Hosta średniej wielkości o bardzo błyszczących, zielonych liściach z czerwonymi ogonkami liściowymi. Od nasady prawie do połowy liścia czerwone są także nerwy. Kwiaty fioletowe na wysokich, czerwonych pędach.

Olbrzymia, majestatyczna hosta o niebieskawo zielonych, okrągłych, wyraźnie unerwionych liściach. Rośnie powoli, ale warto dać jej czas.

Odmiana średniej wielkości o ostro zakończonych, wąskich, trójkątnych liściach, pomarszczonych, o pofałdowanych brzegach. Rozpoczyna wegetację jako żółta, z czasem zielenieje. Kwiaty lila, ogonki liściowe i pędy kwiatowe czerwone.

Liście stosunkowo nieciekawe: jasnozielone, lekko błyszczące: jest to odmiana ceniona ze względu na zjawiskowe, białe, podwójne i pięknie pachnące kwiaty. Pojawiają się w sierpniu. Najpiękniej kwitnie w miejscu ciepłym, słonecznym.

Wspaniała, wielka hosta o gigantycznych, wydłużonych liściach (mają ok. 60cm długości). Liście zielone, zwieszające się z wyraźnie widocznymi nerwami.

Niezwykła zielona hosta: jej ogonki liściowe i łodygi kwiatowe są intensywnie czerwone/buraczkowe. Na brzegu liści można zauważyć wąziutki buraczkowy otok.

Obiecująca odmiana o szarozielonkawych liściach (opisywanych też jako kolor morza), bardzo pomarszczonych; bardzo duża i dość szybko rosnąca. Na pewno świetna do parków i dużych ogrodów, a także małych ogródków, które chciałyby mieć bardziej egzotyczny charakter. Kwiaty prawie białe - dodatkowy atut.

Olbrzymia odmiana o liściach szarozielonych z lekko pofałdowanymi brzegami. Idealna do parków i dużych ogrodów.

"Kogutek". Dość duża, zielona odmiana o mocno pomiętych, pomarszczonych liściach. Wierzch liścia lekko błyszczący, spód pokryty matowym, białym pudrem

Duża, rozłożysta, liście podługowate (trochę jak wielkie jęzory - wywodzi się od H. montana) z nerwami dość głęboko zatopionymi w blaszce liściowej. Jako odmiana została zarejestrowana już w 1977r. Dobrze zniesie nawet słoneczne stanowisko choć lub lekki cień.

Ideał zielonej funkii: cudownie ciemnozielone, lekko nabłyszczone i regularnie wycięte jakby według wykrojnika liście.  Grube liście czynią ją odporną na ślimaki. Kwiaty białe. Elegancka. Wymaga cienia.

Największa hosta na świecie: osiąga niemal 1,5 m wysokości! Rośnie wolno, szczególnie na początku. Odporna na ślimaki. Żeby trochę przyspieszyć ten proces należy bardzo starannie przygotować miejsce do jej wysadzenia: dół dobrze wymościć kompostem, mulczować wiosną i jesienią, nie dopuszczać do przesuszenia podłoża.

Szarozielone liście z czerwonymi ogonkami - największa do tej pory odmiana o czerwonych ogonkach. Płodna, co czyni z niej świetny materiał dla hodowców chcących poprzez krzyżówki uzyskać nowe odmiany. Pokrój wyprostowany.

Małe, ciemnozielone, okrągłe liście z ostrym koniuszkiem (jak łza). Miseczkowate. Kwiaty trochę jak u "mysich uszu" - stosunkowo duże, na krótkich, grubych pędach.

Średniej wielkości hosta o zielonych liściach. Od czerwca na wysokich pędach kwiatowych pojawiają się fioletowe, podwójne kwiaty.

Odmiana średniej wielkości o zielonych, bardzo błyszczących i pofałdowanych liściach. Jej atutem są też kwiaty -  liczne, utrzymujące się ponad miesiąc.

Miniaturka o grubych zielonych liściach, okrągłych, lekko pofałdowanych i wklęsłych - sport popularnej H. „Blue Mouse Ears”. Jest zabawna w okresie kwitnienia gdy nad maleńkimi liśćmi pojawia się „konkretny” bukiet kwiatów: są jakby za duże, bardzo obfite na krępych, grubych łodygach.

Duża odmiana o liściach niebieskawo zielonych, lekko wydłużonych sercowatych, ładnie wykrojonych. Nerwy wyraźne.

Liście zielone z fioletowymi ogonkami i fioletowym przebarwieniem biegnącym od nasady liścia wzdłuż głównego nerwu.

„Invincible” czyli „Niezwyciężona”.  Funkia średniej wielkości o zielonych, bardzo lśniących (jakby nabłyszczonych) liściach o lekko pofalowanych brzegach. Dość dobrze znosi słońce (jednak jeśli jest go za dużo liście płowieją i tracą blask).

Olbrzymia hosta o zielonych liściach i prawie białych kwiatach. Liście grube, mocno pomarszczone u dorosłych osobników, nie dają się ślimakom, znoszą dobrze dość dużą dawkę słońca. Satysfakcjonujące tempo wzrostu (przy obfitym podlewaniu i nawożeniu).

O tej hoście się mówi z powodu kwiatów, bo to pierwsza odmiana o kwiatach żółtych! Została wyhodowana w Japonii Liście zielone, niewielka.

Wspaniała, olbrzymia odmiana o zielonych liściach z widocznym unerwieniem i falbanką okalającą liść.

"Pebbles" to kamyki - odmiana ta ma bardzo pięknie pomarszczone szarozielonkawe liście, które przypominają małe kamyki na dnie strumienia. Nie jest wysoka (należy do odmian średnich), ale liście ma stosunkowo duże, bardzo okrągłe i mięsiste - ślimaki się do nich nie dobierają. Kwiaty prawie białe.

Liście zielone z ciemno bordowymi ogonkami i bordowym przebarwieniem nasady liścia. Liście sercowate, ciemnozielone, błyszczące i grube - odmiana unikana przez ślimaki. Kwiaty fioletowe na bordowych pędach.

Bardzo duże, błyszczące zielone liście na czerwonych ogonkach, od których na blaszkę liściową nachodzi delikatnie ciemna czerwień. Nerwy wyraźnie widoczne.

Odmiana średniej wielkości o liściach zielonkawoniebieskich i czerwonych ogonkach liściowych.

Wielka architektoniczna bylina o wielkich liściach, lekko zwieszających się ku ziemi. Liście szarozielone, zakończone ostro; kwiaty białe.

Olbrzymka o wielkich, złocistozielonych liściach. Toleruje słońce (liście nabierają bardziej złotawego odcienia). Do tej odmiany nie trzeba nikogo przekonywać – jej popularność nie słabnie od co najmniej 20 lat.

Prawdziwą wartością tej odmiany są kwiaty: duże, białe, pełne i słodko pachnące. Liście są zielone, lekko błyszczące. Sport H. „Aphrodite” o jeszcze większych kwiatach. Kwitnie w bardzo ciepłym i słonecznym miejscu.

"Łódź Wikingów" to bardzo duża odmiana o liściach niebieskawo zielonych, lekko wydłużonych sercowatych, ładnie wykrojonych. Nerwy wyraźne.

Niesamowity sport Hosty Mediovariegata Undulata: liście od początku sezonu są zupełnie białe/kremowe i w ogrodzie wyglądają jak duchy. Po kilku tygodniach zielenieją i do końca sezonu są zielone lub zielono-pasiaste.

Jedna z najbardziej ostatnio poszukiwanych funkii ze względu na krzyżowanie i uzyskiwanie nowych odmian. Liście zielone (góra seledynowa a spód w zasadzie biały lub blado niebieski), pofałdowane na brzegach. Ogonki liściowe mocno nakrapiane czerwienią. Wyselekcjonowana spośród osobników dziko rosnących w Japonii.

Niewysoka odmiana o lancetowatych liściach, grubych i skórzastych (dzięki temu nie tak łatwo odparowuje wodę z powierzchni liścia  i dobrze czuje się nawet w miejscu nasłonecznionym).