A

Roślina o wielu zastosowaniach: niegdyś popularna roślina na rabaty (dopóki do handlu nie weszły odmiany pełne i o kolorowych kwiatach), bukieciarska, zielarska. Lubi gleby lekkie, na mokrej łące można ją umieścić na obrzeżach lub w partiach wyższych i dzięki temu bardziej suchych. Białe kwiaty zebrane w koszyczki pojawiają się masowo w pełni lata, przy ciepłej jesieni (zwłaszcza po sierpniowych sianokosach) zakwita powtórnie.

Roślina o wielu zastosowaniach: niegdyś popularna roślina na rabaty (dopóki do handlu nie weszły odmiany pełne i o kolorowych kwiatach), bukieciarska, zielarska. Lubi gleby lekkie, na mokrej łące można ją umieścić na obrzeżach lub w partiach wyższych i dzięki temu bardziej suchych. Białe kwiaty zebrane w koszyczki pojawiają się masowo w pełni lata, przy ciepłej jesieni (zwłaszcza po sierpniowych sianokosach) zakwita powtórnie.

Rośnie dobrze w podłożu żyznym, wilgotnym, w płytkich wodach stojących i wolno płynących. Stosowany często w oczyszczalniach korzeniowych: bardzo efektywny w usuwaniu z wody nadmiaru biogenów a na jego kłączach rozwijają się bakterie rozkładające związki azotu. Łatwo tworzy monokultury, świetna roślina do jednogatunkowych nasadzeń na dużych obszarach.

Rośnie dobrze w podłożu żyznym, wilgotnym, w płytkich wodach stojących i wolno płynących. Stosowany często w oczyszczalniach korzeniowych: bardzo efektywny w usuwaniu z wody nadmiaru biogenów a na jego kłączach rozwijają się bakterie rozkładające związki azotu. Łatwo tworzy monokultury, świetna roślina do jednogatunkowych nasadzeń na dużych obszarach.

Tutaj oferta na 100 sztuk sadzonek, średnica bryłki korzeniowej 3,5 cm.

Ogrodowa odmiana tataraku zwyczajnego o długich, mieczowatych liściach w kremowobiałe i zielone pasy. Tatarak paskowany dorasta do około metra (rośnie wolniej i nie osiąga takiej wielkości jak czysty gatunek).

Ogrodowa odmiana tataraku zwyczajnego o długich, mieczowatych liściach w kremowobiałe i zielone pasy. Tatarak paskowany dorasta do około metra (rośnie wolniej i nie osiąga takiej wielkości jak czysty gatunek).

Tutaj oferta na 100 sztuk sadzonek, średnica bryłki korzeniowej 3,5 cm.

Adianta to jedne z wdzięczniejszych paproci. Dzięki dużej mrozoodporności (do strefy 3) są odpowiednie dla naszego klimatu. Paprocie te wymagają głębokiego cienia i wilgoci, jeśli bezpośrednie słońce to tylko poranne.

Dorasta do około 10cm; znane jest też jako „Minor” albo „Minus”. Frondy tej maleńkiej paproci ułożone są poziomo.

Jaskrawo żółte kwiaty pojawiają się już nawet w styczniu przy łaskawej zimie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów.

Odmiana uzyskana w Japonii, wyjątkowa, o kwiatach podwójnych, jasno kremowych (należy do grupy białych miłków). Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów. Najlepiej rośnie w glebie próchniczej, na stanowisku lekko ocienionym (ale słonecznym wczesną wiosną, w okresie kwitnienia - krzewy i drzewa wyższego piętra są jeszcze nagie).

Odmiana uzyskana w Japonii, o kwiatach podwójnych, jasno żółtych. Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów. Najlepiej rośnie w glebie próchniczej, na stanowisku lekko ocienionym (ale słonecznym wczesną wiosną, w okresie kwitnienia - krzewy i drzewa wyższego piętra są jeszcze nagie).

Odmiana uzyskana w Japonii, bardzo wyjątkowa, o kwiatach podwójnych, zielonych. Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów. Najlepiej rośnie w glebie próchniczej, na stanowisku lekko ocienionym (ale słonecznym wczesną wiosną, w okresie kwitnienia - krzewy i drzewa wyższego piętra są jeszcze nagie).

Odmiana uzyskana w Japonii, bardzo wyjątkowa, o kwiatach gwiaździstych, podwójnych, zielonych. Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów. Najlepiej rośnie w glebie próchniczej, na stanowisku lekko ocienionym (ale słonecznym wczesną wiosną, w okresie kwitnienia - krzewy i drzewa wyższego piętra są jeszcze nagie).

Wyjątkowy miłek, który niesie dwa rodzaje kwiatów: jaskrawożółte, takie jak u gatunku oraz kremowo zielone, wielopłatkowe. Ten drugi typ kwiatów pojawia się, gdy roślina jest w dobrej kondycji, gdy rośnie w ogrodzie (nie w pojemniku); trwają one dłużej. Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia.

Popularna roślina okrywowa na „trudne stanowiska”: dobrze znosi niemal każde warunki. Rośnie w suchym miejscu w półcieniu, w wilgotnym – w pełnym słońcu; świetnie sprawdza się na skarpach schodzących do wody. Liście jasnozielone, matowe, pokryte są drobnymi włoskami dzięki którym na powierzchni długo utrzymują się krople wody.

Interesująca roślina do strefy brzegowej. Tworzy krępą kępę okrągłych, ciemnozielonych i mocno unerwionych liści, nad którymi w porze kwitnienia (w zasadzie całe lato) górują drobne, białe kwiatki zebrane w luźną wiechę.

Babka wodna jest zimotrwałą byliną o bulwiastym kłączu i - w wersji wynurzonej - długich, łopatowatych liściach, w wersji podwodnej zaś jej liście są długie, taśmowate, sięgają niemal 1m długości.

W naturze porasta żyzne i wilgotne lasy bukowe lub inne liściaste, częsty nad strumieniami - w Polsce na stanowiskach naturalnych objęty jest ochroną. Wiosną kwitnie masowo. Chętnie sadzony w cienistych, wilgotnych ogrodach i parkach a niegdyś - ważna roślina przyklasztornych herbariów w całej Europie.

Bylina o dość dużych (jednak mniejszych niż u malwy), bladoróżowych kwiatach, wysoka - w okresie kwitnienia może osiągać nawet 2 metry. Z uwagi na dużą tolerancję na zasolenie, doskonała do obsadzania poboczy dróg i miejskich ogrodów deszczowych typu suchego. Dobrze się odnajdzie także w założeniach naturalistycznych, ogrodach stylizowanych na ogródek wiejski. Warto sadzić w grupach po kilka sztuk. Chętnie odwiedzana przez owady szukające pożytku. 

Mieszańcowe duże zawilce ogrodowe przypominają nieduże leśne zawilce kwitnące w naszych lasach wczesną wiosną. Te kwitną od lata do jesieni, a ich kwiaty są spore, z wierzchu czysto białe, od spodu fioletowe, z koroną złotych pręcików pośrodku. Dobrze się czują na stanowisku słonecznym lub lekko ocienionym; najlepiej jeśli gleba jest przepuszczalna, wilgotna, próchnicza. Odmiana "Elfin Swan" należy do "łabędziej" (swan) serii zawilców; wyróżnia się kompaktową formą i bardzo obfitym kwitnieniem. Może być również uprawiana w pojemnikach.

Mieszańcowe zawilce ogrodowe przypominają nieduże leśne zawilce kwitnące w naszych lasach wczesną wiosną. Te kwitną od lata do jesieni, a ich kwiaty są spore, z wierzchu czysto białe, od spodu fioletowe, z koroną złotych pręcików pośrodku. Dobrze się czują na stanowisku słonecznym lub lekko ocienionym; najlepiej jeśli gleba jest przepuszczalna, wilgotna, próchnicza. Odmiana "Ruffled Swan" należy do "łabędziej" (swan) serii zawilców; jest pełna wigoru, wysoka, obficie kwitnąca. Kwiaty półpełne. Może być również uprawiana w pojemnikach.

Czysto białe lub lekko zabarwione różem (zwłaszcza pod koniec kwitnienia) kwiaty są stosunkowo duże i bardzo intensywnie pachną - w okresie kwitnienia, który trwa u tej rośliny w zasadzie całe lato, wabią wszystkich, którzy znajdują się w pobliżu... Anemopsis pochodzi z południowej części Ameryki Północnej, znosi zimy do -15 stopni C. Rośnie na stanowisku mokrym, bagiennym, słonecznym. Tworzy mocne, duże kępy. Pod koniec lata na liściach i pędach pojawiają się czerwone plamy, z czasem cała roślina przebarwia się na czerwono.

Na wilgotnej łące wspaniała roślina architektoniczna - wysoka, pokaźna. Z uwagi na tolerancję na zasolenie, doskonała do obsadzania miejskich ogrodów deszczowych. Jest rośliną dwuletnią. W nazwie zawarta jest informacja, że to roślina aniołów (w łacinie i w nazwach ludowych: anielskie ziele, archanielski korzeń, anielski korzeń). Objęta w Polsce częściową ochroną choć w dalszym ciągu przez jednych tępiona jako barszcz Sosnowskiego, przez innych pozyskiwana jako materiał zielarski.

Bardzo piękna paproć o skórzastych, jakby plastikowych, ciemnozielonych, błyszczących liściach rozjaśnionych pośrodku zielonkawożółtą, niemal fluorescencyjną smugą. Dobrze czuje się w miejscu ocienionym, podłoże powinno być wilgotne i umiarkowanie żyzne - gatunek w naturze rośnie w wilgotnych lasach. Zimozielona.

Paproć o trójkątnych, mocno powcinanych, koronkowych liściach niesionych niemal poziomo. Tworzy gęste kępy. Bardzo przypomina Arachniodes standishi, od której powinna być bardziej mrozoodporna.

Arizema lubi cień, próchniczą i przepuszczalną (lecz stale wilgotną) glebę. Arizema japońska kwitnie w maju. Kwiaty są białozielone z ciemną (brązową lub bordo) czapeczką. Naturalnym siedliskiem tej arizemy są wilgotne lasy porastające Japonię, Koreę, Kuryle. 

Roślina na stanowisko zbliżone do leśnego: wymaga zasobnej, przepuszczalnej gleby i umiarkowanego cienia. Obrazki włoskie zdobią ogród przez cały rok: już jesienią zaczynają wypuszczać liście (w naszej strefie klimatycznej dobrze jest je okrywać, zwłaszcza w surowsze zimy).

To niewielkie kompaktowe parzydło osiąga wzrost zaledwie 30cm (z kwiatami) - jest idealne do mniejszych ogrodów. Potrzebuje miejsca ocienionego i wilgotnego. Kwiaty białe wyniesione ponad kępę liści zebrane w grube, krótkie kiście. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe sprawiają, że kępka parzydła ma ciekawą fakturę - świetny towarzysz dla funkii i innych cieniolubnych bylin o dużych, gładkich liściach.

To niewielkie kompaktowe parzydło osiąga wzrost zaledwie 40cm (z kwiatami) - jest idealne do mniejszych ogrodów. Potrzebuje miejsca ocienionego i wilgotnego. Kwiaty białe wyniesione ponad kępę liści, delikatne. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe sprawiają, że kępka parzydła ma ciekawą fakturę - świetny towarzysz dla funkii i innych cieniolubnych bylin o dużych, gładkich liściach.

Kopytnik zawdzięcza swą nazwę kształtowi liści – jakby wyciętych na kształt kopytek. W głębokim cieniu drzew liściastych (w naturze rośnie często w lasach bukowych) tworzy zwarty, gęsty kobierzec lśniących, ciemnozielonych (i zimozielonych) liści.

Liście tego kopytnika są sercowate, zdobne w srebrnobiałe plamki i żyłki. Kwitnie wiosną, kwiaty są jednak słabo widoczne - ukryte wśród liści. W naturze występuje w lasach liściastych, w podłożu próchniczym, raczej okresowo podsychającym niż mokrym. Jest zimozielony, warto lekko okrywać go na zimę.

Interesująca nieduża paproć nadająca się do obsadzania zacienionych skalniaków, wykorzystywana też do uprawy w terrariach (jest zimozielona) i niedużych pojemnikach. W naturze jej występowanie związane jest ze skałami wapiennymi - dobrze jest więc zapewnić jej podłoże z zawartością wapnia. Za sprawą fantazyjnego kształtu frond, w języku angielskim potocznie nazywana jest „smoczym ogonem”.

Zanokcica skalna to niewielka, delikatna paproć rozpowszechniona na całej kuli ziemskiej (strefa subarktyczna, strefy klimatu umiarkowanego, w tropikach na terenach górzystych).

Paproć o wąskich frondach wyrastających licznie i pionowo. Wymaga miejsca cienistego, wilgotnego. Bardzo odporna.

Paproć o wąskich, pierzastych, bardzo delikatnych frondach o mocno postrzępionych końcówkach. Wymaga miejsca cienistego, wilgotnego. Nie należy jej sadzić w miejscach narażonych na przesychanie podłoża lub silniejszą operację słoneczną.