A

Paproć o długich, wąskich frondach przypominających sznur nanizanych na żyłkę koralików. Młoda roślina wydaje się być nieco rachityczna, starsza przedstawia efektowną, gęstą kępę drobnych „warkoczyków”.

Paproć o jasnozielonych, koronkowych frondach i bordowych łodyżkach (bordowy kolor łodyżek pojawia się z czasem, przeciętnie po dwóch latach). Liście wyrastają pionowo i stale - dzięki temu kępy są zwarte, gęste i ciągle świeże. Wymaga miejsca cienistego, wilgotnego. Nie należy jej sadzić w miejscach narażonych na silniejszą operację słoneczną - idealna do głębokiego cienia.

Średniej wielkości paproć o mocno powcinanych, koronkowych frondach rozwidlonych na końcach. Odmiana wyselekcjonowana w Anglii w XIXw. Odporna na nasze warunki klimatyczne, całkowicie mrozoodporna. Z uwagi na kruchość pędów warto znaleźć dla niej miejsce zaciszne. Nie jest zimozielona.

Koronkowe, delikatne liście tej paproci według literatury osiągają wielkość do 15cm. Są jasnozielone, osadzone na czerwonych łodyżkach; giną na zimę. Wymaga miejsca wilgotnego, ocienionego i żyznego - w naturze spotkać ją można w wilgotnych lasach i na ich obrzeżach.

„Cynowa Koronka” – piękna odmiana wietlicy japońskiej: bordo pośrodku i srebro na brzegach liści.

Piękna wietlica japońska o srebrzystej blaszce liściowej i purpurowej łodyżce, której kolor z czasem rozlewa się także na liść. Końcówki mocno poszarpane ("cristata").

Niska odmiana tworząca gęste kępy liści o pięknym rysunku: środek srebrnopopielatych frond jest ciemno bordowy (młode liście są bordowe ze srebrnymi nerwami i końcówkami).

Liść posrebrzony, ogonki liściowe ciemne. Końcówki liści pozamieniane w  imponujące "grzebienie". Wymaga cienia lub półcienia, lubi gleby próchnicze i wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Niska odmiana tworząca gęste kępy liści o pięknym, kolorowym rysunku: środek srebrnopopielatych frond jest ciemniejszy, z odcieniem czerwieni. Wymaga cienia lub półcienia, lubi gleby próchnicze i wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Niska odmiana tworząca gęste kępy liści o pięknym rysunku: środek srebrnopopielatych frond jest czerwony (intensywniejszy z wiekiem). Wymaga cienia lub półcienia, lubi gleby próchnicze i wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Odmiana tworząca gęste kępy srebrnych liści.  Osiąga najpiękniejsze wybarwienie jako dojrzała roślina; także w sezonie wegetacyjnym im później tym lepiej: frondy stają się coraz bardziej srebrzyste z czasem i najpiękniej prezentują się jesienią. Wiosną jedna z późniejszych wietlic.

Niska odmiana tworząca gęste kępy trójkątnych, srebrzystych liści z pięknym bordowym rysunkiem: wiosną środek srebrnopopielatych frond jest ciemno bordowy. Mimo, że na stanowisku słonecznym daje radę, najlepsze wybarwienie uzyskuje się, gdy „Ursula's Red” rośnie w cieniu. Zimozielona - można frondy ściąć wiosną by odświeżyć pozimowy wygląd.

Frondy tej paproci są trójkątne, jasnozielone (szczególnie wiosną, później trochę ciemnieją), łodyżka - ciemnoczerwona.