L

Jasnota kwitnie od wczesnej wiosny do jesieni - jest pierwszą rośliną-pożytkiem dla najwcześniej budzących się błonkoskrzydłych. Rośnie na łąkach, pastwiskach, w zaroślach, na rowach tworząc najczęściej większe skupiska.

Subtelny i delikatny, lekko staroświecki. Na wilgotnej łące jest miłym akcentem, swoje wiotkie łodygi opiera o wyższe trawy i inne rośliny użyczając im swoich kwiatów. W Polsce wciąż jeszcze spotykany, od 2014r. znajduje się pod ochroną.

Z wyglądu delikatny, tak naprawdę jest roślinnym komandosem. Rośnie na suchych łąkach, w przydrożnych rowach, dosłonecznych skłonach wzgórz. W sprzyjających warunkach rozrasta się mocno i obficie kwitnie. Pędy pełzają lub wspinają się po sąsiadujących roślinach lub przewidzianych dla niego podporach. Uwielbiany przez pszczoły. Polecamy do obsadzania płotów, suchych i słonecznych skrajów łąk i ogrodów. Doskonały na słoneczny balkon.

Roślina cebulowa, długowieczna i niekłopotliwa. Melduje się z kwiatami jako jedna z pierwszych na przedwiośniu - chętnie odwiedzana przez pierwsze wiosenne trzmiele i pszczoły. Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków.

Niezwykle wydajna, ekologiczna oczyszczalnia wody w sadzawkach, stawach, oczkach wodnych.
Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swym wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae).

Niezwykle wydajna, ekologiczna oczyszczalnia wody w sadzawkach, stawach, oczkach wodnych.
Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swym wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae).

Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swym wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae).

Niezwykle jaskrawoczerwone kwiaty, liście zielone z wierzchu a od spodu bordowe. Lobelię w okresie jej kwitnienia (kwitnie w okresie, kiedy większość innych sadzawkowych roślin dawno skończyła już kwitnienie: na przełomie późnego lata i wczesnej jesieni) widać z daleka. Jednoroczna (chyba że przechowywana w warunkach domowych).

Łąka porośnięta firletką przebarwia się w okresie jej kwitnienia na różowo. Można ją sadzić masowo na koszonych, naturalistycznych łąkach obok bodziszka, wiązówki, kaczeńców (po przekwitnięciu i skoszeniu zakwitnie jeszcze raz) albo tylko pojedyncze rośliny jako akcent urozmaicający obrzeże sadzawki. W masowych nasadzeniach ma właściwości zadarniające.

Łąka porośnięta firletką przebarwia się w okresie jej kwitnienia na różowo. Można ją sadzić masowo na koszonych, naturalistycznych łąkach obok bodziszka, wiązówki, kaczeńców (po przekwitnięciu i skoszeniu zakwitnie jeszcze raz) albo tylko pojedyncze rośliny jako akcent urozmaicający obrzeże sadzawki. W masowych nasadzeniach ma właściwości zadarniające.

Firletka o czysto białych, koronkowych kwiatach. Podobnie jak różowa, wymaga stanowiska wilgotnego (choć obie dobrze znoszą okresowe przesuszenie - mogą być sadzone w ogrodach deszczowych, które ze swej natury bywają zalane wodą, ale także podlegają naturalnym okresom suszy).

Firletka odmiany „Jenny” ma kwiaty pełne - różowe, trochę rozwichrzone pomponiki na ponad półmetrowych łodyżkach. Można sadzić ją w ogrodach deszczowych (dobrze znosi okresowe zalanie, poradzi sobie ze względnym przesuszeniem), na ozdobnych założeniach typu łąkowego lub na wilgotnych rabatach.

Bylina występująca na łąkach (suche partie), uprawiana w ogrodach. W większych nasadzeniach kwiaty tej firletki tworzą gęstą, intensywnie różową chmurę.

Tulejnik to roślina - wyzwanie. Rośnie wolno, w wilgotnym, bagiennym i najlepiej lekko zacienionym miejscu.  Kwiatów można się doczekać dopiero na roślinie kilkuletniej - ale warto! Żółta spata (inne dostępne rośliny obrazkowate najczęściej kwitną biało lub zielonkawo biało) powoduje, że tulejnik wygląda jak ognik na bagnie.

Tulejnik o białych kwiatach (zaczynają kwitnienie jako zielone) pachnących piżmem.  Potrzebuje czasu by zakwitnąć. Wymaga stanowiska wilgotnego, lekko ocienionego, o żyznym podłożu. Źle znosi przesadzanie - ma bardzo głęboki system korzeniowy.

Fantastyczna bylina zadarniająca do wilgotnych i mokrych miejsc (ale dobrze znosi także okresowe przesuszenie). Bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów zbiorników wodnych - rośnie zarówno na brzegu jak i w płytkiej wodzie.

Jedna z najbardziej przydatnych roślin do ogrodowego stawu, sadzawki, strumienia. Cechuje ją bardzo duża tolerancja na zmienne warunki: będzie dobrze rosła  w wilgotnym, bogatym podłożu, ale doskonale sprawdzi się także posadzona w miejscu ubogim (a do takich należy zaliczyć większość ogrodowych założeń wodnych, w których pilnujemy, by woda była na tyle uboga, by nie rozwijały się glony) - będzie rosła bujnie tam, gdzie większość traci na wigorze, jest wyraźnie osłabiona, chlorotyczna. Dodatkowy atut: w okresie kwitnienia zapala się żółtymi kwiatami. Polecamy!

Roślina występująca naturalnie na terenie całej Polski - można ją spotkać na mokrych łąkach razem z firletką czy wiązówką. Wymaga stanowiska stale wilgotnego. Kwitnie jaskrawożółtymi kwiatami.

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości. Wabią pszczoły i motyle. Krwawnica polecana jest do obsadzania dużych zbiorników wodnych; można sadzić w grupach lub tylko jako pojedynczy akcent.

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości. Wabią pszczoły i motyle.

Białokwiatowa odmiana jednej z najpiękniejszych roślin mokrej łąki. Wyselekcjonowana została w Niemczech, jej nazwa oznacza "zabawy elfów". Nadaje się doskonale do białego ogrodu - powinna być doceniona bo nie ma zbyt wielu białokwiatowych roślin na mokre stanowiska, do obsadzania stawów. Podobnie jak gatunek - wabi liczne pszczoły.

Świetna mieszanka krwawnicy o różnych kolorach kwiatów: fiolety, róże, łosoś, biel. Rośliny żywotne, rosną bardzo bujnie i kwitną niezwykle obficie. Wabią olbrzymie ilości pszczół  i motyli - o krwawnicy można śmiało powiedzieć, że to "wodna budleja".

Tojeść rozesłana szybko i wdzięcznie rozprzestrzenia się powiększając z czasem wysepkę. Dobrze znosi zimę, także pozostawiona w lodzie.