Kwiat jasnożółty, pojedynczy, duży. Odmiana imponująca, bardzo silnie rosnąca - wymaga sporo miejsca: naturalny staw lub duży (najlepiej co najmniej stulitrowy) pojemnik oraz zasobne, muliste podłoże. W gorszych warunkach (mało miejsca, słabe podłoże) z czasem przestanie kwitnąć i się rozrastać.

Prawdziwy olbrzym wśród lotosów, odmiana uzyskana przez Perry'ego w Stanach Zjednoczonych. Kwiat jasnożółty, pojedynczy (bardzo podobny do gatunku - N. lutea, od którego prawdopodobnie pochodzi), znacznie jednak od niego większy. Wymaga sporo miejsca: naturalny staw lub duży (kilkusetlitrowy) pojemnik oraz zasobne, muliste podłoże.

Bardzo atrakcyjne, intensywnie żółte, pełne kwiaty o pięknym pokroju. Płatki tej odmiany są wąski i długie. Kwiaty liczne. Lotos średniej wielkości  - należy posadzić go w pojemniku co najmniej 50 litrowym (im większy tym lepiej); liście i kwiaty wyrastają około 1m ponad podłoże.

Duży, klasyczny już lotos wyhodowany przez legendarnego amerykańskiego hodowcę grzybieni i lotosów. Kwiaty bardzo duże, pojedyncze, różowe ocieplone lekką nutą oranżu. Wymaga dużego zbiornika (beczka/kasta murarska o pojemności kilkudziesięciu litrów lub płytki naturalny staw, najlepiej z mulistym podłożem). Niezawodny.

Klasyczny już lotos wyhodowany przez legendarnego amerykańskiego hodowcę grzybieni i lotosów. Kwiaty bardzo duże, pojedyncze, kremowe i bardzo liczne. Średniej wielkości  - wymaga beczki/kasty murarskiej o pojemności kilkudziesięciu litrów lub płytkiego naturalnego stawu, najlepiej z mulistym podłożem.

Odmiana o pełnych, intensywnie ciemnoróżowych kwiatach. Lotos średniej wielkości  - należy posadzić go w pojemniku co najmniej 50 litrowym (im większy tym lepiej); liście i kwiaty wyrastają około 1m ponad podłoże..

Odmiana średniej wielkości - ten lotos nadaje się do uprawy w trzydziestolitrowym pojemniku lub większym. Kwiaty intensywnie ciemno czerwone, półpełne.

Lotos średniej wielkości. Kwiaty pojedyncze, różowe.

Lotos o bardzo pełnych, intensywnie różowych kwiatach. Średniej wielkości.

„Momo Botan” to karłowata odmiana azjatyckiego lotosa. Bardzo atrakcyjne, różowe kwiaty są wielopłatkowe (mają ponad 100 płatków) i długo się utrzymują.

Wysyłamy kłącza lotosów na przełomie marca/kwietnia, bez ziemi.

Bardzo duży lotos - osiąga prawie 2m wysokości a liście mogą mieć średnicę dochodzącą do 0,5 m! Kwiaty są pełne, bardzo duże. Wymaga dużego pojemnika (co najmniej 30-litrowego z założeniem, że w kolejnym roku uprawy musi być przesadzony). Charakteryzuje się stosunkowo dużą mrozoodpornością - można spróbować uprawiać go w sadzawkach lub stawach z mulistym podłożem i zimować na głębokości około 40 cm. Imponujący.

Odmiana miniaturowa, łatwa w uprawie - ten lotos nadaje się do uprawy w zaledwie kilku litrowym pojemniku, wystarczyłaby większa waza do zupy... Liście wyrastają na wysokość 50 cm, mają średnicę 20 cm. Kwiaty różowe, pojedyncze, osiągają 10 cm średnicy.

Odmiana prawdziwie miniaturowa, łatwa w uprawie w niewielkim naczyniu - wystarczy dziesięciolitrowa misa. Liście wyrastają na wysokość 30 cm, mają średnicę 30 cm. Kwiaty różowe, blaknące do kremowego pod koniec kwitnienia; pojedyncze, duże - osiągają 20 cm średnicy.

Lotos Komarova to duży lotos o różowych kwiatach. Legenda i marzenie wielu chętnych uprawiać lotosy w Polsce: jest azjatyckim lotosem orzechodajnym, którego siedliska są najdalej wysunięte na północ, jest więc mrozoodporny, zdolny przetrwać zimę w zbiorniku, w którym rośnie, niewymagający dodatkowych zabiegów na zimę.

Lotos żółty jest rodzimy dla wschodnich stanów Ameryki Północnej - od Florydy po Michigan i dalej. Kwiaty bladożółte, pachnące. Liście wystają ponad wodę.

Grążel żółty to potężna roślina o liściach pływających i kłączu zakorzenionym w dnie na głębokości nawet do kilku metrów (tam, gdzie woda jest wystarczająco czysta, przejrzysta a podłoże żyzne).

Grzybień tropikalny o dużych, spłaszczonych białych kwiatach. Płatki na końcówkach podbarwione są na fioletowo w jasnym, chłodnym kolorze ametystu, który może przypominać refleksy na śniegu - może stąd "lawina" w nazwie. Liście duże, prawie okrągłe, mocno znaczone brązowymi plamami. Najlepsza nowa odmiana i najlepsza odmiana tropikalna roku 2006 według amerykańskiego towarzystwa International Waterlily & Water Gardening Society.

Wspaniały, wielopłatkowy grzybień tropikalny o intensywnie różowych, ciemnych kwiatach. Kwiaty pachnące, stojące ponad wodą.

Kwiaty gwiaździste, prawie białe, z niebieskimi plamkami na płatkach, wyniesione ponad wodę.

Grzybień tropikalny (nie zimuje w naszym klimacie na zewnątrz - wymaga przechowania w ogrodzie zimowym) o intensywnie różowych, pełnych kwiatach (nawet do 150 płatków!). Najlepsza odmiana tropikalna roku 2015 według amerykańskiego towarzystwa International Waterlily & Water Gardening Society.

Kwiaty intensywnie ciemnoczerwone - najciemniejsze ku środkowi, z wiekiem rośliny kwiaty są coraz ciemniejsze.

"Anna" to odmiana średniej wielkości o różowych kwiatach wyniesionych ponad powierzchnię wody.

Zaskakująca lilia wodna, której największym atutem są kolorowe liście: na oliwkowym tle małe i duże plamy kremowe, różowe, bordo. Kwiaty gwiaździste o mocno wydłużonych płatkach, bladoróżowe pierwszego dnia kwitnienia a następnie białe, pachnące. Polecana do dużych i średnich zbiorników.

Jedna z największych i najbardziej niezawodnych czerwonych odmian lilii wodnych. Kwitnie bardzo obficie dużymi karminowoczerwonymi kwiatami (płatki zewnętrzne są jaśniejsze od wewnętrznych). Barwa kwiatów intensyfikuje się wraz z wiekiem rośliny.

Jedna z największych i najbardziej niezawodnych czerwonych odmian lilii wodnych. Kwitnie bardzo obficie dużymi karminowoczerwonymi kwiatami (płatki zewnętrzne są jaśniejsze od wewnętrznych). Barwa kwiatów intensyfikuje się wraz z wiekiem rośliny.

Piękna, niewielka odmiana doskonale nadająca się nawet do niewielkiego oczka. Należy do grupy lilii o zmiennej barwie kwiatów. 

Odmiana o dużych, kulistych, pełnych kwiatach w kolorach od bladego po mocniejszy róż z dodatkiem złotego. Wewnętrzne płatki najczęściej jaśniejsze - wydaje się świecić.

Nymphaea „Bagdad” to grzybień tropikalny. Ma półpełne, gwiaździste kwiaty. Niebieski kolor kwiatu zabarwiony jest fioletem, wyniesiony ponad wodę i intensywnie pachnie.

"Belweder" to duży grzybień.  Kwiaty są różowe, a intensywność i sposób ich wybarwienia zależy od zasobności podłoża: im żyźniejsze podłoże, tym intensywniejszy i bardziej jednolity róż.

Nymphaea „Black Prince” to grzybień tropikalny. Kwiaty są intensywnie ciemnofioletowe.

Jej płatki w pierwszym dniu kwitnienia są ciemnoczerwone, z każdym dniem kwitnienia ciemniejsze aż do prawie czarnych.  

Nymphaea „Blue Aster” to grzybień tropikalny. Jej kwiaty są gwiaździste, fioletowe, wielopłatkowe. Liście w wojskową panterkę.

Kwiaty rubinowe, wyraźnie widoczne na tle wody. Odmiana niewielka - liśćmi pokryje zaledwie 0,5 m² powierzchni; nadaje się do uprawy w maleńkich sadzawkach-beczkach. 

Nymphaea „Carla's Sonshine” to grzybień tropikalny. Ma intensywnie żółte kwiaty, liście w brązowe plamy. Jest to odmiana kompaktowa - idealna np. do pojemników na tarasach. Podobnie jak np. N. "Tina" jest odmianą żyworodną - młode rośliny pojawiają się w kątach liści. 

Jedna z pierwszych odmian grzybienia uzyskana przez Lator-Marliaca. Piękne białe, lekko wydłużone  płatki okalają żółty środek. Kwiaty pachną. Klasyczna. Doskonała w naturalistycznych założeniach ogrodowych. Nadaje się do średnich i dużych zbiorników.