O

Piękna, delikatna paproć o liściach jak koperek (anglojęzyczni mówią „paproć marchewkowa” a w Azji jest znana jako „koronka syczuańska”). Najlepiej czuje się w miejscach ocienionych, osłoniętych i wilgotnych. Dobrze jest okryć ją na zimę - w naszym ogrodzie rośnie już kolejny sezon.

Onychium japonicum to piękna, delikatna paproć o liściach jak u marchewki (Onychium cryptogrammoides jest delikatniejsze, bardziej przypomina koperek). Najlepiej czuje się w miejscach ocienionych, osłoniętych i wilgotnych, ale nie mokrych. Dobrze jest okryć ją na zimę, choć w naszej strefie klimatycznej (Polska zachodnia) jest uprawiana z powodzeniem.

Ciekawa paproć rodzima dla polskiej flory, rzadka i chroniona. Spotkać ją można na pastwiskach i łąkach trzęślicowych całej półkuli północnej: lubi miejsca słoneczne, wilgotne. Wyglądem nie przypomina "tradycyjnych" paproci: jej liście są gładkie, jajowate, jasnozielone. Na ich tle od maja do sierpnia sterczy kłos zarodnionośny mogący się kojarzyć z niezbyt wyrafinowanym kwiatem. Może to jest właśnie pożądany przez wszystkich kwiat paproci?

Orontium wodne to roślina z rodziny obrazkowatych jednak o niezbyt charakterystycznych jak na tę rodzinę kwiatach: biało-żółte kolby kwiatowe nie są otoczone spatą, pojawiają się za to bardzo licznie.

Długosz to bardzo duża, nadwodna paproć. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym, preferuje gleby kwaśne. Osmunda cinnamomea to gatunek charakteryzujący się dużym wigorem, wspaniałą odpornością na mróz (odnotowana nawet Alasce) i szczególnymi walorami dekoracyjnymi.

Duża, wilgociolubna paproć, która preferuje gleby kwaśne. Długosz Claytona rośnie w Ameryce Północnej na bagnach, brzegach jezior i strumieni. Przyjmuje się, że w miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym, spotyka się go jednak także w miejscach suchych i słonecznych - jest gatunkiem bardzo tolerancyjnym co do stanowiska. Jego angielska nazwa to "interrupted fern" czyli "przerwana paproć": zarodniki na zarodnionośnych pędach umiejscowione są pośrodku w charakterystyczny sposób tworząc jakby lukę w liściu. Gatunek bardzo mrozoodporny.

Długosz królewski to okazała paproć, którą można spotkać w miejscach podmokłych: na groblach,  brzegach wód, w wilgotnych zaroślach, rowach. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym. Preferuje gleby kwaśne. Dorosłe osobniki wytwarzają zarodniki na wybranych frondach usytuowanych w środku kępy i nieco podobnych kwiatostanów: wyprostowane, zdecydowanie różne od pozostałych.

Długosz królewski to bardzo duża, nadwodna paproć. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosną na stanowisku słonecznym. Preferuje gleby kwaśne.