Cieniolubne

Roślina okrywowa o żywozielonych liściach (młode, wiosenne liście są zabarwione czerwienią i brązem, nakrapiane nierównomiernie), tworząca gęste, zwarte kępy. Wiosną ponad liśćmi pojawiają się masowo stosunkowo duże pajączki biało-różowych kwiatów. Kwitnie długo, zdarza mu się także powtarzać kwitnienie wczesną jesienią. Zadomowione dobrze zniesie warunki suchego cienia. Jedno z piękniejszych, wdzięczniejszych epimediów.

Odmiana o niedużych lecz bardzo licznych żółtych kwiatach (podobnie jak u E. "Lemon Zest" kwiatki są dzwoneczkowate, zwarte, nie mają płatków w postaci pajączkowatych "ostróg"). Kwiaty nisko ponad liśćmi - zielonymi, mocno nakrapianymi brązem. Kwitnie długo, powtarza kwitnienie latem lub wczesną jesienią.

Roślina okrywowa o dość drobnych liściach, tworząca gęste i zwarte kępy. Wiosną (kwiecień, maj) nad liśćmi pojawiają się masowo drobne, pająkowate kwiaty w kolorze lila. Liście są zielone, młode liście czerwono-brązowe, pozostają na roślinie całą zimę (wczesną wiosną należy je ściąć by pobudzić wzrost nowych).  Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, dobrze znosi okresowe susze, płytko się korzeni. Lubi kwaśne podłoże.

Kwiaty małe, białe, zwarte. Liście drobne, ciemnozielone (młode liście brązowe), zaokrąglone, z ostrymi pazurkami na brzegach. Zimozielone. Wygląda na delikatne, dobrze znosi jednak takie przeciwności losu jak susza czy mocno zbite podłoże (może być sadzone przy często uczęszczanych ścieżkach).

Świetna, pełna wigoru roślina okrywowa o dość drobnych, skórzastych liściach, tworząca gęste i zwarte kępy. Ma małe, żółte kwiatki wyniesione wysoko ponad liście - pojawiają się od końca marca do kwietnia. Wiosną liście są zielono-czerwone, później czerwone przebarwienia znikają. W nasadzeniach ogrodowych i parkowych trwała, może rosnąć długo na tym samym stanowisku bez potrzeby odmładzania

Epimedium o wydłużonych zielonych liściach z kolczastymi brzegami. Kwiaty liczne, małe, białe na długich, cieniutkich, niemal czarnych łodyżkach - wyglądają szczególnie pięknie na ciemnym tle, gdy widać tylko chmary białych kwiatków unoszących się nad liśćmi. Rośnie powoli, jednak z czasem dochowamy się efektownej i wytrzymałej okrywy gruntu w cienistym miejscu.

Epimedium x warleyense „Orange Konigin” to krzyżówka Epimedium alpinum i E. pinnatum. Drobne pomarańczowe kwiaty są pozbawione ostróżek,  zebrane w luźne wiechy górują nad zielonymi sercowatymi liśćmi.

Krzyżówka dwóch epimediów występujących na chińskiej świętej górze Omei (Emei Shan): Epimedium acuminatum i E. fangii. Spośród wielu spotykanych tam form Mikinori Ogisu wybrał dwie, "Akane" to jedna z nich; można ją także spotkać pod pierwotną nazwą E. "Emei Shan" lub jako E. "Rigoletto. Kwiaty w kolorach żółto-czerwonych czereśni. Liście delikatnie nakrapiane brązem. Piękne także w pojemniku.

Niewielka odmiana epimedium. Kwiaty niezwykle obfite, białe z bladoróżowym rumieńcem (występuje także pod nazwą „Dawn” - „Świt”), przepiękne zwłaszcza przy masowym nasadzeniu. Liście dość drobne, zielone, tworzą gęste i zwarte kobierce. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami i krzewami, także pod azaliami i rododendronami - epimediom służy kwaśny odczyn podłoża (zwłaszcza ta odmiana wymaga kwaśnego podłoża).

Jedno z mniejszych ogrodowych epimediów. Kwiaty śnieżnobiałe, przepiękne zwłaszcza przy masowym nasadzeniu. Liście dość drobne, tworzą gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, dobrze znosi okresowe susze.

Nieduże epimedium o jasno różowych kwiatach; liście dość drobne, tworzące gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, zadomowione dobrze znosi okresowe susze. Świetne w nasadzeniach masowych. Epimedia są roślinami zimozielonymi w cieplejszych strefach klimatycznych, w polskich ogrodach należy ścinać suche liście wczesną wiosną.

Epimedium Younga to jedno z mniejszych epimediów. Kwiaty białe, u odmiany "Yenomoto" lekko zaróżowione, obfitsze i troszkę większe niż u innych youngianów, przepiękne zwłaszcza przy masowym nasadzeniu. Drobne liście tworzą gęste i zwarte kępy. Bardzo przydatne do obsadzania nagich miejsc pod drzewami: nie wymaga gleb specjalnie żyznych, dobrze znosi okresowe susze.

Ranniki to rośliny leśne, które można spotkać w naturze w Europie Południowej i Zachodniej. Bardzo szybko (bo już w XVI w.!) trafiły do upraw w parkach i ogrodach, a stąd trafiły do naszych lasów i zarośli. Dobrze się czują na stanowisku ocienionym, najlepiej jeśli gleba jest przepuszczalna, wilgotna, próchnicza. Kwitną u zarania wiosny - stąd ich nazwa.

Oferujemy mieszankę odmian w p9. Na zdjęciach można zobaczyć, z jakich odmian zbierane były nasiona. W każdej doniczce jest jedna roślina kwitnąca, a za jakiś czas pod tymi kwitnącymi wzejdą mniejsze siewki, i powinno ich być sporo. Te zakupy to randka w ciemno: nie wiadomo jak zakwitną te młode...

Niewielka roślina cebulowa kwitnąca wiosną, o liściach zielonych z brązowymi plamami. Po przekwitnięciu zamiera (usuwamy całkowicie uschnięte liście) by pojawić się w marcu lub kwietniu następnego roku.

Niewielka roślina cebulowa kwitnąca wiosną, o liściach zielonych z brązowymi plamami. Po przekwitnięciu zamiera (usuwamy całkowicie uschnięte liście) by pojawić się w marcu lub kwietniu następnego roku. Swą nazwę psiząb zawdzięcza charakterystycznemu kształtowi cebulek. Najlepiej prezentuje się w nasadzeniach masowych - po kilka lub kilkanaście cebul. Odmiana „Lilac Wonder” ma intensywnie różowe kwiaty, uważana jest za jedną z najpiękniejszych.

Roślina cebulowa kwitnąca wiosną o charakterystycznych wydłużonych cebulkach przypominających kształtem psie zęby. Kwiaty żółte o płatkach wywiniętych ku górze; liście zielone z brązowymi plamami. Po przekwitnięciu zamiera (usuwamy całkowicie uschnięte liście) by pojawić się w marcu lub kwietniu następnego roku.

Niewielka roślina cebulowa kwitnąca wiosną, o liściach zielonych z brązowymi plamami. Po przekwitnięciu zamiera (usuwamy całkowicie uschnięte liście) by pojawić się w marcu lub kwietniu następnego roku.

Biało kwitnąca odmiana „Snowflake” został wyselekcjonowana z gatunku. Jest to niewielka roślina cebulowa kwitnąca wiosną. Kwiaty białe, płatki wywinięte ku górze; liście zielone z niebieskim nalotem i z brązowymi plamami.

Szachownica o dramatycznych czarnych kwiatach, wyższa i masywniejsza niż delikatna szachownica kostkowata. Kwiaty zebrane po kilka na szczycie wyprostowanych pędów kwiatowych zwieszają się delikatnie. Roślina dobrze czuje się na stanowisku lekko ocienionym, wilgotnym i dobrze zdrenowanym.

Chyba największa śnieżyczka dostępna ogrodnikom: trzyletnia, dobrze utrzymana roślina osiąga nawet 40 cm wysokości, a kwiaty niemal 5 cm długości. Kwiaty są białe z charakterystycznymi zielonymi znamionami na wewnętrznych płatkach, pachnące miodem (cieszą się nimi pierwsze obudzone pszczoły).

Oferujemy rośliny w doniczkach p9 (dwie spore cebulki sadzone w listopadzie 2024).

Kwiat biały, dzwonkowaty z charakterystycznymi zielonymi znaczkami, dzięki którym wygląda jak biało zielona pszczoła. Ich pojawienie się zwiastuje koniec zimy. Wymaga stanowiska lekko ocienionego, wilgotnego, chłodnego, mile widziany kompost liściowy. Jest to największa ze śnieżyczek, odkryta w Turcji w drugiej połowie XIXw.  

Oferujemy rośliny w doniczkach p9 (dwie spore cebulki sadzone w listopadzie 2024).

Ta piękna odmiana śnieżyczki Elwesa została wyselekcjonowana w 2016r. Jest to duży przebiśnieg, o dużych kwiatach z okrągłymi płatkami zewnętrznymi i dużym, zielonym znamieniem na wewnętrznych (dobrze widocznym przy cieplejszej pogodzie, gdy zewnętrzne płatki mocniej się rozchylają). Nazwę zawdzięcza skojarzeniu z białuchą arktyczną - kuzynem delfina, białym narwalem.

Oferujemy rośliny w doniczkach p9 (dwie spore cebulki sadzone w listopadzie 2024).

Odmiana wyselekcjonowana spośród śnieżyczek Elwesa, pełna wigoru: wzrost około 20 cm, kwiaty duże, białe z zielonym znaczkiem na wewnętrznych płatkach; liście szarozielone, szerokie, o zaokrąglonych końcach.

Oferujemy rośliny w doniczkach p9 (dwie spore cebulki sadzone w listopadzie 2024).

Miś Polarny - odmiana wyselekcjonowana spośród śnieżyczek Elwesa, pełna wigoru: wzrost około 20 cm, kwiaty białe z zielonym znaczkiem na wewnętrznych płatkach, płatki zewnętrzne szerokie, zaokrąglone; liście szarozielone, dość szerokie.

Oferujemy rośliny w doniczkach p9 (dwie spore cebulki sadzone w listopadzie 2024).

Kwiat biały, dzwonkowaty z charakterystycznymi zielonymi znaczkami na wewnętrznych, krótszych i lekko schowanych płatkach. Ich pojawienie się zwiastuje koniec zimy. Wymaga stanowiska lekko ocienionego, wilgotnego, chłodnego, mile widziany kompost liściowy - śnieżyczka jest gatunkiem występującym w wilgotnych lasach i zaroślach .

Oferujemy rośliny w doniczkach p9, sadzone w 2023r. po kilka cebulek.

Kwiat biały, dzwonkowaty z charakterystycznymi zielonymi znaczkami na wewnętrznych, krótszych i lekko schowanych płatkach. U tej odmiany płatki wewnętrzne są liczne - odmiana pełnokwiatowa. Wymaga stanowiska lekko ocienionego, wilgotnego, chłodnego, mile widziany kompost liściowy - śnieżyczka jest gatunkiem występującym w wilgotnych lasach i zaroślach.

Oferujemy rośliny w doniczkach p9 (dwie spore cebulki sadzone w listopadzie 2024).

Kwiat biały, pełny, bardzo kształtny z dość ciasno upakowanymi płatkami wewnętrznymi, które są zielone i mają białą obwódkę. Zakwita jako jeden z pierwszych wczesnowiosennych przebiśniegów.

Oferujemy rośliny w doniczkach p9 (dwie spore cebulki sadzone w listopadzie 2024).

Kwiat biały, dzwonkowaty z charakterystycznymi zielonymi znaczkami na wewnętrznych, krótszych i lekko schowanych płatkach a także na płatkach zewnętrznych, które u gatunku są białe. Kultywar znaleziony w Holandii w 1922r.

Oferujemy rośliny w doniczkach p9 (dwie spore cebulki sadzone w listopadzie 2024).

Kwiat biały, pełny, z płatkami wewnętrznymi, które są trochę wyżej niż do połowy zielone i mają białą obwódkę. Płatki zewnętrzne mocniej rozchylone.

Oferujemy rośliny w doniczkach p9 (dwie spore cebulki sadzone w listopadzie 2024).

Bylina pochodząca z lesistych terenów Japonii - w naszych ogrodach potrzebuje lekkiego cienia i próchniczego (najlepiej kompost liściowy!), wilgotnego podłoża. Liście glaucidium są jasnozielone, wyraźnie unerwione, klapowane i chropowate jak żabia skórka. Kwiaty dość duże o płatkach delikatnych jak u maka; najczęściej jasnofioletowe, choć można znaleźć także osobniki o kwiatach ciemnofioletowych i białych. Tworzy ładne, gęste kępy.

Niska, delikatna paproć tworząca gęste kobierce. Wymaga stanowiska wilgotnego (ale przepuszczalnego). Odkryto ją na początku XX wieku na wapiennych skałach w brytyjskim Lake District - sprawdza się jednak bardzo dobrze w podłożu kwaśnym.

Podobna do ramondy bylina o liściach dość grubych, mięsistych, owłosionych, z ząbkowanymi brzegami. Kwiaty fioletowe z żółtymi pręcikami na dziesięciocentymetrowych łodyżkach. Gatunek endemiczny, spotykany dziś jeszcze na górzystych obszarach Bułgarii i Grecji. Należy do tej samej rodziny co popularne fiołki alpejskie, w naszym klimacie zimozielona i zimotrwała. Rośnie w szczelinach skał na ocienionych zboczach - w ogrodzie należy sadzić ją również na pochyłych, ocienionych stanowiskach - nie znosi zbierania się wody w rozecie. Rewelacyjnie znosi suszę.

Podobna do ramondy (liście dość grube, mięsiste, owłosione, o ząbkowanych brzegach. Kwiaty fioletowe z żółtymi pręcikami na dziesięciocentymetrowych łodyżkach. Gatunek endemiczny, spotykany dziś jeszcze na górzystych obszarach Bułgarii i Grecji. Należy do tej samej rodziny co popularne fiołki alpejskie, w naszym klimacie zimozielona i zimotrwała. Rośnie w szczelinach skał na ocienionych zboczach - w ogrodzie należy sadzić ją również na pochyłych, ocienionych stanowiskach - nie znosi zbierania się wody w rozecie. Rewelacyjnie znosi suszę.

Ciemiernik cuchnący ma mocno powcinane liście i zielonkawe kwiaty, lubi cień i wilgotne podłoże. Ten ma dodatkowo białe przebarwienia na liściach.