Odmiana średniej wielkości o ostro zakończonych, wąskich, trójkątnych liściach, pomarszczonych, o pofałdowanych brzegach. Rozpoczyna wegetację jako żółta, z czasem zielenieje. Kwiaty lila, ogonki liściowe i pędy kwiatowe czerwone.

Klasyczna odmiana o złotożółtych liściach (wiosną zielonkawe, pod koniec sezonu  złote, błyszczące). Kępy gęste, duże. Roślina pełna wigoru, bardzo dobrze znosi stanowisko słoneczne.

Hosta o intensywnie złotych, mocno pomarszczonych, grubych i twardych liściach (odporne na zakusy ślimaków). Tworzy zgrabną, jasną kępę. Kwiaty prawie białe, od czerwca.

Hosta o złotych, lekko błyszczących i mocno pomarszczonych liściach. Kwiaty prawie białe. Duża. Dobrze czuje się również na stanowisku słonecznym.

Mała ale pełna wigoru odmiana o liściach początkowo zielonkawych, później soczyście żółtych. Jej dodatkowym atutem są czerwone ogonki liściowe. Pomimo niewielkich rozmiarów, trudno nie dostrzec jej w ogrodzie, zwłaszcza w otoczeniu roślin o ciemnych liściach.

Świetna nieduża hosta o intensywnie żółtych (na słonecznym stanowisku zblakną niemal do kremowego), mocno wydłużonych liściach. Spód liścia biały.

Ciekawa hosta o bardzo błyszczących, żółtych liściach z czerwienią ogonka liściowego przesiąkającą na blaszkę liściową. Latem liście zielenieją, by pod koniec okresu wegetacyjnego znów błysnąć czerwienią, trochę jak u H. "First Blush" na wiosnę...

Świetna żółta hosta o dość mocno pofalowanych brzegach liścia. Ogonki liściowe różowe. Tworzy niskie kępy.

Wielka hosta o złotych, mięsistych, mocno pomarszczonych liściach. Dla koloru warto posadzić ją w miejscu z przedpołudniowym słońcem.

„Cranberry Wine” czyli „Wino Żurawinowe”. Funkia średniej wielkości o żółtych, lśniących (jakby nabłyszczonych) liściach o lekko pofalowanych brzegach. Ogonki liściowe i łodyga kwiatu są intensywnie czerwone.

Siewka H. "Abiqua Drinking Gourd" - złote miseczki. Odmiana niższa i mniejsza niż rodzic. Kwiaty niemal białe.

Spora hosta o złotych liściach z brzeżkiem pofałdowanym jak u pierożka. Liście z zatopionymi wyraźnymi nerwami.

Wiosną żółtozielonkawy neon, później kolor trochę bardziej stonowany, jasnozielony. Liść głęboko unerwiony, mocno pomarszczony, z brzegiem pofałdowanym jak u pierożka. Przyrasta ładnie, widoczna z daleka. Świetna w cieniu i na słońcu.

Niewielka hosta, żółte liście z pofalowanymi brzegami, a świat hostamaniaków oszalał na jej punkcie. Jest rzeczywiście obiecująca: bardzo świetlista, jakby była fluorescencyjna i przyzwoicie się rozrasta. Pochodzi od H. "Marilyn Monroe" i w zasadzie tak powinna się nazywać: jest stuprocentową blondynką. 

Świetna złota odmiana o grubych, mocno pomarszczonych liściach. Może rosnąć w miejscu słonecznym, a dzięki masywnej blaszce liściowej nie trzeba się martwić o ślimacze pogryzy. Kwiaty prawie białe.

Bardzo specjalna odmiana: jaskrawożółte liście osadzone są na czerwonych ogonkach liściowych. Blaszka liściowa pofałdowana, z wierzchu błyszcząca a pod spodem matowa. Tworzy gęste, zwarte kępy. Wspaniale wybarwiona zwłaszcza w miejscu odwiedzanym przez poranne słońce.

Liście zielonożółte (żółty kolor pogłębi się i nabierze blasku gdy posadzimy ją w miejscu odwiedzanym przez słońce), bardzo powykręcane i pofałdowane, dość grube.

Złote mysie uszka o okrągłych, lekko pofałdowanych, masywnych liściach. Pod koniec lata nabiera bardziej zielonkawego odcienia.

Dla wielbicieli żółtych liści na czerwonych ogonkach: liście intensywnie złotożółte z falbanką. Spód liścia biały. Krzyżówka H. pycnophylla - ten sam pofałdowany brzeg i długie nogi, ulepszony kolor. Może rosnąć w miejscu słonecznym, jest też odporna na zakusy ślimaków.

Duża hosta o błyszczących, złotych liściach. Na początku sezonu zaczyna jako zielonkawożółta, z każdym dniem staje się bardziej złota. Dla koloru - stanowisko umiarkowani słoneczne.

Odmiana o podłużnych, lekko pofałdowanych złotych liściach.

Odmiana o liściach żółtych, z zielonymi przebarwieniami. 

Odmiana średniej wielkości, liście słonecznie żółte (do sierpnia - potem lekko zielenieją), w ogrodzie dosłownie świeci, szczególnie wśród ciemnej zieleni. Wyhodował ją angielski „ojciec” wielu roślin Eric Smith, postać nietuzinkowa: kochał swoje rośliny tak bardzo, że gdy dla jakichś nie mógł znaleźć nabywcy i wspólnik skazywał je na kompost, Smith sadził je na kompoście...

Liście żółte, wydłużone, o pofałdowanych brzegach. Ogonki liściowe i pędy kwiatowe intensywnie czerwone.

Liście mocno żółte, pofałdowane na brzegach, lekko wydłużone i zakończone w szpic. Ogonki liściowe czerwone.

Liście bladozielone, później złote; bardzo duża.

Liście lekko faliste, żółte, mocno pomarszczone (zwłaszcza u starszej rośliny). Pachnące, białe kwiaty:-) Potrzebuje trochę słońca dla lepszego koloru liści; lepiej kwitnie w upalne lata.

Ta odmiana ma już swoje lata, ale jest warta wprowadzenia dla dobrego żółtego koloru i gęstego, regularnego pokroju karpy składającej się z mnóstwa drobnych liści. Kwiaty fioletowe, obfite.

Złota siewka Hosty "Sagae". Duża, o pięknym pokroju. Kwiaty są białe i kwitnie dość wcześnie.

Średniej wielkości hosta o żółtych liściach i pełnych, różowych kwiatach.

Nieduża hosta o okrągłych, żółtych liściach z naprawdę mocno czerwonymi ogonkami liściowymi; czerwień ogonków wlewa się na liść. Liście są wywinięte miseczkowato dzięki czemu czerwone łodyżki dobrze widać. Żółty kolor liścia intensyfikuje się na jasnym stanowisku. W drugiej połowie lata pojawiają się kwiaty na ciemnych i bardzo wysokich pędach kwiatowych.

Średniej wielkości odmiana o liściach w kolorze blond i czerwonych nóżkach (w nazwie robią za szminkę).

Liście żółte jak cytryna (z czasem zielenieją) i o podobnej teksturze; ogonki liściowe czerwone.

Pofalowane, lancetowate, matowe liście, które początkowo mają jasną (żółtą) barwę, a w połowie lata zielenieją. Ich charakterystyczną cechą jest spód - biało siny i pokryty woskowym nalotem (rzadkość u host w tym kolorze).

Odmiana o żółto zielonkawych liściach, lekko fluorescencyjnych. Tworzy zgrabne, bardzo zwarte kępy. Liście lancetowate, nieznacznie pofałdowane. Kwiaty fioletowe.