Rdest pokrewny pochodzi z Himalajów. Jest doskonałą niską rośliną okrywową, zadarniającą: wytrzymały, odporny, tolerancyjny na zmienne warunki, nie choruje, a jego liście i pędy tworzą matę, którą nie jest łatwo sforsować chwastom. Stosowany przy zbiornikach wodnych, w tym do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp. W bardzo dobrych warunkach (żyzna gleba, dostatek wody) może stać się ekspansywny - używajmy go tam, gdzie będzie to zaletą, nie wadą: w trudnych warunkach, w miejscach, w których duże połacie np. trawnika chcemy zamienić w niekoszony, porośnięty niską roślinnością ogród, jako "podłogę" pod krzewami.
Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków. Wymaga stanowiska lekko ocienionego, wilgotnego, chłodnego. Śnieżyca letnia jest bardzo podobna do naszej rodzimej śnieżycy wiosennej. Jest jednak od niej znacznie wyższa, niesie więcej pojedynczych kwiatków na pędzie kwiatowym (nawet 7) i kwitnie później.
Świetna mieszanka krwawnicy o różnych kolorach kwiatów: fiolety, róże, łosoś, biel. Rośliny żywotne, rosną bardzo bujnie i kwitną niezwykle obficie. Wabią olbrzymie ilości pszczół i motyli - o krwawnicy można śmiało powiedzieć, że to "wodna budleja".
Szachownica o dramatycznych czarnych kwiatach, wyższa i masywniejsza niż delikatna szachownica kostkowata. Kwiaty zebrane po kilka na szczycie wyprostowanych pędów kwiatowych zwieszają się delikatnie. Roślina dobrze czuje się na stanowisku lekko ocienionym, wilgotnym i dobrze zdrenowanym.
Wspaniały goździk, gość mokrych łąk (szczególnie w wyżej położonych, a tym samym bardziej suchych partiach). Pyszne, niezwykle finezyjnie powycinane kwiaty wyniesione są dość wysoko nad rozetę lancetowatych liści. Pachnie słodko i niezwykle intensywnie.
Duża bylina o walorach architektonicznych - w założeniu ogrodowym może pełnić rolę krzewu. Wymaga miejsca mokrego lub co najmniej wilgotnego. Angielska nazwa tej wiązówki to „Queen of the Prairies” - „królowa prerii”).
Bladoróżowe kwiaty utrzymywane pionowo na stosunkowo sztywnych łodyżkach pośród traw mokrej łąki. Kwitnie bardzo obficie, uwielbiany przez pszczoły. Idealna bylina do naturalistycznych nasadzeń okołowodnych.
Odmiana wiązówki charakteryzująca się złotymi przebarwieniami na ciemnozielonych liściach. Potrafi być dużą byliną o walorach architektonicznych - w założeniu ogrodowym może pełnić rolę krzewu; potrafi też zająć skromniejsze miejsce wśród traw na łące i pokazać swoją urodę tylko w czasie kwitnienia.
Naturalnym siedliskiem tego mikołajka jest północnoamerykańska preria. W ogrodzie dobry jako soliter lub sadzony w niedużych grupach, także w towarzystwie traw. Z rozety srebrnozielonych liści wyrasta sinoniebieski, rozgałęziony i ulistniony pęd kwiatowy. Kwiaty mikołajka stanowią doskonały pożytek dla pszczół i motyli - zawsze uwijają się przy nim roje owadów; ze względu na wysoką wydajność miodową i pyłkową polecany jest do obsadzania ogrodów przy pasiekach.
Bodziszek łąkowy o białych kwiatach z fioletowymi plamkami. Można nim obsadzać stanowiska wilgotne, słoneczne. Mało wymagający, zadomowiony znosi także okresy suszy. Powtarza kwitnienie po usunięciu przekwitłych kwiatostanów. Dobry wybór na łąkę kwietną, chętnie odwiedzany przez pszczoły.
Wyselekcjonowana forma krwawnicy o niższym wzroście i kompaktowym pokroju. Intensywnie różowe kwiaty zebrane w kłosach intensywnie wabią pszczoły i motyle - w okresie kwitnienia pod kątem zainteresowania się nią pszczół może być porównana do budlei. Krwawnica polecana jest do obsadzania dużych zbiorników wodnych; można sadzić w grupach lub tylko jako pojedynczy akcent; "Robert" polecany jest do obsadzania mniejszych stawów i oczek wodnych.
Białokwiatowa odmiana jednej z najpiękniejszych roślin mokrej łąki. Wyselekcjonowana została w Niemczech, jej nazwa oznacza "zabawy elfów". Nadaje się doskonale do białego ogrodu - powinna być doceniona bo nie ma zbyt wielu białokwiatowych roślin na mokre stanowiska, do obsadzania stawów. Podobnie jak gatunek - wabi liczne pszczoły.
W zespole roślin łąkowych znana i ceniona dla wielu zalet użytkowych, a dla miłośników łąkarskiego hobby również ze względu na urodę - ważny element łąkowego bukietu. W ekologii łąkarskiej atrakcyjny pokarm błonkówek, w tym pszczoły miodnej; jest też żywicielem pośrednim dla larw modraszków oraz motyla rocznego.
Bodziszek często spotykany w Polsce - typowy dla mokrych łąk, rowów, skrajów dróg. Nieoceniony w naturalistycznych założeniach ogrodowych - przez całe lato obecne są jasnofioletowe kwiaty a wraz z nimi uwijające się trzmiele, pszczoły i motyle.
Rodzima paproć wilgotnych siedlisk - torfowiska, lasy łęgowe, skraje podmokłych łąk. Swoimi pierzastymi liśćmi doda interesującej faktury otoczeniu sadzawki lub stawu.
Gatunek rodzimy, występujący na mokrych łąkach - jednak na stanowiskach naturalnych coraz mniej liczny, zagrożony. Tworzy w naturze i w warunkach ogrodowych skupiska składające się z roślin dorastających do 80 cm. Kwitnie z początkiem lata.
Wspaniale ożywi „nudną” ścianę zieleni utworzoną przez trzciny i pałki wodne. Wysadzone w strefie bagiennej będzie wspinać się po wyższych roślinach i użyczać im swoich jaskrawych, różowych kwiatów.
Roślina kserotermicznej murawy, a więc jej żywiołem jest stanowisko słoneczne, gorące, suche. Liście i pędy ma owłosione (zapobiega to nadmiernej utracie wody); liście tworzą rozetę schowaną nisko wśród traw, w okresie kwitnienia żmijowiec osiąga wysokość nawet 1m. Kwitnienie przypada na okres od końca czerwca do sierpnia i trwa przeciętnie 2 do 3 tygodni. Wspaniała roślina miododajna. Sadzić na słonecznych rabatach, skalniakach.
Bodziszek łąkowy o jasnofioletowych, pełnych kwiatach, na które można liczyć w czerwcu i lipcu, a potem po raz drugi na przełomie lata i jesieni (zwłaszcza jeśli był przycięty po pierwszym kwitnieniu). Kwiaty trochę jak różyczki - świetny do ogrodu w wiejskim stylu, ma urok rośliny staroświeckiej. Rewelacyjnie wygląda też potraktowany w nowocześnie - w nasadzeniach z trawami. nie ma wielkich wymagań.
Dzika róża o pojedynczych kwiatach. Zdrowa, żywotna. Wykorzystywana do uzyskiwania ogrodowych krzyżówek, świetna na naturalistyczne, niskie, nieformalne żywopłoty. Roślina historyczna, znana, opisywana i ceniona już w starożytności, zidentyfikowana na freskach w Pompejach, uprawiana w przyklasztornych wirydarzach. Oferujemy czysty gatunek.
Roślina cebulowa, długowieczna i niekłopotliwa. Melduje się z kwiatami jako jedna z pierwszych na przedwiośniu - chętnie odwiedzana przez pierwsze wiosenne trzmiele i pszczoły. Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków.
Na wilgotnej łące wspaniała roślina architektoniczna - wysoka, pokaźna. Jest rośliną dwuletnią. W nazwie zawarta jest informacja, że to roślina aniołów (w łacinie i w nazwach ludowych: anielskie ziele, archangielski korzeń, anielski korzeń). Objęta w Polsce częściową ochroną choć w dalszym ciągu przez jednych tępiona jako barszcz Sosnowskiego, przez innych pozyskiwana jako materiał zielarski.
Jedyny wilczomlecz wymagający wilgotnego podłoża. Jest okazałą byliną porastającą w naturze wilgotne łąki, brzegi zbiorników wodnych, podmokłe lasy. Występuje również w Polsce, jest jednak na tyle rzadki, że został wpisany na Czerwoną listę roślin. W ogrodzie interesujący przez cały okres wegetacyjny: od wiosny przez całe prawie lato żółte kwiaty ładnie kontrastują z zielenią liści, jesienią zapala się oranżem i czerwienią.
Bardzo popularna i zawsze poszukiwana odmiana pełnokwiatowa do ozdobnych stawów i sadzawek. Wymaga stanowiska słonecznego, stale wilgotnego; nie powinien rosnąć w wodzie. Mniejszy od gatunku za to kwiaty duże, pełne - żółte pompony.
Niska, zwarta forma bodziszka łąkowego o bardzo ciemnych liściach, na których tle ładnie odbijają bladoróżowe, prawie białe kwiaty. Można nim obsadzać stanowiska wilgotne, słoneczne. Powtarza kwitnienie po usunięciu przekwitłych kwiatostanów.
Bodziszek łąkowy o fioletowych, pełnych kwiatach, na które można liczyć w czerwcu i lipcu; przycięty po kwitnieniu kwitnie ponownie. Kwiaty trochę jak różyczki - świetny do ogrodu w wiejskim stylu, ma urok rośliny trochę staroświeckiej. Rewelacyjnie wygląda też w nowoczesnych nasadzeniach z trawami.
Niska odmiana kaczeńca o białych kwiatach. Kwitnie wiosną, często powtarza kwitnieniem latem. Liście z charakterystycznym ząbkowaniem na brzegach. Wymaga stanowiska słonecznego o stale wilgotnym, zasobnym podłożu.
Kompaktowa odmiana wilczomlecza wymagającego wilgotnego podłoża. Interesująca przez cały okres wegetacyjny: od wiosny przez całe prawie lato żółte kwiaty ładnie kontrastują z zielenią liści, jesienią zapala się oranżem i czerwienią. Kwitnie bardzo obficie. Sok wypływający ze złamanych lub uciętych łodyg wilczomlecza może powodować podrażnienia skóry. Polecamy na wilgotne brzegi stawów (i stawków) i do ogrodów deszczowych.
Mikołajek wymaga gleby dobrze zdrenowanej i suchej, stanowiska zdecydowanie słonecznego. Jest rośliną niewymagającą. Kwitnie dużymi, intensywnie niebieskimi kwiatami, które utrzymują się na roślinie całe lato. Raj dla ludzi, pszczół i motyli.
Roślina cebulowa, długowieczna i niekłopotliwa. Melduje się z kwiatami jako jedna z pierwszych na przedwiośniu - chętnie odwiedzana przez pierwsze wiosenne trzmiele i pszczoły. Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków. Odmiana karpacka ma dwa kwiaty na każdej łodyżce.
Kukułka, storczyk szerokolistny, stoplamek to rodzimy storczyk o prostej, grubej łodydze, na której szczycie w maju pojawiają się różowe kwiaty zebrane w zwarty kłosowaty kwiatostan. Liście mniej lub bardziej nakrapiane ciemnymi plamami. W Polsce dość rozpowszechniony na całym niżu, porasta mokre łąki, torfowiska jest jednak rośliną chronioną. Rośliny te bardzo łatwo krzyżują się między gatunkami, u osobników otrzymanych z siewu często występują różnice w wysokości, kształcie kwiatów, wybarwieniu liści.
Kukułka zaniedbana to nazwa zdecydowanie krzywdząca dla tego storczyka. Na grubej, pustej w środku łodydze niesie wysoki i gruby kwiatostan (rekordowe kwiatostany składają się z 70-80 pojedynczych kwiatów!), osobniki uprawiane w naszym ogrodzie są okazalsze niż nasze stoplamki szerokolistny czy plamisty.
Kruszczyk błotny to jeden z piękniejszych rodzimych storczyków. Spotkać go można na mokrych łąkach, torfowiskach, łęgach i innych otwartych obszarach przynajmniej okresowo podmokłych.
Ten amerykański storczyk najlepiej czuje się na stanowisku o warunkach zbliżonych do mokrej łąki czy skraju wilgotnego lasu: gleba powinna być zasobna, dobrze zdrenowana, ale stale wilgotna, miejsce słoneczne. Kwitnie od końca lata aż do mrozów, a jego kwiaty o tej porze roku są niespodzianką - niewiele roślin wilgotnych terenów rozpoczyna wtedy kwitnienie. Doceniają go zapylacze i penetrują kwiatostan od dołu do góry - dolne kwiatki otwierają się pierwsze i wcześniej są pełne nektaru.
"Chadds Ford" to amerykański, znacznie okazalszy kuzyn naszej kręczynki jesiennej. Odmiana "Chadds Ford" została wyselekcjonowana w latach 60. XXw. spośród populacji w środowisku naturalnym jako większa, o większych kwiatostanach. Z rozety zielonych błyszczących liści jesienią wystrzeliwuje wysoki pęd kwiatowy. Kwiaty są białe i niezwykle pięknie i mocno pachną - zapach przypomina wanilię i jaśmin.
- Equisetum hyemale „Robustum” - skrzyp zimowy
- Nawóz do roślin wodnych Osmocote w tabletkach
- Hakonechloa macra „Aureola” - hakonechloa smukła
- Hippuris vulgaris - przęstka wodna
- Pistia stratiotes - topian osokowaty
- Acorus calamus - tatarak zwyczajny
- Iris pseudacorus - kosaciec żółty
- Calla palustris - czermień błotna
- Asarum europaeum - kopytnik pospolity
- Caltha palustris - kaczeniec błotny
- Mentha aquatica - mięta nadwodna
- Geranium x magnificum - bodziszek wspaniały
Przytaczamy otrzymane komentarze, by mogły być wskazówką dla tych, którzy planują zakupy w naszym sklepie. Więcej »