Łąka

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości. Wabią pszczoły i motyle.

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości. Wabią pszczoły i motyle.

Białokwiatowa odmiana jednej z najpiękniejszych roślin mokrej łąki. Wyselekcjonowana została w Niemczech, jej nazwa oznacza "zabawy elfów". Nadaje się doskonale do białego ogrodu - powinna być doceniona bo nie ma zbyt wielu białokwiatowych roślin na mokre stanowiska, do obsadzania stawów. Podobnie jak gatunek - wabi liczne pszczoły.

Podstawowa roślina do każdego oczka wodnego. Cechuje ją niezwykła tolerancja na warunki, w jakich przychodzi jej rosnąć: może być rośliną podwodną (głębokość prawie do 1m).

Podstawowa roślina do każdego oczka wodnego. Cechuje ją niezwykła tolerancja na warunki, w jakich przychodzi jej rosnąć: może być rośliną podwodną (głębokość prawie do 1m), rosnącą na pływających wyspach lub stanowisku zaledwie wilgotnym; doskonale znosi nawet najmroźniejsze zimy - jest jedną z pierwszych roślin, które na przełomie zimy i wiosny podejmują wzrost.

Pięknie pachnąca mięta o podłużnych liściach (można wykorzystywać w kuchni). Niższa i nie tak intensywnie rosnąca jak mięta nadwodna - trzyma się raczej w kępie, nie wędruje. Przyda się do wysadzenia wokół sadzawki - rośnie gęsto, jest zwarta i niska, ładnie zaciera granicę między brzegiem i wodą.

Trawa rozpowszechniona niemal na całym świecie. Występuje na mokrych łąkach o glebach żyznych i kwaśnych  wchodząc w skład zespołu zwanego „łąką trzęślicową”.  Łąki takie ze względu na swoje piękno i bogaty skład gatunkowy uznawane są za skarb naturalnego krajobrazu. Znajdziemy na nich takie rośliny: kaczeńce, mieczyki dachówkowaty i błotny, kosaćce syberyjskie, goździka pysznego, goryczkę wąskolistną, storczyki.

Niezapominajka to roślina najczęściej chyba kojarzona z leśnymi strumykami, brzegami potoków. Wymaga miejsca stale mokrego i żyznego - idealna jest dla niezapominajki mokra łąka. Rośnie wśród traw i innych roślin. Subtelne błękitne kwiaty z żółtym oczkiem nie dają o sobie zapomnieć…

Niezapominajka to roślina najczęściej chyba kojarzona z leśnymi strumykami, brzegami potoków. Wymaga miejsca stale mokrego i żyznego - idealna jest dla niezapominajki mokra łąka. Rośnie wśród traw i innych roślin. Subtelne błękitne kwiaty z żółtym oczkiem nie dają o sobie zapomnieć…

Świetna roślina na wilgotne łąki, brzegi stawów – podłoże nie może podsychać. Bardzo wcześnie rozpoczyna wegetację.

Bladoróżowe kwiaty utrzymywane pionowo na stosunkowo sztywnych łodyżkach pośród traw mokrej łąki. Kwitnie bardzo obficie, uwielbiany przez pszczoły. Idealna bylina do naturalistycznych nasadzeń okołowodnych.

Roślina wodna, którą często spotka się nad brzegami rzek, na torfowiskach i starorzeczach. Zaczyna wegetację wczesną wiosną. Liście lancetowate, pierwsze wiosenne liście brązowe, z czasem zielenieją.

W zespole roślin łąkowych znana i ceniona dla wielu zalet użytkowych, a dla miłośników łąkarskiego hobby również ze względu na urodę - ważny element łąkowego bukietu. W ekologii łąkarskiej atrakcyjny pokarm błonkówek, w tym pszczoły miodnej; jest też żywicielem pośrednim dla larw modraszków oraz motyla rocznego.

Rodzima bylina występująca na brzegach zbiorników wodnych, strumyków, rowów, na podmokłych łąkach. Może się płożyć lub wspinać po sąsiadujących roślinach. Kwiaty drobne, ale wyraziste - fioletowe z żółtym słupkiem i pręcikami. Bardzo dekoracyjne są pojawiające się po ich przekwitnięciu różnokolorowe owoce.

"Chadds Ford" to amerykański, znacznie okazalszy kuzyn naszej kręczynki jesiennej. Odmiana "Chadds Ford" została wyselekcjonowana w latach 60. XXw. spośród populacji w środowisku naturalnym jako większa, o większych kwiatostanach. Z rozety zielonych błyszczących liści jesienią wystrzeliwuje wysoki pęd kwiatowy. Kwiaty są białe i niezwykle pięknie i mocno pachną - zapach przypomina wanilię i jaśmin.

W naturze występuje na wilgotnych łąkach, znosi też okresowe zalewanie. W naturalistycznym wilgotnym ogrodzie ujmuje jasnofioletowymi kwiatkami, a kwitnie długo i dość obficie. Stosowana w medycynie ludowej i zielarstwie.

Roślina charakterystyczna dla wilgotnych łąk trzęślicowych, często spotykana także na skrajach lasów i zarośli. Kulki niebieskich lub fioletowych kwiatów (ok. 2 cm średnicy) unoszą się wśród traw wabiąc owady. Roślina zielarska (wykorzystuje się głównie kłącze).

Roślina okazała; w bardzo dobrych warunkach bywa inwazyjna, choć w założeniu łąkowym jest poskramiana przez sąsiadujące gatunki roślin. Liście duże, szorstkie, ciemnozielone, kwiaty lila, rzadziej białe lub kremowe na wysokich, masywnych, wysokich nawet do 1m łodygach. 

Koperkowate liście i puszyste, kremowożółte kwiaty - rutewka wspaniale zagospodarowuje przestrzeń. Lubi stanowiska wilgotne, dostosowuje się do warunków świetlnych (od pełnego nasłonecznienia po cień). Łatwa w uprawie, obficie się rozsiewa - idealna roślina na wilgotne partie łąki kwietnej lub do swobodnego, naturalistycznego ogrodu.

Rodzima paproć wilgotnych siedlisk - torfowiska, lasy łęgowe, skraje podmokłych łąk. Swoimi pierzastymi liśćmi doda interesującej faktury otoczeniu sadzawki lub stawu.

Pełnik europejski to gatunek rodzimy - kiedyś często obecny na mokrych łąkach i wzdłuż strumieni, dziś spotykany coraz rzadziej, objęty ochroną. Nazywany pełnikiem dla swego pełnego, kulistego kwiatu. Jest też symbolem ziemi kłodzkiej (zwany tam „różą kłodzką”).

Pełnik europejski to gatunek rodzimy - kiedyś często obecny na mokrych łąkach i wzdłuż strumieni, dziś spotykany coraz rzadziej, objęty ochroną. Nazywany pełnikiem dla swego pełnego, kulistego kwiatu. Jest też symbolem ziemi kłodzkiej (zwany tam „różą kłodzką”).

Pełnik europejski to gatunek rodzimy - kiedyś często obecny na mokrych łąkach i wzdłuż strumieni, dziś spotykany coraz rzadziej, objęty ochroną. Nazywany pełnikiem dla swego pełnego, kulistego kwiatu. Jest też symbolem ziemi kłodzkiej (zwany tam „różą kłodzką”).

Oferowana porcja nasion wystarcza na uzyskanie co najmniej 50 sadzonek. 

W wilgotnym naturalistycznym ogrodzie utrzymywanym w charakterze mokrej łąki dodaje lekkości i bieli - kwiaty unoszą się ponad łąką na różnych wysokościach (jeśli roślina czuje się dobrze, sięgają około 1,5m).