Adianta to jedne z wdzięczniejszych paproci. Dzięki dużej mrozoodporności (do strefy 3) są odpowiednie dla naszego klimatu. Paprocie te wymagają głębokiego cienia i wilgoci, jeśli bezpośrednie słońce to tylko poranne.

Delikatne liście tej paproci mają kształt trójkątów. Ogonki liściowe czarne - jak z chińskiej laki. Pomimo wrażenie niezwykle delikatnej, jest w pełni mrozoodporna (przy tym zimozielona!), dobrze przyjmuje okresowe przesuszenie, jak pozostałe adianta wymaga jedynie podłoża przepuszczalnego (nie może rosnąć w miejscu podmakającym).

Jaskrawo żółte kwiaty pojawiają się już nawet w styczniu przy łaskawej zimie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów.

Odmiana uzyskana w Japonii, wyjątkowa, o kwiatach podwójnych, jasno kremowych (należy do grupy białych miłków). Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów. Najlepiej rośnie w glebie próchniczej, na stanowisku lekko ocienionym (ale słonecznym wczesną wiosną, w okresie kwitnienia - krzewy i drzewa wyższego piętra są jeszcze nagie).

Odmiana uzyskana w Japonii, o kwiatach podwójnych, jasno żółtych. Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów. Najlepiej rośnie w glebie próchniczej, na stanowisku lekko ocienionym (ale słonecznym wczesną wiosną, w okresie kwitnienia - krzewy i drzewa wyższego piętra są jeszcze nagie).

Odmiana uzyskana w Japonii, bardzo wyjątkowa, o kwiatach podwójnych, zielonych. Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów. Najlepiej rośnie w glebie próchniczej, na stanowisku lekko ocienionym (ale słonecznym wczesną wiosną, w okresie kwitnienia - krzewy i drzewa wyższego piętra są jeszcze nagie).

Odmiana uzyskana w Japonii, bardzo wyjątkowa, o kwiatach gwiaździstych, podwójnych, zielonych. Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe, rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów. Najlepiej rośnie w glebie próchniczej, na stanowisku lekko ocienionym (ale słonecznym wczesną wiosną, w okresie kwitnienia - krzewy i drzewa wyższego piętra są jeszcze nagie).

Wyjątkowy miłek, który niesie dwa rodzaje kwiatów: jaskrawożółte, takie jak u gatunku oraz kremowo zielone, wielopłatkowe. Ten drugi typ kwiatów pojawia się, gdy roślina jest w dobrej kondycji, gdy rośnie w ogrodzie (nie w pojemniku); trwają one dłużej. Kwiaty pojawiają się bardzo wcześnie, jest typową rośliną przedwiośnia.

W naturze porasta żyzne i wilgotne lasy bukowe lub inne liściaste, częsty nad strumieniami - w Polsce na stanowiskach naturalnych objęty jest ochroną. Wiosną kwitnie masowo. Chętnie sadzony w cienistych, wilgotnych ogrodach i parkach a niegdyś - ważna roślina przyklasztornych herbariów w całej Europie.

Pełnokwiatowa odmiana zawilca gajowego o kwiatach dość dużych, płatkach bardzo wąskich, mocno podzielonych - kwiat jest "najeżony". Wymagania niewielkie: przeciętna gleba ogrodowa (choć oczywiście najchętniej kompost liściowy naśladujący podłoże leśne), przepuszczalna. Stanowisko ocienione. 

Bardzo piękna paproć o skórzastych, jakby plastikowych, ciemnozielonych, błyszczących liściach rozjaśnionych pośrodku zielonkawożółtą, niemal fluorescencyjną smugą. Dobrze czuje się w miejscu ocienionym, podłoże powinno być wilgotne i umiarkowanie żyzne - gatunek w naturze rośnie w wilgotnych lasach. Zimozielona.

Arizemy mają wielu miłośników i zagorzałych kolekcjonerów. Istnieje wiele gatunków z różnych części świata - różnią się pod względem wielkości, koloru dzbankowatego kwiatu, ilości blaszek liściowych osadzonych na wspólnej osadce.

Arizema lubi cień, próchniczą i przepuszczalną (lecz stale wilgotną) glebę. Arizema japońska kwitnie w maju. Kwiaty są białozielone z ciemną (brązową lub bordo) czapeczką. Naturalnym siedliskiem tej arizemy są wilgotne lasy porastające Japonię, Koreę, Kuryle. 

Roślina na stanowisko zbliżone do leśnego: wymaga zasobnej, przepuszczalnej gleby i umiarkowanego cienia. Obrazki włoskie zdobią ogród przez cały rok: już jesienią zaczynają wypuszczać liście (w naszej strefie klimatycznej dobrze jest je okrywać, zwłaszcza w surowsze zimy).

To niewielkie kompaktowe parzydło osiąga wzrost zaledwie 30cm (z kwiatami) - jest idealne do mniejszych ogrodów. Potrzebuje miejsca ocienionego i wilgotnego. Kwiaty białe wyniesione ponad kępę liści zebrane w grube, krótkie kiście. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe sprawiają, że kępka parzydła ma ciekawą fakturę - świetny towarzysz dla funkii i innych cieniolubnych bylin o dużych, gładkich liściach.

To niewielkie kompaktowe parzydło osiąga wzrost zaledwie 40cm (z kwiatami) - jest idealne do mniejszych ogrodów. Potrzebuje miejsca ocienionego i wilgotnego. Kwiaty białe wyniesione ponad kępę liści, delikatne. Liście bardzo mocno powcinane, koronkowe sprawiają, że kępka parzydła ma ciekawą fakturę - świetny towarzysz dla funkii i innych cieniolubnych bylin o dużych, gładkich liściach.

Kopytnik zawdzięcza swą nazwę kształtowi liści – jakby wyciętych na kształt kopytek. W głębokim cieniu drzew liściastych (w naturze rośnie często w lasach bukowych) tworzy zwarty, gęsty kobierzec lśniących, ciemnozielonych (i zimozielonych) liści.

Liście tego kopytnika są sercowate, zdobne w srebrnobiałe plamki i żyłki. Kwitnie wiosną, kwiaty są jednak słabo widoczne - ukryte wśród liści. W naturze występuje w lasach liściastych, w podłożu próchniczym, raczej okresowo podsychającym niż mokrym. Jest zimozielony, warto lekko okrywać go na zimę.

Interesująca nieduża paproć nadająca się do obsadzania zacienionych skalniaków, wykorzystywana też do uprawy w terrariach (jest zimozielona) i niedużych pojemnikach. W naturze jej występowanie związane jest ze skałami wapiennymi - dobrze jest więc zapewnić jej podłoże z zawartością wapnia. Za sprawą fantazyjnego kształtu frond, w języku angielskim potocznie nazywana jest „smoczym ogonem”.

Zanokcica skalna to niewielka, delikatna paproć rozpowszechniona na całej kuli ziemskiej (strefa subarktyczna, strefy klimatu umiarkowanego, w tropikach na terenach górzystych).

Roślina bardzo duża, dostojna, piękny soliter.  Wymaga stale wilgotnego (ale nie podmokłego) i zasobnego podłoża - dobrze rośnie nad zacienionymi strumieniami, stawami.

Paproć o wąskich frondach wyrastających licznie i pionowo. Wymaga miejsca cienistego, wilgotnego. Bardzo odporna.

Paproć o wąskich, pierzastych, bardzo delikatnych frondach o mocno postrzępionych końcówkach. Wymaga miejsca cienistego, wilgotnego. Nie należy jej sadzić w miejscach narażonych na przesychanie podłoża lub silniejszą operację słoneczną.

Piękna wietlica japońska o srebrzystej blaszce liściowej i purpurowej łodyżce, której kolor z czasem rozlewa się także na liść. Końcówki mocno poszarpane ("cristata").

Liść posrebrzony, ogonki liściowe ciemne. Końcówki liści pozamieniane w  imponujące "grzebienie". Wymaga cienia lub półcienia, lubi gleby próchnicze i wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Niska odmiana tworząca gęste kępy liści o pięknym, kolorowym rysunku: środek srebrnopopielatych frond jest ciemniejszy, z odcieniem czerwieni. Wymaga cienia lub półcienia, lubi gleby próchnicze i wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Niska odmiana tworząca gęste kępy liści o pięknym rysunku: środek srebrnopopielatych frond jest czerwony (intensywniejszy z wiekiem). Wymaga cienia lub półcienia, lubi gleby próchnicze i wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Beesia ma ładnie wycięte, sercowate, błyszczące liście. Starsze są zielone, a młode brązowe, zawsze z wyraźnym rysunkiem jaśniejszych nerwów (co daje śliczny efekt 3D lub żabiej skórki). Kwiaty drobne, białe na wysokich ogonkach, podobne do tiarelli.

Podrzeń mniejszy od naszego podrzenia żebrowca. Ma dość podobne wymagania - cień, gleba kwaśna i wilgotna, nie znosi jednak (zwłaszcza zimą) zastoin wodnych - podłoże powinno więc być zdrenowane. Można sadzić na wilgotnych klifach, przy wodospadach, na wyniesionych brzegach stawów i strumieni. Paproć o ciemnozielonych frondach (wiosną rudawe)

Paproć o ciemnozielonych frondach: płonne tworzą rozetę, zarodnikonośne są pionowe, zimozielone i wyrastają ze środka kępy. Łodyżki czarne. Wymaga miejsca cienistego i stale wilgotnego, często towarzyszą jej jodły lub świerki; preferuje gleby kwaśne i ubogie. Występuje w Polsce na obszarach górskich oraz na Kaszubach - wszędzie coraz mniej licznie stąd objęta jest ochroną gatunkową.

Bletilla jest storczykiem pochodzącym z terenów Chin i Japonii. Jest jedną z niewielu odmian storczyków, które mogą być wysadzone w ogrodach naszej strefy klimatycznej. Najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do leśnych: dobrze zdrenowana ale wilgotna, próchnicza gleba i lekki cień.

Bletilla jest storczykiem pochodzącym z terenów Chin i Japonii. Jest jedną z niewielu odmian storczyków, które mogą być wysadzone w ogrodach naszej strefy klimatycznej. Najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do leśnych: dobrze zdrenowana ale wilgotna, próchnicza gleba i lekki cień.

Bletilla jest storczykiem pochodzącym z terenów Chin i Japonii. Jest jedną z niewielu odmian storczyków, które mogą być wysadzone w ogrodach naszej strefy klimatycznej. Najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do leśnych: dobrze zdrenowana ale wilgotna, próchnicza gleba i lekki cień. Tutaj w ofercie bletilla o różowych kwiatach i liściach z wąskim, kredowobiałym brzegiem.

Charakterystyczne sercowate liście mają srebrne plamki rozmieszczone równo wzdłuż brzegu liścia. Kwiaty nieznacznie jaśniejsze niż u innych odmian. Odmiana zarejestrowana i opatentowana w 2008r.

Piękna bylina do zacienionego ogrodu. Srebrny kolor liści i niebieskie jak u niezapominajki kwiatki wyniesione ponad kępę liści przydają chłodu w upalne dni.