C

Roślina elegancka – biały kwiat w formie spaty (po przekwitnięciu pojawi się w jego miejsce kolba z czerwonymi jagodami), błyszczące, ciemnozielone liście. Jej nazwa wywodzi się z greki i oznacza „bagienną piękność”.

Jaskrawożółte kwiaty kaczeńca na podmokłych łąkach, w rowach i na brzegach strumieni to niechybna oznaka nadchodzącej wiosny. Są źródłem nektaru dla pierwszych „pozimowych” pszczół.

Jaskrawożółte kwiaty kaczeńca na podmokłych łąkach, w rowach i na brzegach strumieni to niechybna oznaka nadchodzącej wiosny. Są źródłem nektaru dla pierwszych „pozimowych” pszczół. Kaczeniec rośnie w kępach, osiąga wzrost od 15 do 60 cm - w zależności od siedliska. Dobrze rośnie na stanowisku wilgotnym, dobrze znosi też okresowe zalewanie.

Niska odmiana kaczeńca o białych kwiatach. Kwitnie wiosną, często powtarza kwitnieniem latem. Liście z charakterystycznym ząbkowaniem na brzegach. Wymaga stanowiska słonecznego o stale wilgotnym, zasobnym podłożu.

Olbrzymi - potrafi dorosnąć prawie do metra. Kwiaty większe niż u spotykanego dziko kaczeńca błotnego. Na odmianę „Auenwald” namawiamy szczególnie właścicieli dużych stawów.

Bardzo popularna i zawsze poszukiwana odmiana pełnokwiatowa do ozdobnych stawów i sadzawek. Wymaga stanowiska słonecznego, stale wilgotnego; nie powinien rosnąć w wodzie. Mniejszy od gatunku za to kwiaty duże, pełne - żółte pompony.

Odmiana kaczeńca o czerwonobrunatnych liściach (zielenieją wraz z pojawieniem się kwiatów) i typowych dla kaczeńców, żółtych kwiatach - obserwujemy większe niż u gatunku.

Turzyca występująca na mokrych łąkach, brzegach zbiorników wodnych całej Europy. Preferuje stanowisko zaciszne o zasobnym, mulistym podłożu.

Niska turzyca o złotożółtych liściach i sympatycznych, gwiazdkowatych kwiatostanach, które pojawiają się już od maja i trwają nawet do następnego sezonu wegetacyjnego. Lubi stanowisko słoneczne, zdecydowanie mokre (także okresowo zalewane) i raczej żyzne.

Okrywowa trawa o liściach błyszczących, żywozielonych z wąskimi, białymi brzegami. Tworzy ładne, kształtne kępy, stosowana jest jako roślina okrywowa, zadarniająca.

Pstrolistna odmiana turzycy pochodzącej z północnowschodnich stanów Ameryki Północnej (nazwa pochodzi od rzeki Muskingum w Ohio). Nadaje się doskonale jako roślina okrywowa do obsadzania brzegów stawów.

Pstrolistna odmiana turzycy pochodzącej z północno wschodnich stanów Ameryki Północnej (nazwa pochodzi od rzeki Muskingum w Ohio). Nadaje się doskonale jako roślina okrywowa do obsadzania brzegów stawów, oczek wodnych, strumieni a także jasnych i wilgotnych miejsc w każdym ogrodzie.

Odmiana turzycy muskegońskiej o liściach z wyraźnym jasnym środkiem. Nadaje się doskonale jako roślina okrywowa na słoneczne i półcieniste, zdecydowanie wilgotne (lub nawet okresowo zalewane) obszary; świetna do obsadzania, maskowania i umacniania brzegów stawów, oczek wodnych, strumieni a także jasnych i wilgotnych miejsc w każdym ogrodzie.

Niska turzyca o zwartym pokroju. Dobrze znosi stanowisko umiarkowanie zacienione, wymaga wilgoci. Wspaniałe rozwiązanie, gdy w ocienionym i wilgotnym miejscu chcemy zadarnić jakiś obszar - rośnie gęsto, nie wpuszcza chwastów.  Jasnozielone liście, od czerwca do września pojawiają się żółtobrązowe kwiatostany.

Odmiana turzycy muskegońskiej o liściach z wyraźnym jasnym brzegiem. Nadaje się doskonale jako roślina okrywowa na słoneczne i półcieniste, zdecydowanie wilgotne (lub nawet okresowo zalewane) obszary; świetna do obsadzania, maskowania i umacniania brzegów stawów, oczek wodnych, strumieni a także jasnych i wilgotnych miejsc w każdym ogrodzie.

Turzyca występująca pospolicie na terenach mokrych (łąki, torfowiska)  w całej Polsce. Zakwita wcześnie - nawet na przełomie kwietnia i maja. Jej czarne kwiatostany widać wyraźnie z daleka.

Niewielka turzyca tworząca kępki pasiastych kremowo-zielonych liści, dobrze rosnąca na stanowisku słonecznym. Lubi wapń, bardzo dobrze sprawdza się na skalniakach. Zimozielona - wiosną dobrze jest ją nieco odświeżyć, wyczesać.

Występuje na terenie całej Polski na mokradłach, brzegach zbiorników wodnych. Wspaniała turzyca o pięknym pokroju, przydatna do obsadzania stawów o charakterze naturalistycznym, mokrych łąk, stref czyszczących w stawach i sadzawkach.

Kosmopolityczna, pospolita na terenie całej Polski: na mokradłach, brzegach zbiorników wodnych. Przydatna do obsadzania stawów o charakterze naturalistycznym, mokrych łąk.

Świetnie czuje się na cienistym i wilgotnym stanowisku - w naturze jest rośliną charakterystyczną dla mokrych lasów liściastych. Tworzy niskie, zwarte kępy delikatnych, jasnozielonych liści - ładnie rozświetla zacienione brzegi stawów i strumieni.

Turzyca popularna w Polsce, zwłaszcza na nizinach. Spotykana najczęściej na siedliskach zasobnych – torfowiskach, starorzeczach, brzegach glinianek, rowów. Na stanowiskach występuje licznie, często tworząc zwarte monokultury.

Ozdobna turzyca o szerokich liściach  - podobna do turzycy „Banana Boat” - zamiast żółtego środka liścia przebarwienie „Shiro Nakafu” jest czysto białe. Polecana szczególnie do zacienionych i wilgotnych partii ogrodów, jednak na stanowisku słonecznym także daje sobie doskonale radę (nie może jednak przesychać). Wymaga miejsca wilgotnego - idealna na brzegi stawów i sadzawek.

Występuje pospolicie w całej Polsce, popularna roślina przyprawowa i lecznicza. Na łące można go poznać po pierzastych liściach i białych baldachowatych kwiatach. Roślina dwuletnia: dopiero w drugim roku wykształca kwiaty i nasiona po czym zamiera.

Rozpowszechniony w całej Polsce (i na świecie - jest to gatunek kosmopolityczny), trudno wyobrazić sobie bez niego łąkę, miedzę czy przydrożne zarośla. Kwiaty fioletoworóżowe są miododajne - wabią pszczoły i motyle.

Rozpowszechniony w całej Polsce (i na świecie - jest to gatunek kosmopolityczny), trudno wyobrazić sobie bez niego łąkę, miedzę czy przydrożne zarośla. Kwiaty fioletoworóżowe są miododajne - wabią pszczoły i motyle.

Oferowana porcja nasion wystarcza na uzyskanie co najmniej 50 sadzonek. 

Rogatek to roślina o wielu zastosowaniach w sadzawce: zwalcza glony konkurując z nimi o związki odżywcze rozpuszczone w wodzie a także wydziela substancje nietolerowane przez glony. Jego sztywne i kłujące liście dają schronienie narybkowi i drobnym zwierzętom.

Cheilantes to niewielka i bardzo niezwykła paproć: najlepiej rośnie w jasnym miejscu (dobrze znosi kilkugodzinne pełne słońce, woli jasny cień), na dobrze zdrenowanym, mineralnym podłożu. W naturze występuje na granitowych zboczach gór.

Roślina na stanowisko zbliżone do leśnego: wymaga zasobnej, przepuszczalnej gleby i umiarkowanego cienia. Liście zielone, powcinane; białe kwiaty górują zdecydowanie ponad nimi. Kwitnie późno - jesienią, do pierwszych mrozów. Nie lubi przesadzania, potrzebuje czasu by się zadomowić.

Jeden z najlepszych powojników do tworzenia gęstych, zielonych zasłon: pełen wigoru, całkowicie mrozoodporny, z niewielkimi wymaganiami co do gleby czy nasłonecznienia. Dorasta do 10 m (roczne przyrosty do 6 m) i od lipca do października pokryty jest niedużymi białymi kwiatami a żywozielone liście utrzymują się do listopada. Zalecane jest silne cięcie rośliny wiosną gdyż kwiaty pojawiają się na tegorocznych pędach. Idealny do sadzenia przy płotach, pokrywania pergol, osłaniania nieatrakcyjnych budynków.

Kwiaty w kolorze lila.

Kwiaty w fioletowe z białym dnem kwiatowym.

Kwiaty w kolorze lila „witają” zimę - zimowity zakwitają przeciętnie we wrześniu. Liście pokazują się dopiero wiosną i po ich zaschnięciu można je usunąć (jeśli rosły np. na trawniku lub łące - cały obszar można kosić).

Kwiaty w kolorze białym.

Kwiaty w kolorze lila.