Łąka

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości. Wabią pszczoły i motyle.

Białokwiatowa odmiana jednej z najpiękniejszych roślin mokrej łąki. Wyselekcjonowana została w Niemczech, jej nazwa oznacza "zabawy elfów". Nadaje się doskonale do białego ogrodu - powinna być doceniona bo nie ma zbyt wielu białokwiatowych roślin na mokre stanowiska, do obsadzania stawów. Podobnie jak gatunek - wabi liczne pszczoły.

Świetna mieszanka krwawnicy o różnych kolorach kwiatów: fiolety, róże, łosoś, biel. Rośliny żywotne, rosną bardzo bujnie i kwitną niezwykle obficie. Wabią olbrzymie ilości pszczół  i motyli - o krwawnicy można śmiało powiedzieć, że to "wodna budleja".

Wyselekcjonowana forma krwawnicy o niższym wzroście. Podobnie jak u gatunku, karminowe kwiaty zebrane w kłosach intensywnie wabią pszczoły i motyle - w okresie kwitnienia pod kątem zainteresowania się nią pszczół może być porównana do budlei. Krwawnica polecana jest do obsadzania dużych zbiorników wodnych; można sadzić w grupach lub tylko jako pojedynczy akcent; "Robert" polecany jest do obsadzania mniejszych stawów i oczek wodnych. .

Bylina o różowych kwiatach chętnie odwiedzanych przez pszczoły. Często spotykana w przydrożnych rowach, na poboczach dróg. Niewymagająca, dobrze znosi przesuszenie i palące słońce.

Podstawowa roślina do każdego oczka wodnego. Cechuje ją niezwykła tolerancja na warunki, w jakich przychodzi jej rosnąć: może być rośliną podwodną (głębokość prawie do 1m).

Podstawowa roślina do każdego oczka wodnego. Cechuje ją niezwykła tolerancja na warunki, w jakich przychodzi jej rosnąć: może być rośliną podwodną (głębokość prawie do 1m), rosnącą na pływających wyspach lub stanowisku zaledwie wilgotnym; doskonale znosi nawet najmroźniejsze zimy - jest jedną z pierwszych roślin, które na przełomie zimy i wiosny podejmują wzrost.

Pięknie pachnąca mięta o podłużnych liściach (można wykorzystywać w kuchni). Niższa i nie tak intensywnie rosnąca jak mięta nadwodna - trzyma się raczej w kępie, nie wędruje. Przyda się do wysadzenia wokół sadzawki - rośnie gęsto, jest zwarta i niska, ładnie zaciera granicę między brzegiem i wodą.

Trawa rozpowszechniona niemal na całym świecie. Występuje na mokrych łąkach o glebach żyznych i kwaśnych  wchodząc w skład zespołu zwanego „łąką trzęślicową”.  Łąki takie ze względu na swoje piękno i bogaty skład gatunkowy uznawane są za skarb naturalnego krajobrazu. Znajdziemy na nich takie rośliny: kaczeńce, mieczyki dachówkowaty i błotny, kosaćce syberyjskie, goździka pysznego, goryczkę wąskolistną, storczyki.

Trawa rozpowszechniona niemal na całym świecie. Występuje na mokrych łąkach o glebach żyznych i kwaśnych  wchodząc w skład zespołu zwanego „łąką trzęślicową”.  Łąki takie ze względu na swoje piękno i bogaty skład gatunkowy uznawane są za skarb naturalnego krajobrazu. Znajdziemy na nich takie rośliny: kaczeńce, mieczyki dachówkowaty i błotny, kosaćce syberyjskie, goździka pysznego, goryczkę wąskolistną, storczyki.

Niezapominajka to roślina najczęściej chyba kojarzona z leśnymi strumykami, brzegami potoków. Wymaga miejsca stale mokrego i żyznego - idealna jest dla niezapominajki mokra łąka. Rośnie wśród traw i innych roślin. Subtelne błękitne kwiaty z żółtym oczkiem nie dają o sobie zapomnieć…

Niezapominajka to roślina najczęściej chyba kojarzona z leśnymi strumykami, brzegami potoków. Wymaga miejsca stale mokrego i żyznego - idealna jest dla niezapominajki mokra łąka. Rośnie wśród traw i innych roślin. Subtelne błękitne kwiaty z żółtym oczkiem nie dają o sobie zapomnieć…

Trawa występująca niemal na całej kuli ziemskiej, na terenach mokrych lub okresowo zalewanych, najczęściej żyznych i bardzo  żyznych - bogatych w azot. Uprawiana jako trawa pastewna, zwłaszcza na podmokłych terenach. W naturze występuje na obrzeżach wód i w lasach łęgowych (dość dobrze rośnie na stanowiskach ocienionych).

Trawa występująca niemal na całej kuli ziemskiej, na terenach mokrych lub okresowo zalewanych, najczęściej żyznych i bardzo  żyznych - bogatych w azot. Uprawiana jako trawa pastewna, zwłaszcza na podmokłych terenach. W naturze występuje na obrzeżach wód i w lasach łęgowych (dość dobrze rośnie na stanowiskach ocienionych).

Świetna roślina na wilgotne łąki, brzegi stawów – podłoże nie może podsychać. Bardzo wcześnie rozpoczyna wegetację.

Rdest pokrewny pochodzi z Himalajów. Jest doskonałą niską rośliną okrywową: wytrzymały, odporny, tolerancyjny na zmienne warunki, nie choruje. Stosowany przy zbiornikach wodnych, w tym do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp. Kwiaty od ciemno- do bladoróżowych. Kwitnie obficie i długo, uwielbiany przez pszczoły. Liście jesienią przebarwiają się na czerwono.

Bladoróżowe kwiaty utrzymywane pionowo na stosunkowo sztywnych łodyżkach pośród traw mokrej łąki. Kwitnie bardzo obficie, uwielbiany przez pszczoły. Idealna bylina do naturalistycznych nasadzeń okołowodnych.

Rdest wężownik występuje na mokrych łąkach. Stosowany jest do obsadzania zbiorników wodnych, do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp. Kwiaty od ciemno- do bladoróżowych, u odmiany "Superba" większe i "pełniejsze" niż u gatunku.

Roślina wodna, którą często spotka się nad brzegami rzek, na torfowiskach i starorzeczach. Zaczyna wegetację wczesną wiosną. Liście lancetowate, pierwsze wiosenne liście brązowe, z czasem zielenieją.

Dzika róża o pojedynczych kwiatach. Zdrowa, żywotna. Wykorzystywana do uzyskiwania ogrodowych krzyżówek, świetna na naturalistyczne, niskie, nieformalne żywopłoty. Roślina historyczna, znana, opisywana i ceniona już w starożytności, zidentyfikowana na freskach w Pompejach, uprawiana w przyklasztornych wirydarzach. Oferujemy czysty gatunek.

Z rozety pomarszczonych liści wyrasta ulistniony pęd kwiatowy z kłosem fioletowych, pełnych pszczelego pożytku kwiatów. Może rosnąć na słonecznej ogrodowej rabacie, na kwietnej łące, na brzegu trawnika. Jej kwiaty wabią owady zapylające, z liści można przyrządzać lecznicze napary lub stosować jako przyprawę. Dobrze rośnie w miejscach słonecznych, przesychających. Wystarczy jej gleba przeciętna lub umiarkowanie żyzna, chętnie z dodatkiem wapnia.

Z rozety pomarszczonych liści wyrasta ulistniony pęd kwiatowy z kłosem fioletowych, pełnych pszczelego pożytku kwiatów. Może rosnąć na słonecznej ogrodowej rabacie, na kwietnej łące, na brzegu trawnika. Jej kwiaty wabią owady zapylające, z liści można przyrządzać lecznicze napary lub stosować jako przyprawę. Dobrze rośnie w miejscach słonecznych, przesychających. Wystarczy jej gleba przeciętna lub umiarkowanie żyzna, chętnie z dodatkiem wapnia.

W zespole roślin łąkowych znana i ceniona dla wielu zalet użytkowych, a dla miłośników łąkarskiego hobby również ze względu na urodę - ważny element łąkowego bukietu. W ekologii łąkarskiej atrakcyjny pokarm błonkówek, w tym pszczoły miodnej; jest też żywicielem pośrednim dla larw modraszków oraz motyla rocznego.

Szerokie, płaskie (ok. 1,5 cm), jasnozielone liście tworzą zwarte duże kępy. Występuje na mokrych łąkach, łęgach, na terenach okresowo zalewanych, na brzegach wód. Rozrasta się przy pomocy silnych kłączy. Dobry wybór do ogrodów deszczowych (toleruje okresowe przesuszenie), do umacniania brzegów stawów.

Szerokie, płaskie (ok. 1,5 cm), jasnozielone liście tworzą zwarte duże kępy. Występuje na mokrych łąkach, łęgach, na terenach okresowo zalewanych, na brzegach wód. Rozrasta się przy pomocy silnych kłączy. Dobry wybór do ogrodów deszczowych (toleruje okresowe przesuszenie), do umacniania brzegów stawów.

Ten amerykański storczyk najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do mokrej łąki czy skraju wilgotnego lasu: gleba powinna być zasobna, dobrze zdrenowana, ale stale wilgotna, miejsce słoneczne. Kwitnie od końca lata aż do mrozów, a jego kwiaty o tej porze roku są niespodzianką - niewiele roślin wilgotnych terenów rozpoczyna wtedy kwitnienie. Doceniają go zapylacze i penetrują kwiatostan od dołu do góry - dolne kwiatki otwierają się pierwsze i wcześniej są pełne nektaru.

"Chadds Ford" to amerykański, znacznie okazalszy kuzyn naszej kręczynki jesiennej. Odmiana "Chadds Ford" została wyselekcjonowana w latach 60. XXw. spośród populacji w środowisku naturalnym jako większa, o większych kwiatostanach. Z rozety zielonych błyszczących liści jesienią wystrzeliwuje wysoki pęd kwiatowy. Kwiaty są białe i niezwykle pięknie i mocno pachną - zapach przypomina wanilię i jaśmin.

W naturze występuje na wilgotnych łąkach, znosi też okresowe zalewanie. W naturalistycznym wilgotnym ogrodzie ujmuje jasnofioletowymi kwiatkami, a kwitnie długo i dość obficie. Stosowana w medycynie ludowej i zielarstwie.

Roślina charakterystyczna dla wilgotnych łąk trzęślicowych, często spotykana także na skrajach lasów i zarośli. Kulki niebieskich lub fioletowych kwiatów (ok. 2 cm średnicy) unoszą się wśród traw wabiąc owady. Roślina zielarska (wykorzystuje się głównie kłącze).

Roślina okazała; w bardzo dobrych warunkach bywa inwazyjna, choć w założeniu łąkowym jest poskramiana przez sąsiadujące gatunki roślin. Liście duże, szorstkie, ciemnozielone, kwiaty lila, rzadziej białe lub kremowe na wysokich, masywnych, wysokich nawet do 1m łodygach. 

Rodzima paproć wilgotnych siedlisk - torfowiska, lasy łęgowe, skraje podmokłych łąk. Swoimi pierzastymi liśćmi doda interesującej faktury otoczeniu sadzawki lub stawu.

Pełnik europejski to gatunek rodzimy - kiedyś często obecny na mokrych łąkach i wzdłuż strumieni, dziś spotykany coraz rzadziej, objęty ochroną. Nazywany pełnikiem dla swego pełnego, kulistego kwiatu. Jest też symbolem ziemi kłodzkiej (zwany tam „różą kłodzką”).

Pełnik europejski to gatunek rodzimy - kiedyś często obecny na mokrych łąkach i wzdłuż strumieni, dziś spotykany coraz rzadziej, objęty ochroną. Nazywany pełnikiem dla swego pełnego, kulistego kwiatu. Jest też symbolem ziemi kłodzkiej (zwany tam „różą kłodzką”).

W wilgotnym naturalistycznym ogrodzie utrzymywanym w charakterze mokrej łąki dodaje lekkości i bieli - kwiaty unoszą się ponad łąką na różnych wysokościach (jeśli roślina czuje się dobrze, sięgają około 1,5m).