U

Pochodzi z lasów wschodnich stron Ameryki Północnej. Z podziemnego kłącza wyrasta kilkanaście łukowato wygiętych pędów, na których zwisają wiosną żółte dzwoneczki.

Jakiś czas temu udało nam się wyselekcjonować jagodowca o złoto obrzeżonych liściach. Cecha jest stała (pojawia się co roku), a wariegacja jest widoczna wiosną w okresie kwitnienia rośliny – po kwitnieniu z czasem słabnie i zanika. W okresie kwitnienia wygląda ślicznie, efekt jest zdublowany, żółty odcień brzegu ładnie współgra z kolorem kwiatów.

Jest to odmiana jagodowca wielkokwiatowego charakteryzująca się niższym wzrostem i bledszym kolorem zarówno kwiatów (chłodny żółty) jak i liści (bladozielone) - jest subtelniejsza od gatunku. Płatki dzwoneczkowatych kwiatów rozchylają się u dołu jak wirująca spódnica tancerki.

Bywa mylona z jagodowcem wielkokwiatowym (jest od niego jednak niższa, a kwiaty mają bledszy odcień żółtego) lub  odminą pallida (płatki kwiatów  perfoliaty sa bardziej stulone u dołu, kwitnie później niż jagodowce wielkokwiatowe). Wskazówka zawarta w nazwie - przeszyte łodygą liście - nie pomogą nam rozróżnić gatunków: są przeszyte u większości jagodowców.