E

Roślina kserotermicznej murawy, a więc jej żywiołem jest stanowisko słoneczne, gorące, suche. Liście i pędy ma owłosione (zapobiega to nadmiernej utracie wody); liście tworzą rozetę schowaną nisko wśród traw, w okresie kwitnienia żmijowiec osiąga wysokość nawet 1m. Kwitnienie przypada na okres od końca czerwca do sierpnia i trwa przeciętnie 2 do 3 tygodni. Wspaniała roślina miododajna. Sadzić na słonecznych rabatach, skalniakach.

Ponikło to rodzima bylina przypominająca drobniutką trawkę. W naturalnych zbiornikach porasta strefę brzegową (ważna rola ponikła dla umacniania brzegów). W sadzawce stworzy swego rodzaju delikatny, podwodny trawnik.

Ponikło to rodzima bylina przypominająca drobniutką trawkę. W naturalnych zbiornikach porasta strefę brzegową (ważna rola ponikła dla umacniania brzegów). W sadzawce stworzy swego rodzaju delikatny, podwodny trawnik.

Tutaj oferta na 100 sztuk sadzonek, średnica bryłki korzeniowej 3,5 cm.

Z płożącego się kłącza wyrastają pionowo zielone pędy wysokości do 1 m. Obecny na całej półkuli północnej. Spotykany w stawach, na starorzeczach i gliniankach, na płytkich brzegach jezior i wolno płynących rzek. Służy mu podłoże zasobne, muliste, bogate w składniki odżywcze. Dobrze znosi wahania poziomu wody, okresowo może być nawet całkowicie wynurzony, nie powinien jednak przesychać. Tworzy monokultury.

Roślina podwodna, przeważnie zakorzeniona w dnie choć może również funkcjonować jako pływająca swobodnie w toni wodnej. W środowisku naturalnym występuje zazwyczaj w dużych skupiskach, zarówno w wodzie stojącej jak i wolno płynącej.

Okazała bylina, prawdziwa ozdoba krajobrazu - obecna na skrajach lasów, leśnych polanach, w przydrożnych rowach. Entuzjaści przypisują jej wiele zalet medycznych i kulinarnych (stanowi jeden ze składników leczniczej herbatki Kapor). Purpurowe kwiaty są atrakcyjnym pożytkiem dla pszczół. Lubi podłoże bogate w azot. Jej angielska nazwa to „Fireweed” - chwast ognisty. Z uwagi na dużą tolerancję na zasolenie, doskonała do obsadzania poboczy dróg i miejskich ogrodów deszczowych typu suchego.

Okazała bylina, prawdziwa ozdoba krajobrazu - obecna na skrajach lasów, leśnych polanach, w przydrożnych rowach. Entuzjaści przypisują jej wiele zalet medycznych i kulinarnych (stanowi jeden ze składników leczniczej herbatki Kapor). Purpurowe kwiaty są atrakcyjnym pożytkiem dla pszczół. Lubi podłoże bogate w azot. Jej angielska nazwa to „Fireweed” - chwast ognisty. Z uwagi na dużą tolerancję na zasolenie, doskonała do obsadzania poboczy dróg i miejskich ogrodów deszczowych typu suchego.

Niewielka odmiana epimedium o drobnych, czysto białych kwiatach. Liście żywozielone, dość drobne, tworzące gęste i zwarte kępy. Dobrze znosi okresowe susze. Gubi liście na zimę.

Roślina okrywowa o żywozielonych liściach (młode, wiosenne liście są zabarwione czerwienią i brązem, nakrapiane nierównomiernie), tworząca gęste, zwarte kępy. Wiosną (kwiecień i maj) nad liśćmi pojawiają się masowo stosunkowo duże żółte kwiaty zabarwione intensywnie ciepłym oranżem.

Roślina okrywowa o żywozielonych liściach (młode, wiosenne liście są zabarwione czerwienią i brązem, nakrapiane nierównomiernie), tworząca gęste, zwarte kępy. Wiosną ponad liśćmi pojawiają się masowo stosunkowo duże pajączki biało-różowych kwiatów. Kwitnie długo, zdarza mu się także powtarzać kwitnienie wczesną jesienią. Zadomowione dobrze zniesie warunki suchego cienia. Jedno z piękniejszych, wdzięczniejszych epimediów.

Odmiana o niedużych lecz bardzo licznych żółtych kwiatach (podobnie jak u E. "Lemon Zest" kwiatki są dzwoneczkowate, zwarte, nie mają płatków w postaci pajączkowatych "ostróg"). Kwiaty nisko ponad liśćmi - zielonymi, mocno nakrapianymi brązem. Kwitnie długo, powtarza kwitnienie latem lub wczesną jesienią.

Roślina okrywowa o dość drobnych liściach, tworząca gęste i zwarte kępy. Wiosną (kwiecień, maj) nad liśćmi pojawiają się masowo drobne, pająkowate kwiaty w kolorze lila. Liście są zielone, młode liście czerwono-brązowe, pozostają na roślinie całą zimę (wczesną wiosną należy je ściąć by pobudzić wzrost nowych).  Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, dobrze znosi okresowe susze, płytko się korzeni. Lubi kwaśne podłoże.

Kwiaty małe, białe, zwarte. Liście drobne, ciemnozielone (młode liście brązowe), zaokrąglone, z ostrymi pazurkami na brzegach. Zimozielone. Wygląda na delikatne, dobrze znosi jednak takie przeciwności losu jak susza czy mocno zbite podłoże (może być sadzone przy często uczęszczanych ścieżkach).

Świetna, pełna wigoru roślina okrywowa o dość drobnych, skórzastych liściach, tworząca gęste i zwarte kępy. Ma małe, żółte kwiatki wyniesione wysoko ponad liście - pojawiają się od końca marca do kwietnia. Wiosną liście są zielono-czerwone, później czerwone przebarwienia znikają. W nasadzeniach ogrodowych i parkowych trwała, może rosnąć długo na tym samym stanowisku bez potrzeby odmładzania

Epimedium o wydłużonych zielonych liściach z kolczastymi brzegami. Kwiaty liczne, małe, białe na długich, cieniutkich, niemal czarnych łodyżkach - wyglądają szczególnie pięknie na ciemnym tle, gdy widać tylko chmary białych kwiatków unoszących się nad liśćmi. Rośnie powoli, jednak z czasem dochowamy się efektownej i wytrzymałej okrywy gruntu w cienistym miejscu.

Epimedium x warleyense „Orange Konigin” to krzyżówka Epimedium alpinum i E. pinnatum. Drobne pomarańczowe kwiaty są pozbawione ostróżek,  zebrane w luźne wiechy górują nad zielonymi sercowatymi liśćmi.

Krzyżówka dwóch epimediów występujących na chińskiej świętej górze Omei (Emei Shan): Epimedium acuminatum i E. fangii. Spośród wielu spotykanych tam form Mikinori Ogisu wybrał dwie, "Akane" to jedna z nich; można ją także spotkać pod pierwotną nazwą E. "Emei Shan" lub jako E. "Rigoletto. Kwiaty w kolorach żółto-czerwonych czereśni. Liście delikatnie nakrapiane brązem. Piękne także w pojemniku.

Niewielka odmiana epimedium. Kwiaty niezwykle obfite, białe z bladoróżowym rumieńcem (występuje także pod nazwą „Dawn” - „Świt”), przepiękne zwłaszcza przy masowym nasadzeniu. Liście dość drobne, zielone, tworzą gęste i zwarte kobierce. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami i krzewami, także pod azaliami i rododendronami - epimediom służy kwaśny odczyn podłoża (zwłaszcza ta odmiana wymaga kwaśnego podłoża).

Jedno z mniejszych ogrodowych epimediów. Kwiaty śnieżnobiałe, przepiękne zwłaszcza przy masowym nasadzeniu. Liście dość drobne, tworzą gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, dobrze znosi okresowe susze.

Nieduże epimedium o jasno różowych kwiatach; liście dość drobne, tworzące gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, zadomowione dobrze znosi okresowe susze. Świetne w nasadzeniach masowych. Epimedia są roślinami zimozielonymi w cieplejszych strefach klimatycznych, w polskich ogrodach należy ścinać suche liście wczesną wiosną.

Epimedium Younga to jedno z mniejszych epimediów. Kwiaty białe, u odmiany "Yenomoto" lekko zaróżowione, obfitsze i troszkę większe niż u innych youngianów, przepiękne zwłaszcza przy masowym nasadzeniu. Drobne liście tworzą gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, dobrze znosi okresowe susze.

Piękna, żywotna krzyżówka amerykańskiego kruszczyka olbrzymiego i naszego rodzimego błotnego. W kwiatach znajdziemy odcienie oranżu, bordo, bieli i żółci (określany jako „storczyk tęczowy”). Pokrój wyprostowany, roślina odporna i zdrowa.

Storczyk rodzimy dla Ameryki Północnej, spotykany na brzegach rzek i strumieni - w ojczyźnie zwany jest „stream orchid”. Bardziej okazały i barwniejszy niż nasz kruszczyk błotny (Epipactis palustris): okazy dorastają do prawie metra wysokości. Kwiaty, nawet czterocentymetrowe, są pomarańczowo-brązowe.

Selekt kruszczyka olbrzymiego, rodzimego dla Ameryki Północnej. Bardziej okazały i barwniejszy niż nasz kruszczyk błotny (Epipactis palustris): okazy dorastają do prawie metra wysokości. Kwiaty są pomarańczowo-brązowe, całkiem spore, jednak to intensywnie bordowo fioletowe liście są u tego kruszczyka prawdziwym skarbem. Wymaga stale wilgotnego, próchniczego podłoża. Kłączy nie należy sadzić zbyt głęboko.

Kruszczyk błotny to jeden z piękniejszych rodzimych storczyków o nienachalnej, subtelnej urodzie. Łodyga kwiatowa osiąga do 70 cm wysokości, kwiaty zebrane w luźne kwiatostany na jej szczycie mają delikatną barwę beżową lub biało-różową. Kwitnienie przypada na czerwiec i lipiec.Spotkać go można na mokrych łąkach, torfowiskach, łęgach i innych otwartych obszarach przynajmniej okresowo podmokłych.

Historia tego kruszczyka w europejskich ogrodach sięga połowy XIXw. - trafił do kolekcji pana Royle z brytyjskich kolonii w Azji. Aby osiągnąć sukces w postaci obficie kwitnącej, gęstej kępy należy pilnować, żeby podłoże było stale wilgotne ale - ważne szczególnie zimą - dobrze zdrenowane; kruszczyk uwielbia wilgoć, ale nie powinien rosnąć w wodzie. Kwiaty w pięknym kolorze ciemnego różu wyrastają po kilkanaście na jednym pędzie.

Oferowane rośliny są kilkuletnie, już kwitły. Rosną w doniczkach p11.

Piękny azjatycki storczyk, kuzyn naszego kruszczyka błotnego - nieco bardziej okazały i kolorowy (bogatszy w odcienie oranżu, żółci i różu). Wymaga chłodnego, wilgotnego stanowiska z próchniczą, świeżą glebą.

Okazały kruszczyk pochodzący ze skrzyżowania amerykańskiego Epipactis gigantea (który lubi tworzyć efektowne hybrydy) z azjatyckim kruszczykiem Thunberga. Lubi chłodne, wilgotne stanowisko z próchniczą, świeżą glebą. Rośnie bujnie, kwitnie obficie. Może rosnąć na obrzeżu sadzawki (byle miejsce nie było stale mokre a jedynie wilgotne), na przeciętnej rabacie bylinowej, słonecznej i umiarkowanie wilgotnej; dobrze daje radę także w pojemniku. Kwiaty są ładnie wybarwione.

Oferowane rośliny są kilkuletnie, już kwitły. Rosną w doniczkach p11.

Piękny azjatycki storczyk spokrewniony z naszym kruszczykiem błotnym - znacznie bardziej okazały i kolorowy (bogatszy w odcienie oranżu, żółci, różu i bordo). Bliski kuzyn kruszczyka Thunberga, z którym się krzyżuje. Wymaga chłodnego, wilgotnego stanowiska z próchniczą, świeżą glebą. W naturze występuje na wilgotnych obrzeżach lasów. Obszar jego występowania jest bardzo szeroki i bardzo upraszczając rozciąga się od Turcji aż po chińską prowincję Yunnan; nieliczne stanowiska notowane są także w Afryce.

Okazały kruszczyk pochodzący prawdopodobnie od Epipactis gigantea (który lubi tworzyć efektowne hybrydy). Rośnie bujnie, kwitnie obficie i ma niewielkie wymagania: może rosnąć na przeciętnej rabacie bylinowej, słonecznej i umiarkowanie wilgotnej. Kwiaty są ładnie wybarwione.

Jedna z ładniejszych dużych odmian skrzypów: długie pędy tej rośliny są proste i grube, wielu osobom kojarzą się z bambusem. 

Oferowane rośliny rosną w doniczce p9, mają co najmniej po 6 pędów. Należy sadzić 9 do 12 sztuk na 1m2.

Ranniki to rośliny leśne, które można spotkać w naturze w Europie Południowej i Zachodniej. Bardzo szybko (bo już w XVI w.!) trafiły do upraw w parkach i ogrodach, a stąd trafiły do naszych lasów i zarośli. Dobrze się czują na stanowisku ocienionym, najlepiej jeśli gleba jest przepuszczalna, wilgotna, próchnicza. Kwitną u zarania wiosny - stąd ich nazwa.

Oferujemy mieszankę odmian w p9. Na zdjęciach można zobaczyć, z jakich odmian zbierane były nasiona. W każdej doniczce jest jedna roślina kwitnąca, a za jakiś czas pod tymi kwitnącymi wzejdą mniejsze siewki, i powinno ich być sporo. Te zakupy to randka w ciemno: nie wiadomo jak zakwitną te młode...

Wełnianki to rośliny zupełnie niepozorne, wyglądające niemalże jak najzwyklejsza trawa dopóki nie zakwitną. Rosną na bagnach (jako rośliny towarzyszące sadzawce wymagają miejsca podmokłego z podłożem na bazie kwaśnego torfu) i gdy masowo kwitną.

Roślina dwuletnia: w pierwszym roku wytwarza rozetę zielonych, mięsistych liści. W drugim roku na wysokiej, sztywnej łodydze pojawiają się srebrzyste kwiaty tak charakterystyczne dla mikołajków. Kwiaty mikołajka stanowią doskonały pożytek dla pszczół i motyli - zawsze uwijają się przy nich roje owadów. Kwiaty można suszyć (najlepiej zbierać je zanim w pełni rozkwitną) albo zostawić na roślinie: pewnie się rozsieje, a puste kwiatostany będą zdobić ogród także zimą. Jest rośliną niewymagającą.