W Polsce można spotkać ten czosnek na mokrych łąkach, częściej w południowej części kraju i w dolinach rzek (Bug, Odra, Wisła). W okresie kwitnienia chętnie odwiedzany przez błonkoskrzydłe i motyle.

Na wilgotnej łące wspaniała roślina architektoniczna - wysoka, pokaźna. Jest rośliną dwuletnią. W nazwie zawarta jest informacja, że to roślina aniołów (w łacinie i w nazwach ludowych: anielskie ziele, archangielski korzeń, anielski korzeń). Objęta w Polsce częściową ochroną choć w dalszym ciągu przez jednych tępiona jako barszcz Sosnowskiego, przez innych pozyskiwana jako materiał zielarski.

Ognistopomarańczowe kwiaty wabią liczne pszczoły i motyle - niewiele innych roślin może z nią konkurować pod względem owadzich wielbicieli. Wymaga miejsca ciepłego, słonecznego i dobrze zdrenowanego (jest wrażliwa zwłaszcza na zimowe podmakanie).

Rozpowszechniony w całej Polsce (i na świecie - jest to gatunek kosmopolityczny), trudno wyobrazić sobie bez niego łąkę, miedzę czy przydrożne zarośla. Kwiaty fioletoworóżowe są miododajne - wabią pszczoły i motyle.

Roślina dwuletnia o wzniesionej łodydze, białym lub żółtawym korzeniu i białych kwiatach ujętych w baldachy. Baldach początkowo wypukły, później przybiera postać wklęsłą aż do końcowego efektu przypominającego ptasie gniazdo obejmujące liczne owoce wyposażone w szczecinki. Dzięki szczecinkom wczepiającym się w sierść zwierząt, marchew jest w stanie rozsiać się w znacznej odległości od rośliny matecznej.

Roślina kserotermicznej murawy, a więc jej żywiołem jest stanowisko słoneczne, gorące, suche. Liście i pędy ma owłosione (zapobiega to nadmiernej utracie wody); liście tworzą rozetę schowaną nisko wśród traw, w okresie kwitnienia żmijowiec osiąga wysokość nawet 1m. Kwitnienie przypada na okres od końca czerwca do sierpnia i trwa przeciętnie 2 do 3 tygodni. Wspaniała roślina miododajna. Sadzić na słonecznych rabatach, skalniakach.

Okazała bylina, prawdziwa ozdoba krajobrazu - obecna na skrajach lasów, leśnych polanach, w przydrożnych rowach. Entuzjaści przypisują jej wiele zalet medycznych i kulinarnych. Purpurowe kwiaty są atrakcyjnym pożytkiem dla pszczół. Lubi podłoże bogate w azot. Jej angielska nazwa to „Fireweed” - chwast ognisty.

Mikołajek występujący także w Polsce w siedliskach naturalnych: porasta wydmy nad Morzem Bałtyckim. Doskonale przystosowany jest do trudnych warunków panujących w tym środowisku.

Z rozety zielonych liści wyrasta sinoniebieski, rozgałęziony i ulistniony pęd kwiatowy z licznymi, niebieskimi kwiatami. Kwiaty mikołajka stanowią doskonały pożytek dla pszczół i motyli - zawsze uwijają się przy nim roje owadów; ze względu na wysoką wydajność miodową i pyłkową polecany jest do obsadzania ogrodów przy pasiekach. Kwiaty mają też wartość florystyczną jako cięte, można je także suszyć albo zostawiać jako atrakcję ogrodu zimą. 

Olbrzymia bylina tworząca krzaczaste zarośla - najchętniej w miejscu słonecznym, żyznym i wilgotnym. Odpowiednia roślina na mokrą łąkę, skraj rowu, strumienia, stawu. Piękne różowe kwiatostany wabią motyle i pszczoły.

Duża bylina o walorach architektonicznych - w założeniu ogrodowym może pełnić rolę krzewu. Wymaga miejsca mokrego lub co najmniej wilgotnego. Angielska nazwa tej wiązówki to „Queen of the Prairies” - „królowa prerii”).

Duża bylina o walorach architektonicznych - w założeniu ogrodowym może pełnić rolę krzewu. Wymaga miejsca mokrego lub co najmniej wilgotnego - w naturze najczęściej można ją spotkać na podmokłych łąkach (angielska nazwa wiązówki to „Queen of the Meadow” - „królowa łąki”). Polecamy szczególnie na obrzeża dużych stawów lub lub do ogrodów o charakterze łąkowym. 

Duża bylina o walorach architektonicznych - w założeniu ogrodowym może pełnić rolę krzewu. Wymaga miejsca mokrego lub co najmniej wilgotnego - w naturze najczęściej można ją spotkać na podmokłych łąkach (angielska nazwa wiązówki to „Queen of the Meadow” - „królowa łąki”). Polecamy szczególnie na obrzeża dużych stawów lub lub do ogrodów o charakterze łąkowym. 

Bodziszek o dość dużych jasnoróżowych kwiatach. Kwitnie bardzo długo - od początku lata aż do przymrozków. Doskonale nadaje się nie tylko na rabaty, ale także do uprawy w pojemnikach, wiszących koszach. Sadzony przy ścieżkach będzie się nieznacznie rozlewał zmiękczając ich linie, sadzony w dużych grupach ładnie okryje i zadarni większe powierzchnie (sadzić co ok. 40 cm). Bezproblemowy i bardzo wdzięczny.

Bodziszek często spotykany w Polsce - typowy dla mokrych łąk, rowów, skrajów dróg. Nieoceniony w naturalistycznych założeniach ogrodowych - przez całe lato obecne są jasnofioletowe kwiaty a wraz z nimi uwijające się trzmiele, pszczoły i motyle.

Niska, zwarta forma bodziszka łąkowego o bardzo ciemnych liściach, na których tle ładnie odbijają bladoróżowe, prawie białe kwiaty. Można nim obsadzać stanowiska wilgotne, słoneczne. Powtarza kwitnienie po usunięciu przekwitłych kwiatostanów.

Kompaktowa forma bodziszka łąkowego o czekoladowych liściach (ciemnozielonych w pełni lata), na których tle pięknie odbijają się jasnoróżowe kwiaty. Można nim obsadzać stanowiska wilgotne, słoneczne. Mało wymagający, zadomowiony znosi także okresy suszy. Powtarza kwitnienie po usunięciu przekwitłych kwiatostanów. Dobry wybór na łąkę kwietną, do ogrodu deszczowego.

Bodziszek łąkowy o fioletowych, pełnych kwiatach, na które można liczyć w czerwcu i lipcu; przycięty po kwitnieniu kwitnie ponownie. Kwiaty trochę jak różyczki - świetny do ogrodu w wiejskim stylu, ma urok rośliny trochę staroświeckiej. Rewelacyjnie wygląda też w nowoczesnych nasadzeniach z trawami.

Bodziszek łąkowy o białych kwiatach z fioletowymi plamkami. Można nim obsadzać stanowiska wilgotne, słoneczne. Mało wymagający, zadomowiony znosi także okresy suszy. Powtarza kwitnienie po usunięciu przekwitłych kwiatostanów. Dobry wybór na łąkę kwietną, chętnie odwiedzany przez pszczoły.

Bylina charakterystyczna dla mokrych łąk, łęgów, brzegów strumieni, powszechna na całej półkuli północnej. Liście szorstkie, wachlarzowate; kwiaty niewielkie, czerwone lub czerwonobrązowe zwieszające się na wysokich, delikatnych łodyżkach powyżej liści. Nadaje się do wysadzania w miejscach słonecznych i cienistych.

Hibiskus bagienny należy do grupy hibiskusów bylinowych. Pochodzi z podmokłych terenów wschodniej części Ameryki Północnej. Najlepiej się czuje i najpiękniej kwitnie wysadzony w zasobne i stale wilgotne podłoże w słonecznym miejscu. Wielkie kwiaty w kolorach od niemal białego poprzez blady do mocnego różu pojawiają się od lipca do września. Sama roślina dość późno, bo nawet dopiero w czerwcu, wznawia wzrost po zimie.

Roślina o pokroju wyprostowanym, w odpowiednich warunkach piękny łąkowy soliter. Kwiaty żółte, później dekoracyjne owocostany zabarwione na czerwono. Występuje na mokrych łąkach, torfowiskach, rowach. Ma właściwości lecznicze podobnie jak dziurawiec zwyczajny.

Jaśmin nagokwiatowy to pochodzący z Chin krzew, często prowadzony też jako pnącze przy podporach, do których trzeba go przymocowywać. O jego wielkim uroku stanowią żółte kwiaty przypominające forsycję, które pojawiają się już nawet w styczniu na bezlistnych w tym czasie, wiotkich, zielonych pędach. Te wczesne kwiaty to absolutna gratka dla pierwszych owadów, które wybudzone na przedwiośniu przy ciepłej pogodzie głodują...

Jasnota kwitnie od wczesnej wiosny do jesieni - jest pierwszą rośliną-pożytkiem dla najwcześniej budzących się błonkoskrzydłych. Rośnie na łąkach, pastwiskach, w zaroślach, na rowach tworząc najczęściej większe skupiska.

Subtelny i delikatny, lekko staroświecki. Na wilgotnej łące jest miłym akcentem, swoje wiotkie łodygi opiera o wyższe trawy i inne rośliny użyczając im swoich kwiatów. W Polsce wciąż jeszcze spotykany, od 2014r. znajduje się pod ochroną.

Z wyglądu delikatny, tak naprawdę jest roślinnym komandosem. Rośnie na suchych łąkach, w przydrożnych rowach, dosłonecznych skłonach wzgórz. W sprzyjających warunkach rozrasta się mocno i obficie kwitnie. Pędy pełzają lub wspinają się po sąsiadujących roślinach lub przewidzianych dla niego podporach. Uwielbiany przez pszczoły. Polecamy do obsadzania płotów, suchych i słonecznych skrajów łąk i ogrodów. Doskonały na słoneczny balkon.

Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków. Wymaga stanowiska lekko ocienionego, wilgotnego, chłodnego. Śnieżyca letnia jest bardzo podobna do naszej rodzimej śnieżycy wiosennej. Jest jednak od niej znacznie wyższa, niesie więcej pojedynczych kwiatków na pędzie kwiatowym (nawet 7) i kwitnie później.

Roślina cebulowa, długowieczna i niekłopotliwa. Melduje się z kwiatami jako jedna z pierwszych na przedwiośniu - chętnie odwiedzana przez pierwsze wiosenne trzmiele i pszczoły. Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków.

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości. Wabią pszczoły i motyle. Krwawnica polecana jest do obsadzania dużych zbiorników wodnych; można sadzić w grupach lub tylko jako pojedynczy akcent.

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości. Wabią pszczoły i motyle.

Białokwiatowa odmiana jednej z najpiękniejszych roślin mokrej łąki. Wyselekcjonowana została w Niemczech, jej nazwa oznacza "zabawy elfów". Nadaje się doskonale do białego ogrodu - powinna być doceniona bo nie ma zbyt wielu białokwiatowych roślin na mokre stanowiska, do obsadzania stawów. Podobnie jak gatunek - wabi liczne pszczoły.

Świetna mieszanka krwawnicy o różnych kolorach kwiatów: fiolety, róże, łosoś, biel. Rośliny żywotne, rosną bardzo bujnie i kwitną niezwykle obficie. Wabią olbrzymie ilości pszczół  i motyli - o krwawnicy można śmiało powiedzieć, że to "wodna budleja".

Wyselekcjonowana forma krwawnicy o niższym wzroście. Podobnie jak u gatunku, karminowe kwiaty zebrane w kłosach intensywnie wabią pszczoły i motyle - w okresie kwitnienia pod kątem zainteresowania się nią pszczół może być porównana do budlei. Krwawnica polecana jest do obsadzania dużych zbiorników wodnych; można sadzić w grupach lub tylko jako pojedynczy akcent; "Robert" polecany jest do obsadzania mniejszych stawów i oczek wodnych. .

Bylina o różowych kwiatach chętnie odwiedzanych przez pszczoły. Często spotykana w przydrożnych rowach, na poboczach dróg. Niewymagająca, dobrze znosi przesuszenie i palące słońce.

Podstawowa roślina do każdego oczka wodnego. Cechuje ją niezwykła tolerancja na warunki, w jakich przychodzi jej rosnąć: może być rośliną podwodną (głębokość prawie do 1m).