Języcznik o pofalowanych i poskręcanych liściach. Poskręcane liście tworzą niedużą kępkę. Będzie mu służyć cienista rabata zasobna w kompost i wilgotna, ale zdrenowana.
Pinelia to przybysz z północno-wschodniej Azji gdzie uprawiana jest ze względu na właściwości lecznicze. Bardzo dobrze czuje się w europejskich ogrodach - wymaga stanowiska ocienionego, żyznej i wilgotnej gleby (w naturze spotykana na łąkach, skrajach lasów).
Pistia, „sałata wodna”, topian - niezwykła tropikalna roślina pływająca. Robi na całym świecie zawrotną karierę jako naturalna oczyszczalnia ścieków.
ROŚLINA ZABRONIONA W EUROPIE JAKO INWAZYJNA (uprawa, handel).
Karłowa odmiana bambusa. Dzięki zwartemu pokrojowi chętnie stosowany jako niska roślina zadarniająca, okrywowa; bardzo dobrze znosi przycinanie, może być wręcz koszony jak trawnik. Świetny do pojemników, większych donic. Liście rozkładają się w charakterystyczny sposób przypominając wachlarze lub palmy. Dobrze znosi nasze zimy, rozrasta się na tyle mocno, że może stać się rośliną inwazyjną - tam gdzie ekspansywny wzrost nie jest zaletą, warto rozważyć wkopanie bariery uniemożliwiającej nadmierne rozrastanie się.
Karłowa odmiana bambusa o pasiastych, zielono-żółtych liściach. Dzięki zwartemu pokrojowi chętnie stosowany jako niska roślina zadarniająca, okrywowa; bardzo dobrze znosi przycinanie - szczególnie wczesną wiosną dobrze jest go przyciąć by odświeżyć wygląd kępy. Świetny do pojemników, większych donic. Dobrze znosi nasze zimy, rozrasta się na tyle mocno, że może stać się rośliną inwazyjną - tam gdzie ekspansywny wzrost nie jest zaletą, warto rozważyć wkopanie bariery uniemożliwiającej nadmierne rozrastanie się. Zadomowiony dobrze toleruje suszę.
Pleione "Glacier Peak" to krzyżówka Pleione formosana alba x P. grandiflora. Zakwita pod koniec kwietnia dużymi, jasnymi kwiatami zanim pojawią się liście; kwiaty są duże w stosunku do całej rośliny kremowe lub żółtawe. Jego uprawa wymaga trochę starań: wiosnę i lato może spędzić w ogrodzie, później należy go przenieść do zimnej werandy, nieogrzewanej szklarni itp. (wymaga temperatur powyżej -10 °C).
Pleione to nieduży storczyk gruntowy. Odmiana "Tongariro" to krzyżówka Pleione pleionoides x P. "Versailles" (Pleione formosana x P. limprichtii). Zakwita przeważnie w marcu/kwietniu zanim pojawią się liście; kwiaty są duże w stosunku do całej rośliny, intensywnie różowe. Jego uprawa wymaga trochę starań: wiosnę i lato może spędzić w ogrodzie, później należy go przenieść do zimnej werandy, nieogrzewanej szklarni itp. (wymaga temperatur powyżej -10 °C).
Pleione to nieduży storczyk gruntowy. Pleione formosana zakwita przeważnie w kwietniu/maju zanim pojawią się liście; kwiaty są duże w stosunku do całej rośliny, różowe. Jego uprawa wymaga trochę starań: wiosnę i lato może spędzić w ogrodzie, później należy go przenieść do zimnej werandy, nieogrzewanej szklarni itp. (wymaga temperatur powyżej -10 °C).
Wysepka obsadzona mieszanką co najmniej 3 różnych gatunków roślin.
Niezapominajka rośnie bujnie, wysepka do pewnego stopnia powiększa się o pędy rośliny unoszące się na wodzie. Może zimować pozostawiona zimą w wodzie - wczesną wiosną, gdy lody stopnieją, szybko podejmie wegetację.
Limnobium to wydajna „oczyszczalnia ścieków” - roślina ta ma stosunkowo duże zapotrzebowanie na nawóz dzięki czemu efektywnie oczyszcza wodę. Wyspę obsadzoną limnobium polecamy szczególnie właścicielom zbiorników zasiedlonych rybami lub zasilanymi w biogeny w inny sposób (np. poprzez spływ wody zawierającej nawozy z pól).
Mięta rośnie bujnie, wysepka do pewnego stopnia powiększa się o pędy rośliny unoszące się na wodzie. Może zimować pozostawiona zimą w wodzie - wczesną wiosną, gdy lody stopnieją, szybko podejmie wegetację.
Tojeść rozesłana szybko i wdzięcznie rozprzestrzenia się powiększając z czasem wysepkę. Dobrze znosi zimę, także pozostawiona w lodzie.
Wywłócznik rośnie bujnie, wysepka powiększa się o pędy rośliny unoszące się na wodzie. Tworzy mgiełkę delikatnych, pierzastych liści. Obciążona wyspa może stać się podwodną łąką - roślina może rosnąć także pod wodą.
Piękny selekt stopowca o liściach lepiej wybarwionych od pozostałych dostępnych na rynku, a czerwone i srebrne plamy stają się coraz intensywniejsze z wiekiem rośliny. TerraNova, która wprowadziła tego stopowca zaleca okrywanie na zimę i uprawę od strefy 7 oraz płytkie sadzenie (z obawy o zagniwanie kłącza). Można uprawiać w dużym pojemniku i zimować w zimnym pomieszczeniu. Podłoże żyzne, wilgotne i zdrenowane.
Pochodzi ze skrzyżowania Podophyllum delavay i Podophyllum difforme i charakteryzuje się pięknym wybarwieniem liści i fakturą typu "żabia skórka". Pomimo, że jest mrozoodporny w naszej strefie klimatycznej, lepiej okrywać na zimę. Jak u wszystkich stopowców zaleca się płytkie sadzenie (z obawy o zagniwanie kłącza). Podłoże żyzne, wilgotne i zdrenowane. Przesuszenie latem może wywołać wcześniejsze przejście w zimową dormancję.
Od wczesnej wiosny aż do kwitnienia liście stopowca himalajskiego są złożone jak parasole wzdłuż wyrastających z ziemi łodyg. Po ukazaniu się bladoróżowych pojedynczych kwiatów, które rozwijają płatki w słoneczne dni a w pochmurne je zamykają, liście rozwijają się: są duże, dłoniasto powcinane, zielone w brązowe plamy.
Podophyllum peltatum wyrastające na początku kwietnia z ziemi wyglądem przypomina złożone parasole. Kwitnie w maju i od tego czasu liście są już rozłożone. Pod koniec lata pod liśćmi pojawia się żółtozielonkawy owoc wielkości śliwki.
Ta bulwiasta bylina pochodząca z Chin i Tybetu to nowość wśród oferowanych w Europie roślin cieniolubnych. Duże, żywozielone, błyszczące liście mają od 5 do 9 klap. Kłącze silne, pełzające, z włóknistymi korzeniami. Wymaga stanowiska ocienionego, gleby zasobnej i wilgotnej (podobnie jak Darmera peltata). Kwiaty pod spodem liścia, jesienią czerwone lub czarne jagody.
Średniej wielkości klapowane liście rozwijają się wraz z nadejściem pierwszych cieplejszych wiosennych dni. Na początku maja pod liśćmi pojawiają się szkarłatne kwiaty. Wymaga stanowiska ocienionego, gleby zasobnej i wilgotnej (ale zdrenowanej, bez zastoin). Świeże, wiosenne liście są brązowe albo nawet buraczkowe (zwłaszcza u starszych roślin), potem po czerwonym pigmencie zostają tylko plamki.
Duże, żywozielone, bardzo błyszczące liście wyrastają na sztywnych łodygach. Kwiaty w kolorze czerwonego wina zwisają na szypułkach pod spodem liścia, jesienią czerwone jagody. Na stanowisku ocienionym, żyznym i wilgotnym będzie się czuć najlepiej.
Podwodna łąka stanowi piękne tło dla kolorowych ryb w sadzawce, maskuje nieatrakcyjne dno, daje schronienie narybkowi i drobnej faunie wodnej. Jest natleniająca - w ciągu dnia, gdy zachodzi proces fotosyntezy, do wody uwalniane są cząsteczki tlenu.
Świetna roślina na wilgotne łąki, brzegi stawów – podłoże nie może podsychać. W naturze spotkać ją można na mokrych łąkach trzęślicowych, na obrzeżach łęgów i wilgotnych zarośli. Kwiaty niebieskie, bardzo rzadko białe. Bardzo wcześnie rozpoczyna wegetację. Gatunek chroniony.
Piękna odmiana kokoryczki wyselekcjonowana przez Ernsta Pagelsa. Kwiaty klasycznie białe z zielonymi końcówkami płatków, zebrane po 4; jagody matowo niebieskie.
Piękna roślina do nasadzeń parkowych i zadrzewionych części ogrodów. Dzięki białym obramowaniom końcówek liści jest atrakcyjna nie tylko w porze kwitnienia. Dodatkową ozdobą są wygięte sierpowato czerwonobrązowe łodygi.
Osiąga wysokość około 0,5m – liście są dłuższe lecz wygięte horyzontalnie. Liście naprzemianległe, duże, owalne i bardzo błyszczące. Kwiaty białe z zieloną końcówką, po 3-4 na szypułce wyrastającej z pachwiny liścia. Kwiaty - część zwisają pod liśćmi, wiele jest „wyłożonych” na liście.
Maleńka kokoryczka pochodząca z Azji. Łodygi i liście jak u innych kokoryczek, sprawiają może wrażenie jakby nie mogły się w pełni rozwinąć. Kwiaty stosunkowo duże, bez szypułek, różowofioletowe. Urocza. Najlepsze rezultaty daje uprawa w jasnym cieniu, w podłożu zasobnym i przepuszczalnym.
Maleńka kokoryczka o wzniesionym pokroju. Liście zielone, owalne, lekko karbowane zdają się być gęsto upakowane na krótkich łodyżkach.
Liście eliptyczne, szersze i trochę bardziej okrągłe niż u kokoryczki wonnej. Białe, dzwonkowate kwiatki z zielonkawymi końcówkami wyrastają na krótkich szypułkach. Dobrze się czuje na stanowisku zacienionym, lekko wilgotnym (choć dobrze znosi susze). Dobra towarzyszka host, paproci, parników i innych roślin cieniolubnych.
Na bordowych pędach ciemnozielone liście z wyraźnymi srebrnymi pasmami na środku i po bokach. Kwiaty zielonkawobiałe.
Ta odmiana kokoryczki pochodzi z Korei, gdzie została wyselekcjonowana przez Tony Aventa spośród rosnących w naturalnym środowisku. Jej liście są szersze, zaokrąglone, gęściej rozmieszczone i lekko spiralnie rozmieszczone na łodyżce. Kwiaty typowe dla kokoryczek: białe z zielonymi końcówkami płatków. Jesienią granatowe jagody.
Ta piękna odmiana kokoryczki pochodzi z Japonii, a jej nazwa oznacza białego tygrysa. Rozwijające się wiosną liście są całkowicie zielone, później u nasady liścia pojawia się kredowo biała plama. Im starsza, dojrzalsza roślina tym większa biała plama u nasady liścia. Lubi umiarkowany chłód i wilgotne, zasobne podłoże. Ale dla piękniejszego wybarwienia kredowej wariegacji przydaje się trochę słońca...
Rzadka odmiana popularnej kokoryczki wonnej. Ta pochodzi z Japonii, a jej nazwa po japońsku oznacza smocze łuski. Przez środek liścia biegnie charakterystyczna zmarszczka (zmiana faktury liścia) dodatkowo wzbogacona pasemkami srebrnego i ciemniejszej zieleni.
Kokoryczka inna niż wszystkie: niezbyt duże, wąskie liście zebrane są w okółkach na wysokich, wyprostowanych łodygach. Kwiaty dzwoneczkowate, nieduże, białe lub blado różowe, zwieszające się z tych samych okółków co liście.
Niezbyt duże, lancetowate liście zebrane są w okółkach na wysokich, wyprostowanych łodygach. Kwiaty nieduże, białe, zwieszające się wyrastają z tego samego miejsca co okółki liści, tuż przy łodydze. Kokoryczka okółkowa lubi miejsca cieniste, w naturze można ja spotkać w lasach; odmiana "Serbian Dwarf" została wyselekcjonowana na stanowisku w Serbii, jest mniejsza od gatunku stąd "dwarf" czyli karzełek w nazwie.
- Equisetum hyemale „Robustum” - skrzyp zimowy
- Nawóz do roślin wodnych Osmocote w tabletkach
- Hakonechloa macra „Aureola” - hakonechloa smukła
- Pistia stratiotes - topian osokowaty
- Hippuris vulgaris - przęstka wodna
- Acorus calamus - tatarak zwyczajny
- Iris pseudacorus - kosaciec żółty
- Mentha aquatica - mięta nadwodna
- Calla palustris - czermień błotna
- Asarum europaeum - kopytnik pospolity
- Caltha palustris - kaczeniec błotny
- Salvinia natans - salwinia pływająca
Przytaczamy otrzymane komentarze, by mogły być wskazówką dla tych, którzy planują zakupy w naszym sklepie. Więcej »