Delikatne liście tej paproci mają kształt trójkątów. Ogonki liściowe czarne - jak z chińskiej laki. Pomimo wrażenie niezwykle delikatnej, jest w pełni mrozoodporna (przy tym zimozielona!), dobrze przyjmuje okresowe przesuszenie, jak pozostałe adianta wymaga jedynie podłoża przepuszczalnego (nie może rosnąć w miejscu podmakającym).

Jaskrawo żółte kwiaty pojawiają się już nawet w styczniu przy łaskawej zimie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów.

W naturze porasta żyzne i wilgotne lasy bukowe lub inne liściaste, częsty nad strumieniami - w Polsce na stanowiskach naturalnych objęty jest ochroną. Wiosną kwitnie masowo. Chętnie sadzony w cienistych, wilgotnych ogrodach i parkach a niegdyś - ważna roślina przyklasztornych herbariów w całej Europie.

Bardzo piękna paproć o skórzastych, jakby plastikowych, ciemnozielonych, błyszczących liściach rozjaśnionych pośrodku zielonkawożółtą, niemal fluorescencyjną smugą. Dobrze czuje się w miejscu ocienionym, podłoże powinno być wilgotne i umiarkowanie żyzne - gatunek w naturze rośnie w wilgotnych lasach. Zimozielona.

Arizemy mają wielu miłośników i zagorzałych kolekcjonerów. Istnieje wiele gatunków z różnych części świata - różnią się pod względem wielkości, koloru dzbankowatego kwiatu, ilości blaszek liściowych osadzonych na wspólnej osadce.

Arizema lubi cień, próchniczą i przepuszczalną (lecz stale wilgotną) glebę. Arizema japońska kwitnie w maju. Kwiaty białozielone z ciemną (brązową lub bordo) czapeczką.

Kopytnik zawdzięcza swą nazwę kształtowi liści – jakby wyciętych na kształt kopytek. W głębokim cieniu drzew liściastych (w naturze rośnie często w lasach bukowych) tworzy zwarty, gęsty kobierzec lśniących, ciemnozielonych (i zimozielonych) liści.

Interesująca nieduża paproć nadająca się do obsadzania zacienionych skalniaków, wykorzystywana też do uprawy w terrariach (jest zimozielona) i niedużych pojemnikach. W naturze jej występowanie związane jest ze skałami wapiennymi - dobrze jest więc zapewnić jej podłoże z zawartością wapnia. Za sprawą fantazyjnego kształtu frond, w języku angielskim potocznie nazywana jest „smoczym ogonem”.

Zanokcica skalna to niewielka, delikatna paproć rozpowszechniona na całej kuli ziemskiej (strefa subarktyczna, strefy klimatu umiarkowanego, w tropikach na terenach górzystych).

Roślina bardzo duża, dostojna, piękny soliter.  Wymaga stale wilgotnego (ale nie podmokłego) i zasobnego podłoża - dobrze rośnie nad zacienionymi strumieniami, stawami.

Paproć o jasnozielonych, koronkowych frondach i czerwonych łodygach. Liście wyrastają pionowo i stale - dzięki temu kępy są zwarte, gęste i ciągle świeże. Wymaga miejsca cienistego, wilgotnego. Nie należy jej sadzić w miejscach narażonych na silniejszą operację słoneczną - idealna do głębokiego cienia.

Koronkowe, delikatne liście tej paproci według literatury osiągają wielkość do 15cm. Są jasnozielone, osadzone na czerwonych łodyżkach; giną na zimę. Wymaga miejsca wilgotnego, ocienionego i żyznego - w naturze spotkać ją można w wilgotnych lasach i na ich obrzeżach.

„Cynowa Koronka” – piękna odmiana wietlicy japońskiej: bordo pośrodku i srebro na brzegach liści.

Piękna wietlica japońska o srebrzystej blaszce liściowej i purpurowej łodyżce, której kolor z czasem rozlewa się także na liść. Końcówki mocno poszarpane ("cristata").

Niska odmiana tworząca gęste kępy liści o pięknym rysunku: środek srebrnopopielatych frond jest ciemno bordowy (młode liście są bordowe ze srebrnymi nerwami i końcówkami).

Liść posrebrzony, ogonki liściowe ciemne. Końcówki liści pozamieniane w  imponujące "grzebienie". Wymaga cienia lub półcienia, lubi gleby próchnicze i wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Niska odmiana tworząca gęste kępy liści o pięknym rysunku: środek srebrnopopielatych frond jest czerwony (intensywniejszy z wiekiem). Wymaga cienia lub półcienia, lubi gleby próchnicze i wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Odmiana tworząca gęste kępy srebrnych liści. Paproć osiąga najpiękniejsze wybarwienie jak już dojrzała roślina; także w sezonie wegetacyjnym im później tym lepiej: frondy staja się coraz bardziej srebrzyste z czasem i najpiękniej prezentują się jesienią. Wiosną jedna z późniejszych wietlic.

Frondy tej paproci są trójkątne, jasnozielone (szczególnie wiosną, później trochę ciemnieją), łodyżka - ciemnoczerwona.

Ładnie wycięte, sercowate, błyszczące liście są zielone (starsze) lub brązowe (te młode) z wyraźnym rysunkiem jaśniejszych nerwów (co daje śliczny efekt żabiej skórki). Kwiaty drobne, białe na wysokich ogonkach, podobne do tiarelli. Beesia pochodzi z południowo zachodniej części Chin, z wilgotnych łąk, skrajów lasów. Jest zimozielona, dobrze sobie radzi w naszym klimacie. Została odkryta na początku XXw. i zapomniana na długie lata - teraz powraca!

Paproć o ciemnozielonych frondach: płone tworzą rozetę, zarodnikonośne są pionowe, zimozielone i wyrastają ze środka kępy. Łodyżki czarne. Wymaga miejsca cienistego i stale wilgotnego.

Bletilla jest storczykiem pochodzącym z terenów Chin i Japonii. Jest jedną z niewielu odmian storczyków, które mogą być wysadzone w ogrodach naszej strefy klimatycznej. Najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do leśnych: dobrze zdrenowana ale wilgotna, próchnicza gleba i lekki cień.

Stosunkowo nowa odmiana brunery (zarejestrowana i opatentowana w 2008r.). Kwiaty nieznacznie jaśniejsze niż u innych odmian. Charakterystyczne sercowate liście mają srebrne plamki rozmieszczone równo wzdłuż brzegu liścia.

Piękna bylina do zacienionego ogrodu. Srebrny kolor liści i niebieskie jak u niezapominajki kwiatki wyniesione ponad kępę liści przydają chłodu w upalne dni.

Sport klasycznej brunery "Jack Frost" - srebrny wzór na liściu nie zielonym lecz złotym lub złotozielonym. Kwiaty niebieskie. Nie tak mroźna w odbiorze...

Ta piękna brunera została wyselekcjonowana ze znanej i lubianej odmiany „Jack Frost”. Jest to jej rewers - wybarwienie liścia jest odwrotne. Blaszka liściowa zielona, pokryta lekkim kremowym nalotem (wygląda jakby była zmrożona), brzeg kremowy. Kwiaty oczywiście niebieskie.

Sport brunery „Jack Frost” - liść bardziej jednolicie srebrny, stąd angielska nazwa, która można przetłumaczyć jako „zwierciadełko”.

Stosunkowo nowa odmiana o wielkich, srebrzystych liściach. Rysunek na liściu porównywany często z odmianami „Jack Frost” albo „Looking Glass”, liście są tutaj jednak zdecydowanie większe, bardziej mięsiste i mocniej owłosione, co przekłada się na lepszy turgor w suche, upalne dni.

Wyselekcjonowana z odmiany „Looking Glass”. Srebrne liście są tutaj większe, bardziej mięsiste i mocniej owłosione, co przekłada się na lepszy turgor w suche, upalne dni. Kępy duże, kwiaty intensywnie niebieskie. Należy sadzić na stanowisku ocienionym i wilgotnym - doskonała do ogrodu leśnego lub na ocienione brzegi stawów i strumieni.

Okrywowa trawa o liściach błyszczących, żywozielonych z wąskimi, białymi brzegami. Tworzy ładne, kształtne kępy, stosowana jest jako roślina okrywowa, zadarniająca.

Ozdobna turzyca o szerokich liściach  - podobna do turzycy „Banana Boat” - zamiast żółtego środka liścia przebarwienie „Shiro Nakafu” jest czysto białe. Polecana szczególnie do zacienionych i wilgotnych partii ogrodów, jednak na stanowisku słonecznym także daje sobie doskonale radę (nie może jednak przesychać). Wymaga miejsca wilgotnego - idealna na brzegi stawów i sadzawek.

W naszej kolekcji konwalia o największe ilości pojedynczych kwiatów na niezwykle długim pędzie kwiatowym: niesie od 18 do 21 dzwoneczków! Jej dokładne pochodzenie i nazwa nie są znane - nazwaliśmy ją po prostu „19/21”.

Odmiana o złotych liściach i klasycznie białych kwiatach. Pędy kwiatowe ok. 20cm, kwiatów na pędzie - 12. Liście - ok. 25cm. Rośnie dość wolno, cierpliwi będą się cieszyć słonecznym blaskiem w cienistych zakątkach ogrodu.

Duże, szerokie liście okolone są wąską złotą obwódką, niekiedy nachodzącą wgłąb liścia. Kwiaty białe. Wytrzymała, doskonała nawet do głębokiego cienia. Pęd kwiatowy ok. 23cm, 12 kwiatów na pędzie. 

Piękna odmiana wyselekcjonowana pod kątem wielkości kwiatów: pojedyncze dzwoneczki są większe, łodyga kwiatowa sztywniejsza.