H

Duża; liście ciemnozielone z wąskim kremowym brzegiem, błyszczące i ładnie unerwione, lekko pofalowane. Tworzy szerokie kępy - liście niesione są poziomo, ich końce przewieszają się ku ziemi.

Olbrzymia sinoniebieska odmiana o niemal białych kwiatach (szczególnie jasnych w upalne lata). Odmiana autorstwa jednej ze słynniejszych hostamaniaczek - propagatorki, pisarki i ogrodniczki. Krzyżówka 2 gatunków: H. sieboldiana i H. montana.

Liście wydłużone, niebieskie z żółtym środkiem, wyraźnie unerwione, grube i pokryte woskiem. Żółty środek liścia nabiera mocy ku końcowi sezonu. Liście zwieszają się. Piękna hosta.

Liście zielone z ciemno bordowymi ogonkami i bordowym przebarwieniem nasady liścia. Liście sercowate, ciemnozielone, błyszczące i grube - odmiana unikana przez ślimaki. Kwiaty fioletowe na bordowych pędach.

Bardzo piękna mała, niebieska hosta. Na pewno jedna z tych najbardziej niebieskich - odpowiedzialny za kolor pudrowy nalot nie poddaje się tak łatwo deszczom i wiatrowi. Jej niebieski kolor początkowo wpada wręcz we fiolet. Liście - twarde, sztywne, wydłużone serca. Kwiaty jasne, zebrane w duże kiście na szczytach pędów kwiatowych.

Miniaturka. Liście zielone, okrągłe. Kwiaty różowe na krótkich pędach. Przez pokrewieństwo z H. "Blue Mouse Ears" należy do rodziny "mysich uszu".

Liście niebieskie (turkusowe) z ładnie pofałdowanym brzegiem, grube, mocne - nie dla ślimaków. Kwiaty prawie białe (szczególnie na chłodnym stanowisku).

Jeśli ktoś szuka końca tęczy, to właśnie go znalazł - tak nazywa się ta niewielka hosta. Liście bardzo grube, sztywne, błyszczące, żółte (z czasem jaśniejące do kremowego), z ciemnozielonymi brzegami i dodatkowymi pasmami nachodzącymi na środek.

Piękna, nieduża, zwarta odmiana o białym liściu z zielonym brzegiem i wiśniowych ogonkach liściowych i łodydze kwiatowej. Kwiaty fioletowe, wysoko ponad liśćmi.

Liście mocne, grube, falbaniaste, bardzo pogniecione. Niebieskawo zielone z pudrowanym na biało spodem. Będzie najlepiej przyrastać i najefektowniej wyglądać w jasnym cieniu lub nawet na stanowisku odwiedzanym bezpośrednio przez słońce.

Bardzo duże, błyszczące zielone liście na czerwonych ogonkach, od których na blaszkę liściową nachodzi delikatnie ciemna czerwień. Nerwy wyraźnie widoczne.

Odmiana średniej wielkości o liściach zielonkawoniebieskich i czerwonych ogonkach liściowych.

Siewka H. sieboldiana "Elegans", w odpowiednich warunkach (woda i nawóz) prawdziwa olbrzymka - kępa będzie rozłożysta i dobrze ponad metr wysokości. Kwiaty białe.

Odmiana średniej wielkości. Liście twarde, okrągłe, w kształcie miseczek i niesamowicie pogniecione, pomięte. Kępa ma pokrój wazowy. Dobre tempo wzrostu.

Świetny sport H. „June”: ciekawe wybarwienie, liście lancetowate, pokręcone, pofałdowane.

Mała hosta o lekko kręconych, lśniących żółtych liściach z wąskimi, zielonymi, trochę efemerycznymi brzegami typu "pojawiam się i znikam". Dobra na miejsce dość słoneczne.

Sport H. „Stritease”: biały środek liścia (tym razem sport H. „Striptease” nie jest trójkolorowy), brzeg ciemnozielony. Kwiaty lila na mlecznobiałej łodydze - po tym można ją rozpoznać ponad wszelką wątpliwość. Rośnie szybko, tworzy ładne, regularne kępy.

Liście tej hosty są chłodne, stalowoniebieskie - biały puder pokrywa nie tylko spód ale i wierzch liści. Zwraca też uwagę ich forma: są złożone ku środkowi, powykręcane, pofalowane na brzegach i mają wykręcone końcówki - kępa wygląda jak zamarznięte ognisko.

Wspaniały "gnieciuch": ciemnozielone liście są mocno pomarszczone, pogniecione; mają dziesiątki dołeczków i zagniecenia idące przez całą blaszkę liściową. Jest absolutnie wyjątkowa, choć nie jest to klasyczne piękno...

Piękna odmiana o ciemnoniebieskich (szczególnie wiosną, z czasem tracą niebieskie wybarwienie), okrągłych liściach z szerokim, nieregularnym, kremowym brzegiem. Tworzy okazałe, szerokie kępy.

Mała hosta o gęsto upakowanych, lancetowatych, lekko pofalowanych liściach rosnących dość pionowo. Zaczynają sezon jako zielone, bardzo szybko wybarwiają się na żółto i takie zostają do końca wegetacji.

Liście intensywnie niebieskie, mocno wydłużone i lekko pofalowane na czerwonych ogonkach. Tworzy bardzo piękne, regularne, spokojne kępy.

Zielony liść ma biały brzeg i mleczne, nieregularne nacieki. Kwiaty białe i pachnące - dodatkowy atut. Duża.

Tam nieduża hosta pochodzi od H. "Curly Fries" i po niej dziedziczy wąskie, pofałdowane liście. Zaczyna sezon jako prawie biała, potem niebieszczeje. Liście dość twarde, grube.

Hosta z kolekcji mysich uszek - małe, okrągłe, szaroniebieskie liście tej odmiany mają pofałdowany i odrobinę jaśniejszy brzeżek.

Fantastyczna olbrzymka o dżinsowo niebieskich, okrągłych liściach, mocno pogniecionych, pomarszczonych i obwiedzionych falbanką.

W zasadzie nie trzeba na zakup namawiać nikogo, kto widział dorosłą H. „Sagae” rosnącą u kogoś w ogrodzie. Jest prawdziwie królewska, dostojna, pewna siebie.

Inna niż wszystkie: liście wyjątkowo długie i wąskie, może bardziej przypominać turzycę rzędową niż funkię. Wąski biały brzeg.

Przepiękna odmiana o intensywnie niebieskich, dość znacznie pomarszczonych liściach. Kwiaty białe. Rośnie wolno, ale warto poczekać.

Podłużne, intensywnie niebieskie liście ładnie poliniowane zatopionymi nerwami. Liście twarde, grube - nie dają się ślimakom. Kępa niska, rozłożysta.

Ulepszony sport hosty „Church Mouse” - brzeg tej odmiany jest pofałdowany i wyraźnie żółty, później kremowo żółty.

Błyszczące, zielone liście z wąskim, żółtym brzegiem na mocno czerwonych ogonkach. Liście dość grube, lekko pofałdowane na brzegach, ze spiczastym, wykręconym koniuszkiem. Kwitnie jesienią. Nie boi się słońca i ślimaków.

Piękne, duże, zielone liście mają szeroki, żółtawozielony, pofałdowany brzeg. Bardzo piękna.

Żółte, pięknie sercowate liście mają drobną falbankę na brzegach, trochę jakby brzegi były ząbkowane.

Hosta o jasnozielonych liściach, mocno wydłużonych i zakończonych wykręconym szpicem, ładnie pofałdowanych na brzegach i rosnących niemal poziomo (a więc kępa jest rozległa i osłania grunt). Ogonki liściowe czerwone. Ładnie rośnie także w miejscu dość słonecznym.