei (Emei Shan): Epimedium acuminatum i E. fangii. Spośród wielu spotykanych tam form Mikinori Ogisu wybrał dwie, "Akane" to jedna z nich; można ją także spotkać pod pierwotną nazwą E. "Emei Shan" lub jako E. "Rigoletto. Kwiaty w kolorach żółto-czerwonych czereśni. Liście delikatnie nakrapiane brązem. Piękne także w pojemniku.

Niewielka odmiana epimedium. Kwiaty niezwykle obfite, białe z bladoróżowym rumieńcem (występuje także pod nazwą „Dawn” - „Świt”), przepiękne zwłaszcza przy masowym nasadzeniu. Liście dość drobne, zielone, tworzą gęste i zwarte kobierce. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami i krzewami, także pod azaliami i rododendronami - epimediom służy kwaśny odczyn podłoża (zwłaszcza ta odmiana wymaga kwaśnego podłoża).

Jedno z mniejszych ogrodowych epimediów. Kwiaty śnieżnobiałe, przepiękne zwłaszcza przy masowym nasadzeniu. Liście dość drobne, tworzą gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, dobrze znosi okresowe susze.

Nieduże epimedium o jasno różowych kwiatach; liście dość drobne, tworzące gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, zadomowione dobrze znosi okresowe susze. Świetne w nasadzeniach masowych. Epimedia są roślinami zimozielonymi w cieplejszych strefach klimatycznych, w polskich ogrodach należy ścinać suche liście wczesną wiosną.

Piękna, żywotna krzyżówka amerykańskiego kruszczyka olbrzymiego i naszego rodzimego błotnego. W kwiatach znajdziemy odcienie oranżu, bordo, bieli i żółci (określany jako „storczyk tęczowy”). Pokrój wyprostowany, roślina odporna i zdrowa.

Storczyk rodzimy dla Ameryki Północnej, spotykany na brzegach rzek i strumieni - w ojczyźnie zwany jest „stream orchid”. Bardziej okazały i barwniejszy niż nasz kruszczyk błotny (Epipactis palustris): okazy dorastają do prawie metra wysokości. Kwiaty, nawet czterocentymetrowe, są pomarańczowo-brązowe.

Selekt kruszczyka olbrzymiego, rodzimego dla Ameryki Północnej. Bardziej okazały i barwniejszy niż nasz kruszczyk błotny (Epipactis palustris): okazy dorastają do prawie metra wysokości. Kwiaty są pomarańczowo-brązowe, całkiem spore, jednak to intensywnie bordowo fioletowe liście są u tego kruszczyka prawdziwym skarbem. Wymaga stale wilgotnego, próchniczego podłoża. Kłączy nie należy sadzić zbyt głęboko.

Kruszczyk błotny to jeden z piękniejszych rodzimych storczyków. Spotkać go można na mokrych łąkach, torfowiskach, łęgach i innych otwartych obszarach przynajmniej okresowo podmokłych.

Piękny azjatycki storczyk, kuzyn naszego kruszczyka błotnego - nieco bardziej okazały i kolorowy (bogatszy w odcienie oranżu, żółci i różu). Wymaga chłodnego, wilgotnego stanowiska z próchniczą, świeżą glebą.

Piękny azjatycki storczyk spokrewniony z naszym kruszczykiem błotnym - znacznie bardziej okazały i kolorowy (bogatszy w odcienie oranżu, żółci, różu i bordo). Bliski kuzyn kruszczyka Thunberga, z którym się krzyżuje. Wymaga chłodnego, wilgotnego stanowiska z próchniczą, świeżą glebą. W naturze występuje na wilgotnych obrzeżach lasów. Obszar jego występowania jest bardzo szeroki i bardzo upraszczając rozciąga się od Turcji aż po chińską prowincję Yunnan; nieliczne stanowiska notowane są także w Afryce.

Jedna z ładniejszych dużych odmian skrzypów znajdujących się w naszej ofercie. Długie pędy są proste i dość grube, wielu osobom kojarzą się z bambusem.

Oferowane rośliny mają co najmniej po 6 pędów. Należy sadzić 9 do 12 sztuk na 1m2.

Wełnianki to rośliny zupełnie niepozorne, wyglądające niemalże jak najzwyklejsza trawa dopóki nie zakwitną. Rosną na bagnach (jako rośliny towarzyszące sadzawce wymagają miejsca podmokłego z podłożem na bazie kwaśnego torfu) i gdy masowo kwitną.

Roślina dwuletnia: w pierwszym roku wytwarza rozetę zielonych, mięsistych liści. W drugim roku na wysokiej, sztywnej łodydze pojawiają się srebrzyste kwiaty tak charakterystyczne dla mikołajków. Kwiaty mikołajka stanowią doskonały pożytek dla pszczół i motyli - zawsze uwijają się przy nich roje owadów. Kwiaty można suszyć (najlepiej zbierać je zanim w pełni rozkwitną) albo zostawić na roślinie: pewnie się rozsieje, a puste kwiatostany będą zdobić ogród także zimą. Jest rośliną niewymagającą.

Mikołajek występujący także w Polsce w siedliskach naturalnych: porasta wydmy nad Morzem Bałtyckim. Doskonale przystosowany jest do trudnych warunków panujących w tym środowisku.

Mikołajek wymaga gleby dobrze zdrenowanej i suchej, stanowiska zdecydowanie słonecznego. Jest rośliną niewymagającą. Kwitnie dużymi, intensywnie niebieskimi kwiatami, które utrzymują się na roślinie całe lato. Raj dla ludzi, pszczół i motyli.

Naturalnym siedliskiem tego mikołajka jest północnoamerykańska preria. W ogrodzie dobry jako soliter lub sadzony w niedużych grupach, także w towarzystwie traw. Z rozety srebrnozielonych liści wyrasta sinoniebieski, rozgałęziony i ulistniony pęd kwiatowy. Kwiaty mikołajka stanowią doskonały pożytek dla pszczół i motyli - zawsze uwijają się przy nim roje owadów; ze względu na wysoką wydajność miodową i pyłkową polecany jest do obsadzania ogrodów przy pasiekach.

Niewielka roślina cebulowa kwitnąca wiosną, o liściach zielonych z brązowymi plamami. Po przekwitnięciu zamiera (usuwamy całkowicie uschnięte liście) by pojawić się w marcu lub kwietniu następnego roku. Swą nazwę psiząb zawdzięcza charakterystycznemu kształtowi cebulek. Najlepiej prezentuje się w nasadzeniach masowych - po kilka lub kilkanaście cebul. Odmiana „Lilac Wonder” ma intensywnie różowe kwiaty, uważana jest za jedną z najpiękniejszych.

Roślina cebulowa kwitnąca wiosną o charakterystycznych wydłużonych cebulkach przypominających kształtem psie zęby. Kwiaty żółte o płatkach wywiniętych ku górze; liście zielone z brązowymi plamami. Po przekwitnięciu zamiera (usuwamy całkowicie uschnięte liście) by pojawić się w marcu lub kwietniu następnego roku.

Odmiana „Rose Queen” ma jasno różowe, mocne wygięte do tyłu płatki i intensywnie fioletowe pręciki. Jeden z niższych psizębów.

Biało kwitnąca odmiana „Snowflake” został wyselekcjonowana z gatunku. Jest to niewielka roślina cebulowa kwitnąca wiosną. Kwiaty białe, płatki wywinięte ku górze; liście zielone z niebieskim nalotem i z brązowymi plamami.

Olbrzymia bylina tworząca krzaczaste zarośla - najchętniej w miejscu słonecznym, żyznym i wilgotnym. Odpowiednia roślina na mokrą łąkę, skraj rowu, strumienia, stawu. Piękne różowe kwiatostany wabią motyle i pszczoły.

Okazała bylina mogąca pełnić w ogrodzie rolę mniejszego krzewu - osiąga wzrost niewiele poniżej 1m, ma zwarty pokrój. Fantastycznie prezentuje się zwłaszcza w okresie kwitnienia, gdy przyprószona kolorem pomarańczowym zieleń liści dostaje towarzystwo w postaci pomarańczowych kwiatów - wygląda jak biblijny krzew gorejący! Sok wypływający ze złamanych lub uciętych łodyg wilczomlecza może powodować podrażnienia skóry.

Jedyny wilczomlecz wymagający wilgotnego podłoża. Jest okazałą byliną porastającą w naturze wilgotne łąki, brzegi zbiorników wodnych, podmokłe lasy. Występuje również w Polsce, jest jednak na tyle rzadki, że został wpisany na Czerwoną listę roślin. W ogrodzie interesujący przez cały okres wegetacyjny: od wiosny przez całe prawie lato żółte kwiaty ładnie kontrastują z zielenią liści, jesienią zapala się oranżem i czerwienią.