Adianta to jedne z wdzięczniejszych paproci. Dzięki dużej mrozoodporności (do strefy 3) są odpowiednie dla naszego klimatu. Paprocie te wymagają głębokiego cienia i wilgoci, jeśli bezpośrednie słońce to tylko poranne.

Dorasta do około 10cm; znane jest też jako „Minor” albo „Minus”. Frondy tej maleńkiej paproci ułożone są poziomo.

Delikatne liście tej paproci mają kształt trójkątów. Ogonki liściowe czarne - jak z chińskiej laki. Pomimo wrażenie niezwykle delikatnej, jest w pełni mrozoodporna (przy tym zimozielona!), dobrze przyjmuje okresowe przesuszenie, jak pozostałe adianta wymaga jedynie podłoża przepuszczalnego (nie może rosnąć w miejscu podmakającym).

Jaskrawo żółte kwiaty pojawiają się już nawet w styczniu przy łaskawej zimie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów.

Wyjątkowy miłek, który niesie dwa rodzaje kwiatów: jaskrawożółte, takie jak u gatunku oraz kremowo zielone, wielopłatkowe. Ten drugi typ kwiatów pojawia się, gdy roślina jest w dobrej kondycji, gdy rośnie w ogrodzie (nie w pojemniku); trwają one dłużej. Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia.

W naturze porasta żyzne i wilgotne lasy bukowe lub inne liściaste, częsty nad strumieniami - w Polsce na stanowiskach naturalnych objęty jest ochroną. Wiosną kwitnie masowo. Chętnie sadzony w cienistych, wilgotnych ogrodach i parkach a niegdyś - ważna roślina przyklasztornych herbariów w całej Europie.

Bylina pochodząca z lesistych terenów japońskiej wyspy Honsiu, gdzie występuje na nielicznych stanowiskach. Liście są ciemnozielone, mocno powcinane, koronkowe. Kwiaty fioletowoniebieskie, urzekająco piękne  - przypominają trochę kwiaty pięknokwiatu, pojawiają się jednak na wysokich, cienkich łodyżkach. Tworzy ładne, gęste kępy. Wymaga miejsca zacienionego, wilgotnego.

Arizema lubi cień, próchniczą i przepuszczalną (lecz stale wilgotną) glebę. Arizema japońska kwitnie w maju. Kwiaty białozielone z ciemną (brązową lub bordo) czapeczką.

Arisaema tortuosum należy do największych, wzrostem przekracza 1 m, jest odporna i żywotna. Ma kwiat zielonkawy z długim, czarnobrązowym "językiem" wyrastającym ze spaty. Piękne, czerwone jagody zebrane w kolbę zdobią ją jesienią.

Arizemy mają wielu miłośników i zagorzałych kolekcjonerów. Istnieje wiele gatunków z różnych części świata - różnią się pod względem wielkości, koloru dzbankowatego kwiatu, ilości blaszek liściowych osadzonych na wspólnej osadce.

Arizemy mają wielu miłośników i zagorzałych kolekcjonerów. Istnieje wiele gatunków z różnych części świata - różnią się pod względem wielkości, koloru dzbankowatego kwiatu, ilości blaszek liściowych osadzonych na wspólnej osadce. Arisaema utile pochodzi z Himalajów, gdzie spotkać ją można terenach skalistych, porośniętych lasami. Podobnie jak w swoim naturalnym środowisku, powinna rosnąć w miejscu wilgotnym lecz dobrze zdrenowanym i ocienionym. Ma masywne, ciemnozielone liście i brązową lub czerwonobrązową spatę.

Roślina na stanowisko zbliżone do leśnego: wymaga zasobnej, przepuszczalnej gleby i umiarkowanego cienia. Obrazki włoskie zdobią ogród przez cały rok: już jesienią zaczynają wypuszczać liście (w naszej strefie klimatycznej dobrze jest je okrywać, zwłaszcza w surowsze zimy).

Kopytnik zawdzięcza swą nazwę kształtowi liści – jakby wyciętych na kształt kopytek. W głębokim cieniu drzew liściastych (w naturze rośnie często w lasach bukowych) tworzy zwarty, gęsty kobierzec lśniących, ciemnozielonych (i zimozielonych) liści.

Liście tego kopytnika są sercowate, zdobne w srebrnobiałe plamki i żyłki. Kwitnie wiosną, kwiaty są jednak słabo widoczne - ukryte wśród liści. W naturze występuje w lasach liściastych, w podłożu próchniczym, raczej okresowo podsychającym niż mokrym. Jest zimozielony, warto lekko okrywać go na zimę.

Interesująca nieduża paproć nadająca się do obsadzania zacienionych skalniaków, wykorzystywana też do uprawy w terrariach (jest zimozielona) i niedużych pojemnikach. W naturze jej występowanie związane jest ze skałami wapiennymi - dobrze jest więc zapewnić jej podłoże z zawartością wapnia. Za sprawą fantazyjnego kształtu frond, w języku angielskim potocznie nazywana jest „smoczym ogonem”.

Zanokcica skalna to niewielka, delikatna paproć rozpowszechniona na całej kuli ziemskiej (strefa subarktyczna, strefy klimatu umiarkowanego, w tropikach na terenach górzystych).

Roślina bardzo duża, dostojna, piękny soliter.  Wymaga stale wilgotnego (ale nie podmokłego) i zasobnego podłoża - dobrze rośnie nad zacienionymi strumieniami, stawami.

Paproć o długich, wąskich frondach przypominających sznur nanizanych na żyłkę koralików. Młoda roślina wydaje się być nieco rachityczna, starsza przedstawia efektowną, gęstą kępę drobnych „warkoczyków”.

Koronkowe, delikatne liście tej paproci według literatury osiągają wielkość do 15cm. Są jasnozielone, osadzone na czerwonych łodyżkach; giną na zimę. Wymaga miejsca wilgotnego, ocienionego i żyznego - w naturze spotkać ją można w wilgotnych lasach i na ich obrzeżach.

Piękna wietlica japońska o srebrzystej blaszce liściowej i purpurowej łodyżce, której kolor z czasem rozlewa się także na liść. Końcówki mocno poszarpane ("cristata").

Liść posrebrzony, ogonki liściowe ciemne. Końcówki liści pozamieniane w  imponujące "grzebienie". Wymaga cienia lub półcienia, lubi gleby próchnicze i wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Niska odmiana tworząca gęste kępy liści o pięknym rysunku: środek srebrnopopielatych frond jest czerwony (intensywniejszy z wiekiem). Wymaga cienia lub półcienia, lubi gleby próchnicze i wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Ładnie wycięte, sercowate, błyszczące liście są zielone (starsze) lub brązowe (te młode) z wyraźnym rysunkiem jaśniejszych nerwów (co daje śliczny efekt żabiej skórki). Kwiaty drobne, białe na wysokich ogonkach, podobne do tiarelli. Beesia pochodzi z południowo zachodniej części Chin, z wilgotnych łąk, skrajów lasów. Jest zimozielona, dobrze sobie radzi w naszym klimacie. Została odkryta na początku XXw. i zapomniana na długie lata - teraz powraca!

Bletilla jest storczykiem pochodzącym z terenów Chin i Japonii. Jest jedną z niewielu odmian storczyków, które mogą być wysadzone w ogrodach naszej strefy klimatycznej. Najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do leśnych: dobrze zdrenowana ale wilgotna, próchnicza gleba i lekki cień.

Bletilla jest storczykiem pochodzącym z terenów Chin i Japonii. Jest jedną z niewielu odmian storczyków, które mogą być wysadzone w ogrodach naszej strefy klimatycznej. Najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do leśnych: dobrze zdrenowana ale wilgotna, próchnicza gleba i lekki cień.

Bletilla jest storczykiem pochodzącym z terenów Chin i Japonii. Jest jedną z niewielu odmian storczyków, które mogą być wysadzone w ogrodach naszej strefy klimatycznej. Najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do leśnych: dobrze zdrenowana ale wilgotna, próchnicza gleba i lekki cień. Tutaj w ofercie bletilla o różowych kwiatach i liściach z wąskim, kredowobiałym brzegiem.

Piękna bylina do zacienionego ogrodu. Srebrny kolor liści i niebieskie jak u niezapominajki kwiatki wyniesione ponad kępę liści przydają chłodu w upalne dni.

Sport brunery „Jack Frost” - liść bardziej jednolicie srebrny, stąd angielska nazwa, którą można przetłumaczyć jako „zwierciadełko”.

Okrywowa trawa o liściach błyszczących, żywozielonych z wąskimi, białymi brzegami. Tworzy ładne, kształtne kępy, stosowana jest jako roślina okrywowa, zadarniająca.

Trawa o zielonych liściach z wąskim białym brzegiem; tworzy gęste, zwarte kępy - nie wpuszcza chwastów. Ładnie wygląda sadzona z hostami lub innymi roślinami o okrągłym, szerokim liściu. Dobrze rośnie na stanowisku lekko ocienionym. Jest trawą zimozieloną - w okresie większych mrozów w bezśnieżne zimy warto ją okryć, wiosną najczęściej przydają się zabiegi pielęgnacyjne typu strzyżenie.

Ta stosunkowo nowa roślina w ofertach europejskich ogrodnictw wywodzi się z lesistych terenów Japoni, Korei i Chin, a została opisana przez Siebolda już prawie 200 lat temu. Wymaga stanowiska ocienionego, umiarkowanie wilgotnego. Jej nienachalna uroda zasadza się na ciemnozielonych, mocno unerwionych i ząbkowanych liściach oraz białych kwiatach. W ogrodzie dobra wśród kolorowych host.

W naszej kolekcji konwalia o największe ilości pojedynczych kwiatów na niezwykle długim pędzie kwiatowym: niesie od 18 do 21 dzwoneczków! Jej dokładne pochodzenie i nazwa nie są znane - nazwaliśmy ją po prostu „19/21”.

Odmiana o złotych liściach i klasycznie białych kwiatach. Pędy kwiatowe ok. 20cm, kwiatów na pędzie - 12. Liście - ok. 25cm. Rośnie dość wolno, cierpliwi będą się cieszyć słonecznym blaskiem w cienistych zakątkach ogrodu.

Duże, szerokie liście okolone są wąską złotą obwódką, niekiedy nachodzącą wgłąb liścia. Kwiaty białe. Wytrzymała, doskonała nawet do głębokiego cienia. Pęd kwiatowy ok. 23cm, 12 kwiatów na pędzie. 

Duża konwalia o białych, pachnących kwiatach i ciemnozielonych liściach (zieleń złamana niebieskawym nalotem) z jasnozieloną lub kremową, nieregularną obwódką.