Turzyca występująca w Europie i zachodniej części Azji, pospolita w całej Polsce. Rośnie na wilgotnych łąkach, terenach bagiennych i na brzegach wód. W sprzyjających warunkach tworzy dość wysokie, gęste, lekko pokładające się łany. Może być stosowana do umacniania niezbyt stromych brzegów zbiorników.

Turzyca ta występuje na mokrych łąkach i brzegach zbiorników wodnych całej Europy. Rośnie na stanowisku zacisznym o żyznym, mulistym podłożu. W sprzyjających warunkach tworzy dość wysokie gęste łany, w zwartych nasadzeniach nie wpuszcza innych roślin (nie dopuszcza więc do zachwaszczenia). Nie jest inwazyjna i nie rozrasta się nadmiernie. Dobrze nosi zasolenie wody. Wykorzystywana w biologicznych oczyszczalniach ścieków - redukuje zanieczyszczenie potasem.

Turzyca ta występuje na mokrych łąkach i brzegach zbiorników wodnych całej Europy. Rośnie na stanowisku zacisznym o żyznym, mulistym podłożu. W sprzyjających warunkach tworzy dość wysokie gęste łany, w zwartych nasadzeniach nie wpuszcza innych roślin (nie dopuszcza więc do zachwaszczenia). Nie jest inwazyjna i nie rozrasta się nadmiernie. Dobrze nosi zasolenie wody. Wykorzystywana w biologicznych oczyszczalniach ścieków - redukuje zanieczyszczenie potasem.

Tutaj oferta na 100 sztuk sadzonek, bryła korzeniowa 3,5 cm.

Niska turzyca o złotożółtych liściach i sympatycznych, gwiazdkowatych kwiatostanach, które pojawiają się już od maja i trwają nawet do następnego sezonu wegetacyjnego. Obecnie obserwuje się ją coraz rzadziej, a związane jest to z osuszaniem torfowisk - naturalnego siedliska tej turzycy. W założeniach ogrodowych wykorzystywana do zagospodarowywania terenów podmokłych, sadzona masowo daje świetny efekt kolorystyczny.

Okrywowa trawa o liściach błyszczących, żywozielonych z wąskimi, białymi brzegami. Tworzy ładne, kształtne kępy, stosowana jest jako roślina okrywowa, zadarniająca.

Trawa o zielonych liściach z wąskim białym brzegiem; tworzy gęste, zwarte kępy - nie wpuszcza chwastów. Ładnie wygląda sadzona z hostami lub innymi roślinami o okrągłym, szerokim liściu. Dobrze rośnie na stanowisku lekko ocienionym. Jest trawą zimozieloną - w okresie większych mrozów w bezśnieżne zimy warto ją okryć, wiosną najczęściej przydają się zabiegi pielęgnacyjne typu strzyżenie.

Pstrolistna odmiana turzycy pochodzącej z północnowschodnich stanów Ameryki Północnej (nazwa pochodzi od rzeki Muskingum w Ohio). Nadaje się doskonale jako roślina okrywowa do obsadzania brzegów stawów.

Pstrolistna odmiana turzycy pochodzącej z północno wschodnich stanów Ameryki Północnej (nazwa pochodzi od rzeki Muskingum w Ohio). Nadaje się doskonale jako roślina okrywowa do obsadzania brzegów stawów, oczek wodnych, strumieni a także jasnych i wilgotnych miejsc w każdym ogrodzie.

Odmiana turzycy muskegońskiej o liściach z wyraźnym jasnym środkiem. Nadaje się doskonale jako roślina okrywowa na słoneczne i półcieniste, zdecydowanie wilgotne (lub nawet okresowo zalewane) obszary; świetna do obsadzania, maskowania i umacniania brzegów stawów, oczek wodnych, strumieni a także jasnych i wilgotnych miejsc w każdym ogrodzie.

Niska turzyca o zwartym pokroju. Dobrze znosi stanowisko umiarkowanie zacienione, wymaga wilgoci. Wspaniałe rozwiązanie, gdy w ocienionym i wilgotnym miejscu chcemy zadarnić jakiś obszar - rośnie gęsto, nie wpuszcza chwastów.  Jasnozielone liście, od czerwca do września pojawiają się żółtobrązowe kwiatostany.

Odmiana turzycy muskegońskiej o liściach z wyraźnym jasnym brzegiem. Nadaje się doskonale jako roślina okrywowa na słoneczne i półcieniste, zdecydowanie wilgotne (lub nawet okresowo zalewane) obszary; świetna do obsadzania, maskowania i umacniania brzegów stawów, oczek wodnych, strumieni a także jasnych i wilgotnych miejsc w każdym ogrodzie.

Turzyca występująca pospolicie na terenach mokrych (łąki, torfowiska) w całej Polsce. Chętnie stosowana w naturalistycznych nasadzeniach na terenach podmokłych, w ogrodach deszczowych; tolerancyjna - dobrze znosi okresowe przesuszenie. Zakwita wcześnie - nawet na przełomie kwietnia i maja. Jej czarne kwiatostany widać wyraźnie z daleka..

Niewielka turzyca tworząca kępki pasiastych kremowo-zielonych liści, dobrze rosnąca na stanowisku słonecznym. Lubi wapń, bardzo dobrze sprawdza się na skalniakach. Zimozielona - wiosną dobrze jest ją nieco odświeżyć, wyczesać.

Występuje na terenie całej Polski na mokradłach, brzegach zbiorników wodnych. Wspaniała turzyca o pięknym, fontannowym pokroju, tworząca bardzo gęste, zwarte kępy. Przydatna do obsadzania stawów o charakterze naturalistycznym, mokrych łąk, stref czyszczących w stawach. Dobrze znosi okresowe przesychanie; idealna do uprawy hydroponicznej (np. pływające wyspy).

Występuje na terenie całej Polski na mokradłach, brzegach zbiorników wodnych. Wspaniała turzyca o pięknym, fontannowym pokroju, tworząca bardzo gęste, zwarte kępy. Przydatna do obsadzania stawów o charakterze naturalistycznym, mokrych łąk, stref czyszczących w stawach. Dobrze znosi okresowe przesychanie; idealna do uprawy hydroponicznej (np. pływające wyspy).

Turzyca występująca na mokrych terenach leśnych (lasy łęgowe) w całej niemal Europie (z wyjątkiem regionów wschodnich i północnych). Liście i piękne, długie kłosy są charakterystycznie łukowato wygięte. Chętnie stosowana w zacienionych i mokrych założeniach parkowych, a z racji dość dobrej tolerancji na okresowe przesuszenie, także w ogrodach deszczowych. Tworzy gęste, zimozielone kępy.

Turzyca kosmopolityczna, pospolita na terenie całej Polski: na torfowiskach, mokradłach, brzegach zbiorników wodnych. Z uwagi na urodę jasnozielonych, przewieszających się fontannowo liści i wydatnych kwiatostanów, chętnie stosowana do obsadzania stawów o charakterze naturalistycznym. Wykorzystywana do rekultywacji terenów podmokłych, a także w biologicznych oczyszczalniach ścieków.

Świetnie czuje się na cienistym i wilgotnym stanowisku - w naturze jest rośliną charakterystyczną dla mokrych lasów liściastych. Tworzy niskie, zwarte kępy delikatnych, jasnozielonych liści - ładnie rozświetla zacienione brzegi stawów i strumieni.

Turzyca popularna w Polsce, zwłaszcza na nizinach. Spotykana najczęściej na siedliskach zasobnych – torfowiskach, starorzeczach, brzegach glinianek, rowów. Na stanowiskach występuje licznie, często tworząc zwarte monokultury. Przydatna w obsadzeniach naturalistycznych, szczególnie gdy potrzebne są duże, jednolite połacie na granicy lądu i wody. Stosowana w biologicznych oczyszczalniach ścieków.

Ozdobna turzyca o szerokich liściach w ciepłym, intensywnym kolorze bananów, brzegi liści zielone. Bardzo ładnie rozświetla cieniste zakątki - polecana szczególnie do zacienionych i wilgotnych partii ogrodów. Na stanowisku słonecznym także daje sobie radę, trzeba wówczas zadbać, żeby nie przesychała.

Ozdobna turzyca o szerokich liściach  - podobna do turzycy „Banana Boat” - zamiast żółtego środka liścia przebarwienie „Shiro Nakafu” jest czysto białe. Polecana szczególnie do zacienionych i wilgotnych partii ogrodów, jednak na stanowisku słonecznym także daje sobie doskonale radę (nie może jednak przesychać). Wymaga miejsca wilgotnego - idealna na brzegi stawów i sadzawek.

Wełnianki to rośliny zupełnie niepozorne, wyglądające niemalże jak najzwyklejsza trawa dopóki nie zakwitną. Rosną na bagnach (jako rośliny towarzyszące sadzawce wymagają miejsca podmokłego z podłożem na bazie kwaśnego torfu) i gdy masowo kwitną.

Niska trawa o pokroju kaskadowym: liście w stonowane zielone i złote paski układają się w tę samą stronę. Dobrze rośnie w lekkim cieniu, posadzona na stanowisku słonecznym może nabrać czerwonawego koloru.

Niska trawa o żółtych liściach (chłodny odcień na stanowisku cienistym, cieplejszy na słonecznym), które przebarwiając się jesienią nabierają czerwonych tonów, szczególnie na końcach liści. Bordo na końcówkach także w środku sezonu, szczególnie intensywnie u roślin starszych. Tworzy kępy gęste, zwarte - doskonała okrywa terenu. Świetny "rozświetlacz" cienistych zakątków w ogrodzie.

Ozdobna trawa o krwistoczerwonym zabarwieniu blaszki liściowej: z początkiem sezonu jest zielona z czerwonymi końcówkami, intensywna czerwień na całej blaszce narasta z czasem (szczególnie, gdy posadzimy ją w pełnym słońcu).

Trawa rozpowszechniona niemal na całym świecie. Występuje na mokrych łąkach o glebach żyznych i kwaśnych  wchodząc w skład zespołu zwanego „łąką trzęślicową”.  Łąki takie ze względu na swoje piękno i bogaty skład gatunkowy uznawane są za skarb naturalnego krajobrazu. Znajdziemy na nich takie rośliny: kaczeńce, mieczyki dachówkowaty i błotny, kosaćce syberyjskie, goździka pysznego, goryczkę wąskolistną, storczyki.

Chociaż najczęściej określany mianem "trawa", "czarna trawa", konwalnik jest byliną należącą do rodziny konwaliowatych. Długie, wąskie, ciemnofioletowe liście pozostają zimozielone, drobne jasnofioletowe kwiaty pojawiają się latem.

Szerokie, płaskie (ok. 1,5 cm), jasnozielone liście tworzą zwarte duże kępy. Występuje na mokrych łąkach, łęgach, na terenach okresowo zalewanych, na brzegach wód. Rozrasta się przy pomocy silnych kłączy. Dobry wybór do ogrodów deszczowych (toleruje okresowe przesuszenie), do umacniania brzegów stawów.

Szerokie, płaskie (ok. 1,5 cm), jasnozielone liście tworzą zwarte duże kępy. Występuje na mokrych łąkach, łęgach, na terenach okresowo zalewanych, na brzegach wód. Rozrasta się przy pomocy silnych kłączy. Dobry wybór do ogrodów deszczowych (toleruje okresowe przesuszenie), do umacniania brzegów stawów.