S

Niezwykle interesująca nowa odmiana strzałki o bordowych liściach - fantastyczny akcent wśród zieleni roślin wodnych.

Strzałka to jedna z niewielu roślin (obok Pontederii , Thalii i pałek wodnych), którą można sadzić w dość głębokiej wodzie.

Strzałka wodna dorastająca w sprzyjających warunkach (żyzne podłoże o i odpowiednia głębokość) do 150cm wysokości. Liście duże, zielone; kwiaty białe wielkości monety 5zł.

Odmiana o mniejszych, mocniej powcinanych i bardziej „ostrych” strzałkowatych liściach niż S. latifolia . 

Nowa u nas odmiana strzałki: kształtem liści i wzrostem przypomina rodzimą strzałkę wodną. Nieduże białe pomponiki kwiatów są w pierwszej fazie kwitnienia wyraźnie zaróżowione. Rośnie dobrze w żyznym podłożu, na głębokości od kilkunastu do ok. 40cm.

Pływająca paproć wodna, która pokrywa powierzchnię wody gęstym, zamszowym kożuszkiem dodając sadzawce ciekawej faktury i szmaragdowozielonego koloru.

Kłączowa bylina wschodniej części Ameryki Północnej. W kanadyjskich, umiarkowanie cienistych lasach tworzy podobny aspekt wiosenny jak nasze rodzime zawilce.  

W zespole roślin łąkowych znana i ceniona dla wielu zalet użytkowych, a dla miłośników łąkarskiego hobby również ze względu na urodę - ważny element łąkowego bukietu. W ekologii łąkarskiej atrakcyjny pokarm błonkówek, w tym pszczoły miodnej; jest też żywicielem pośrednim dla larw modraszków oraz motyla rocznego.

Kapturnice to niesamowite, owadożerne rośliny występujące na bagiennych torfowiskach ubogich w środki odżywcze (podobnie jak polskie rosiczki). Ich liście przekształcone są w dzbankowate pułapki na owady. Należy uprawiać je na stanowisku bardzo mokrym pamiętając o zasadzie "mokre stopy, suche kostki": może to być bagienko lub pływająca wysepka. Odmiana "Redneck" ma pięknie wybarwione na czerwono, bogato żyłkowane dzbanki.

Występuje w zbiornikach naturalnych i sztucznych (jeziora, stawy, starorzecza, glinianki). Wymaga wód stojących lub wolno płynących i żyznego podłoża.

Występuje w zbiornikach naturalnych i sztucznych (jeziora, stawy, starorzecza, glinianki). Wymaga wód stojących lub wolno płynących i żyznego podłoża - posadzony w podłożu zbyt ubogim (piasek, żwir) będzie chlorotyczny, niski i rzadki. Wygląda imponująco w dużych łanach.

Roślina z rodziny ciborowatych dorastająca do 1 metra. Nazwa wzięła się od trójkanciastej, ostro zakończonej łodygi przypominającej sztylet. Oczeret ten został wpisany do Czerwonej Księgi Roślin - grozi mu wyginięcie.

Oczeret w poprzeczne kremowe i zielone paski. Nadaje się nawet do niewielkich sadzawek. 

Pokrój wyprostowany, pędy zielone z ciemnymi węzłami w miejscu gdzie wyrastają liście. Pędy zdają się iść zygzakiem od liścia do liścia przez co roślina sprawia wrażenie mocnej i trochę przypomina mały krzew. Liście jajowate, wyraźnie unerwione.

Bylina przypominająca  kokoryczkę. Łodyga łukowata; liście ciemnozielone, błyszczące, naprzemianległe, z wyraźnym unerwieniem. Kwiaty białe lub kremowobiałe zebrane w złożone grona. Bardziej niż kwiat roślinę zdobią pojawiające się jesienią czerwone owoce.

Oferowane przez nas smilaciny mają niemal czarne łodygi, oraz liście czarne u nasady i na końcach.

Rodzima bylina występująca na brzegach zbiorników wodnych, strumyków, rowów, na podmokłych łąkach. Może się płożyć lub wspinać po sąsiadujących roślinach. Kwiaty drobne, ale wyraziste - fioletowe z żółtym słupkiem i pręcikami. Bardzo dekoracyjne są pojawiające się po ich przekwitnięciu różnokolorowe owoce.

Urocza, maleńka bylina występująca w górach Europy. Charakterystyczne niebieskofioletowe kwiaty o płatkach jak frędzelki wyniesione są na dość wysokich łodyżkach ponad zebraną tuż przy ziemi rozetę liści. W ogrodzie wymaga stanowiska ocienionego, zasobnego w próchnicę, wilgotnego a jednocześnie dobrze zdrenowanego.

Jeżogłówka jest niesłusznie rośliną niedocenianą przez projektantów i właścicieli sadzawek. 

Bujnie rosnące, wysokie, złotoobrzeżone spartiny sadzi się szczególnie w warunkach trudnych. Dzięki temu, że jej wymagania są niewielkie - gleba może być nawet bardzo jałowa.

"Chadds Ford" to amerykański, znacznie okazalszy kuzyn naszej kręczynki jesiennej. Odmiana "Chadds Ford" została wyselekcjonowana w latach 60. XXw. spośród populacji w środowisku naturalnym jako większa, o większych kwiatostanach. Z rozety zielonych błyszczących liści jesienią wystrzeliwuje wysoki pęd kwiatowy. Kwiaty są białe i niezwykle pięknie i mocno pachną - zapach przypomina wanilię i jaśmin.

W naturze występuje na wilgotnych łąkach, znosi też okresowe zalewanie. W naturalistycznym wilgotnym ogrodzie ujmuje jasnofioletowymi kwiatkami, a kwitnie długo i dość obficie. Stosowana w medycynie ludowej i zielarstwie.

Rodzima roślina pływająca - nie trzeba jej sadzić, nie trzeba też żegnać się z nią po jednym sezonie (w przeciwieństwie do popularnych pływających roślin tropikalnych takich jak pistia rozetkowa). Osoka jesienią opada  na dno stawu i tam zimuje, a gdy woda zaczyna się wiosną ogrzewać podchodzi coraz bliżej lustra wody by w końcu wystawić ponad powierzchnię końcówki sztywnych, ostrych liści i - w lipcu/sierpniu - także niewielkie białe kwiatki.

Roślina okazała; w bardzo dobrych warunkach bywa inwazyjna, choć w założeniu łąkowym jest poskramiana przez sąsiadujące gatunki roślin. Liście duże, szorstkie, ciemnozielone, kwiaty lila, rzadziej białe lub kremowe na wysokich, masywnych, wysokich nawet do 1m łodygach. 

Bardzo rzadki kuzyn tulejnika: bylina o grubym kłączu, z którego wczesną wiosną wyrasta najpierw bordowa spata, która jak kaptur otula kolbowaty kwiatostan, a później rozeta zielonych liści.

Azjatycka kuzynka skupni cuchnącej. Wczesną wiosną pojawia się piękna, jednolicie bordowa spata, a później rozeta zielonych liści. Kwiaty oraz uszkodzone liście wydzielają fetor gnijącego mięsa - skupnie zapylane są przez muchy. Kwitnie od lutego do marca przy ujemnych temperaturach; temperatura kwiatów sięga wówczas około +20°C pozwalając roztopić śnieg!

Roślina występująca w północno-wschodnich Chinach, Korei i Japonii (i nawet na tych obszarach endemiczna), stosunkowo nowa w europejskich ogrodach. Liście rozwijające się wiosną są jak poszarpane parasole, niemal srebrne (za sprawą drobnych włosków pokrywających ich powierzchnię).