Jasnota kwitnie od wczesnej wiosny do jesieni - jest pierwszą rośliną-pożytkiem dla najwcześniej budzących się błonkoskrzydłych. Rośnie na łąkach, pastwiskach, w zaroślach, na rowach tworząc najczęściej większe skupiska.
Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków. Wymaga stanowiska lekko ocienionego, wilgotnego, chłodnego. Śnieżyca letnia jest bardzo podobna do naszej rodzimej śnieżycy wiosennej. Jest jednak od niej znacznie wyższa, niesie więcej pojedynczych kwiatków na pędzie kwiatowym (nawet 7) i kwitnie później.
Roślina cebulowa, długowieczna i niekłopotliwa. Melduje się z kwiatami jako jedna z pierwszych na przedwiośniu - chętnie odwiedzana przez pierwsze wiosenne trzmiele i pszczoły. Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków.
Roślina cebulowa, długowieczna i niekłopotliwa. Melduje się z kwiatami jako jedna z pierwszych na przedwiośniu - chętnie odwiedzana przez pierwsze wiosenne trzmiele i pszczoły. Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków. Odmiana karpacka ma dwa kwiaty na każdej łodyżce.
Karłowa, żółtolistna odmiana języczki.
Piękna, olbrzymia bylina architektoniczna pochodząca z Azji. Lubi żyzną, wilgotną glebę - w przesychającej będzie mdlała. Doskonała jako soliter lub na tył rabaty. Wspaniała nad wodą, w umiarkowanym cieniu drzew - w takich miejscach można ją spotkać w naturze. Liście, podobnie jak u języczki Przewalskiego, mocno powcinane, kwiaty z kolei podobne do pozostałych języczek, wysoko wyniesione ponad kępę liści. Uwielbiana przez motyle.
Karłowa odmiana języczki nie osiągająca metra wzrostu. W czerwcu, wyniesione na smukłych, czarnych pędach, pojawiają się ciepło żółte kwiaty. Mają przypominać płomienie, stąd nazwa odmiany - "smoczy oddech". Języczka lubi lekki cień i żyzną, wilgotną glebę (w słońcu i przy braku wody mdleje). Uwielbiana przez pszczoły i motyle.
Azjatycki odpowiednik europejskiej lilii złotogłów, wykorzystywana do krzyżówek z L. martagon. Kwiaty żółte, nakrapiane brązowymi piegami.
Bylina spotykana w polskich lasach, zwłaszcza na wyżu, jednak na tyle rzadko, że jest objęta ścisłą ochroną. Jej piękne kwiaty z charakterystycznie wywiniętymi płatkami pojawiają się dość licznie na wysokich pędach. Kształt kwiatów nie pozwala na skorzystanie z nektaru błonkoskrzydłym: dostęp mają do niego tylko ćmy z rodziny zawisakowatych, które unoszą się przy kwiecie jak kolibry, a do kielicha kwiatowego zapuszczają długą ssawkę.
Naturalny sport Lilium martagon o białych kwiatach, znaleziony pod koniec XIXw. w lesie w okolicach Zagrzebia i opisany przez chorwackiego botanika Ljudevita Vukotinovica.
Krzyżówka Lilium x dalhansonii x Lilium tsingtauense. Kwiaty jednolicie ciemnoczerwone, czyste, bez piegów.
Krzyżówka dwóch lilii azjatyckich L. x dalhansonii x L. tsingtauense. Wysoka, obficie kwitnąca; kwiaty ciemnoróżowe, cętkowane.
Krzyżówka dwóch lilii azjatyckich L. x dalhansonii x L. tsingtauense. Kwiaty jednolicie pomarańczowe na ciemnych pędach.
Krzyżówka martagona i Lilium tsingtauense. Kwiaty różowe z bordowymi cętkami na jaśniejszym tle. Wysoka.
Lilium hansonii x L. medeoloides. Kwiaty krwistoczerwone z nieznacznym cętkowaniem na płatkach.
Uzyskana ze skrzyżowania dwóch odmian Lilium martagon, "Akimina" ma piękne jasne kwiaty z ciemnobrązowymi piegami.
Uzyskana ze skrzyżowania dwóch odmian Lilium martagon, "Attiwaw" ma kwiaty o płatkach różowych nakrapianych bordo, okolonych żółtym paskiem.
Krzyżówka Lilium x martagon "Terrace City Hybrids" x L. tsingtauense. Płatki jednolicie pomarańczowe usiane licznymi brązowymi piegami.
Odmiana o kwiatach w chłodnym odcieniu żółtego, płatki nakrapiane brązowymi plamkami.
Płatki kwiatów bordowe, od połowy ku nasadzie przechodzące w żółte, z brązowymi/śliwkowymi cętkami i smużkami.
Krzyżówka między Lilium martagon i L. hansonii. Główny kolor płatków to melanż różu i żółtego, na tym tle bordowe cętki. Krawędzie płatków żółte.
Wysoka i bardzo obficie kwitnąca krzyżówka Lilium martagon i L. hansoni. Na płatkach melanż różowego z żółtym, do tego ciemne piegi.
Stara krzyżówka Lilium hansonii x L. martagon; kwiaty żółte, nakrapiane bordo i z lekkim różowym poblaskiem; z zewnątrz jednolicie różowe. Odmiana wysoka.
Ta krzyżówka L. hansonii i L. martagon ma już przeszło 100 lat. Płatki żółte z bordowymi plamkami, zewnętrzna strona płatków niemal biała z różową pręgą wzdłuż.
Martagon o kwiatach ciemnoróżowych z ciemniejszymi piegami na żółtym tle.
Kwiaty różowe w pąku (i płatki rozkwitniętego kwiatu z zewnątrz również są różowe). Od strony wewnętrznej płatki są lamparcie: pomarańczowe nakrapiane mocno brązem.
Piękna odmiana o mocno nakrapianych (w stylu "storczykowym") różowych kwiatach.
Niezwykle wydajna, ekologiczna oczyszczalnia wody w sadzawkach, stawach, oczkach wodnych.
Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swym wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae).
Niezwykle wydajna, ekologiczna oczyszczalnia wody w sadzawkach, stawach, oczkach wodnych.
Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swym wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae).
Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swym wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae). Do żabiścieku (również wartościowej rośliny sadzawkowej) upodabnia ją rozetkowaty pokrój, sercowate liście o gładkiej, połyskującej blaszce i intensywne rozmnażanie za pomocą sadzonek pędowych.
Firletka to roślina mokrej lub wilgotnej (stale lub tylko okresowo) łąki. Lubi wilgoć w strefie korzeniowej, nie może jednak rosnąć w wodzie. Łąka porośnięta firletką przebarwia się w okresie jej kwitnienia na różowo. Rośnie masowo na koszonych, naturalistycznych łąkach obok trzęślicy, bodziszka, wiązówki, kaczeńców (po przekwitnięciu i skoszeniu zakwitnie jeszcze raz).
Łąka porośnięta firletką przebarwia się w okresie jej kwitnienia na różowo. Można ją sadzić masowo na koszonych, naturalistycznych łąkach obok bodziszka, wiązówki, kaczeńców (po przekwitnięciu i skoszeniu zakwitnie jeszcze raz) albo tylko pojedyncze rośliny jako akcent urozmaicający obrzeże sadzawki. W masowych nasadzeniach ma właściwości zadarniające.
Długowieczna, niewymagająca, odporna bylina występująca na suchych łąkach, murawach, skrajach lasów. Zadowala się glebami słabymi, piaszczystymi i suchymi. W większych nasadzeniach kwiaty tej firletki tworzą gęstą, intensywnie różową chmurę; są miododajne - polecane dla pszczelarzy. Wszystko to sprawia, że jest nie tylko chętnie uprawiana w ogrodach, ale jest też doskonałą rośliną miejskiej łąki i suchego ogrodu deszczowego.
Tulejnik o białych kwiatach pachnących piżmem, które mogą sięgać prawie do kolan. Wymaga stanowiska wilgotnego, lekko ocienionego, o żyznym podłożu. W naturze rośnie na bagnach, w podmokłych zaroślach i na obrzeżach lasów, nad strumieniami i rozlewiskami. Warto starannie wybrać dla niego miejsce: jest długowieczny, a źle znosi przesadzanie.
Fantastyczna bylina zadarniająca do wilgotnych i mokrych miejsc (ale dobrze znosi także okresowe przesuszenie). Bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów zbiorników wodnych - rośnie zarówno na brzegu jak i w płytkiej wodzie.
- Equisetum hyemale „Robustum” - skrzyp zimowy
- Nawóz do roślin wodnych Osmocote w tabletkach
- Hakonechloa macra „Aureola” - hakonechloa smukła
- Pistia stratiotes - topian osokowaty
- Hippuris vulgaris - przęstka wodna
- Acorus calamus - tatarak zwyczajny
- Iris pseudacorus - kosaciec żółty
- Mentha aquatica - mięta nadwodna
- Calla palustris - czermień błotna
- Asarum europaeum - kopytnik pospolity
- Caltha palustris - kaczeniec błotny
- Salvinia natans - salwinia pływająca
Przytaczamy otrzymane komentarze, by mogły być wskazówką dla tych, którzy planują zakupy w naszym sklepie. Więcej »