Paprocie

Piękna, delikatna paproć o liściach jak koperek (anglojęzyczni mówią „paproć marchewkowa” a w Azji jest znana jako „koronka syczuańska”). Najlepiej czuje się w miejscach ocienionych, osłoniętych i wilgotnych. Dobrze jest okryć ją na zimę - w naszym ogrodzie rośnie już kolejny sezon.

Onychium japonicum to piękna, delikatna paproć o liściach jak u marchewki (Onychium cryptogrammoides jest delikatniejsze, bardziej przypomina koperek). Najlepiej czuje się w miejscach ocienionych, osłoniętych i wilgotnych, ale nie mokrych. Dobrze jest okryć ją na zimę, choć w naszej strefie klimatycznej (Polska zachodnia) jest uprawiana z powodzeniem.

Ciekawa paproć rodzima dla polskiej flory, rzadka i chroniona. Spotkać ją można na pastwiskach i łąkach trzęślicowych całej półkuli północnej: lubi miejsca słoneczne, wilgotne. Wyglądem nie przypomina "tradycyjnych" paproci: jej liście są gładkie, jajowate, jasnozielone. Na ich tle od maja do sierpnia sterczy kłos zarodnionośny mogący się kojarzyć z niezbyt wyrafinowanym kwiatem. Może to jest właśnie pożądany przez wszystkich kwiat paproci?

Długosz to bardzo duża, nadwodna paproć. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym, preferuje gleby kwaśne. Osmunda cinnamomea to gatunek charakteryzujący się dużym wigorem, wspaniałą odpornością na mróz (odnotowana nawet Alasce) i szczególnymi walorami dekoracyjnymi.

Duża, wilgociolubna paproć, która preferuje gleby kwaśne. Długosz Claytona rośnie w Ameryce Północnej na bagnach, brzegach jezior i strumieni. Przyjmuje się, że w miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym, spotyka się go jednak także w miejscach suchych i słonecznych - jest gatunkiem bardzo tolerancyjnym co do stanowiska. Jego angielska nazwa to "interrupted fern" czyli "przerwana paproć": zarodniki na zarodnionośnych pędach umiejscowione są pośrodku w charakterystyczny sposób tworząc jakby lukę w liściu. Gatunek bardzo mrozoodporny.

Długosz królewski to okazała paproć, którą można spotkać w miejscach podmokłych: na groblach,  brzegach wód, w wilgotnych zaroślach, rowach. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym. Preferuje gleby kwaśne. Dorosłe osobniki wytwarzają zarodniki na wybranych frondach usytuowanych w środku kępy i nieco podobnych kwiatostanów: wyprostowane, zdecydowanie różne od pozostałych.

Długosz królewski to bardzo duża, nadwodna paproć. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosną na stanowisku słonecznym. Preferuje gleby kwaśne. 

Jasnozielona paproć lubiąca stanowiska dość widne (jasny cień) i wilgotne. Dobrze znosi stanowiska nasłonecznione pod warunkiem dostatku wilgoci. Bardzo tolerancyjna - oprócz tego co lubi, zniesie także miejsca podsychające i głęboki cień, a odczyn gleby zdaje się nie mieć szczególnego znaczenia.

Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. W naturze występuje u podnóży skał wapiennych, w skalnych szczelinach, na północnych kamienistych stokach - zacienionych i wilgotnych. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie. Posadzona na cienistej rabacie zasobnej w kompost i wilgotnej, wymulczowana wiosną, będzie tworzyć imponującą kępę.

Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Wymaga podłoża dobrze zdrenowanego. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie.

Fantastyczny kultywar języcznika o liściach jasnozielonych, błyszczących, mocno i niezwykle równomiernie pofałdowanych na brzegach. Nie wytwarza zarodników. Paproć ta jest w pełni mrozoodporna; zimozielona.

Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie. Odmiana  „Furcata” ma rozwidlone końcówki frond.

Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Wymaga podłoża dobrze zdrenowanego. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie.

Języcznik o pofalowanych i poskręcanych liściach. Poskręcane liście tworzą niedużą kępkę. Będzie mu służyć cienista rabata zasobna w kompost i wilgotna, ale zdrenowana.

Paprotka zwyczajna występuje w całej Polsce jako podszyt lasów. Jej liście są bardzo trwałe - zimozielone, rzadko wymagają kosmetycznego przycinania po zimie. W czasie suszy lub dużych mrozów, paprotka wygląda jakby uschła - traci całą wilgoć z liści; po deszczu lub po ustaniu mrozów odradza się jak feniks z popiołów... Dobry gatunek na skalniaki: wytrzymała na suszę, tolerująca stanowisko słoneczne lub jasny cień.

Paprotka zwyczajna występuje w całej Polsce jako podszyt lasów. Jej liście są bardzo trwałe - zimozielone, rzadko wymagają kosmetycznego przycinania po zimie. Dobra odmiana na skalniaki: wytrzymała na suszę, tolerująca stanowisko słoneczne lub jasny cień. Odmiana „Bifido Multifidum” ma liście rozdwojone na końcach.

Naturalnie występuje w wilgotnych lasach ciepłych regionów Azji, deklarowana paproci mrozoodporność jest jednak bardzo wysoka - do 5 strefy (co oznacza, że znosi zimy z temperaturami do -30 stopni C).
Jej liście są  ładnie powcinane, ciemne i błyszczące, bardzo przypomina paprotnik chiński, choć jest od niego większa. Gatunek zimozielony, warto uprawiać go także jako paproć domową.

Kosmopolityczny gatunek paproci spotykany także (choć rzadko) w Polsce. Porasta lasy liściaste, preferuje miejsca chłodne i wilgotne. Długie liście zebrane są w rozetę, ciemnozielone, wyprostowane.

Paproć wyselekcjonowana przez japońskiego botanika Tamitaro Makino. Frondy lekko sierpowato wygięte, ciemnozielone, błyszczące. Tworzy regularne, zwarte kępy.

Piękna paproć o wzniesionym pokroju. Ciemnozielone frondy są zimozielone, warto jednak wiosną wyciąć stare by pobudzić wzrost nowych. W naturze spotykana na lesistych terenach niemal całej Ameryki Północnej (z Kanadą i Alaską).

Piękna zimozielona paproć o niezwykle lśniących, ciemnozielonych frondach. Zadomowiona dobrze znosi suszę. Preferuje miejsca cieniste - w słońcu liście mogą zasychać. Świetna gdy sadzona w grupach jako roślina okrywowa.

Paproć o lśniących, ciemnozielonych frondach. Kępa raczej wyprostowana.

Idealna roślina do każdego ogrodu: bardzo tolerancyjna na różne warunki. Dobrze znosi okresowe przesuszenie, może rosnąć w miejscu nieosłoniętym od wiatru a jeśli podłoże jest wystarczająco wilgotne - dobrze zniesie także dość dużą dawkę słońca.

Kompaktowa odmiana paprotnika sierpowatego - dorasta zaledwie do 30cm. Liście rosną pionowo i są niezwykle zwarte, gęsto upakowane. Bardzo wdzięczna i dekoracyjna. Tolerancyjna na poziom wilgotności, odczyn podłoża.

Idealna roślina do każdego ogrodu: bardzo tolerancyjna na różne warunki. Dobrze znosi okresowe przesuszenie, może rosnąć w miejscu nieosłoniętym od wiatru a jeśli podłoże jest wystarczająco wilgotne - dobrze zniesie także dość dużą dawkę słońca.

Idealna roślina do każdego ogrodu: bardzo tolerancyjna na różne warunki. Dobrze znosi okresowe przesuszenie, może rosnąć w miejscu nieosłoniętym od wiatru a jeśli podłoże jest wystarczająco wilgotne - dobrze zniesie także dość dużą dawkę słońca.

Jedna z piękniejszych odmian paprotnika. Uporządkowana, regularna. W Polsce powinna być sadzona w miejscach osłoniętych i okryta na zimę.

Zimozielona paproć, tolerancyjna na warunki glebowe, niekłopotliwa i odporna. W naturze porasta lesiste brzegi strumieni, w ogrodach europejskich od niedawna. Średniej wielkości. Sprawdzona propozycja do uprawy w donicy (na tarasie, balkonie, patio).

Pływająca paproć wodna, która pokrywa powierzchnię wody gęstym, zamszowym kożuszkiem dodając sadzawce ciekawej faktury i szmaragdowozielonego koloru.

Rodzima paproć wilgotnych siedlisk - torfowisk, lasów łęgowych, skrajów podmokłych łąk; w zespole z trzciną tworzy pło. Należy sadzić narecznicę w podłożu o kwaśnym odczynie, w miejscu podmokłym, mokrym, okresowo zalewanym. Jest nieocenioną rośliną cienistych i mokrych zakątków w ogrodach i parkach, choć przy dostatku wody może rosnąć także w miejscu słonecznym.