Rośliny A-Z

Pochodzi z górzystych obszarów Turcji. W Polsce mrozoodporny: należy mu zapewnić suche, dobrze zdrenowane stanowisko; dla lepszej ochrony można go okryć np. jedliną w drugiej połowie zimy. Kwitnie jesienią różowymi kwiatami zebranymi w miniaturowy bukiecik. Liście drobniejsze i krąglejsze niż u cyklamena dyskowatego, z subtelnym acz wyraźnym, srebrnym rysunkiem, który na młodych liściach może być różowy.

Pochodzi z górzystych obszarów Turcji. W Polsce mrozoodporny: należy mu zapewnić suche, dobrze zdrenowane stanowisko; dla lepszej ochrony można go okryć np. jedliną w drugiej połowie zimy. Kwitnie jesienią białymi kwiatami zebranymi w miniaturowy bukiecik. Liście drobniejsze i krąglejsze niż u cyklamena dyskowatego, z subtelnym acz wyraźnym, srebrnym rysunkiem, który na młodych liściach może być różowy.

Pochodzi z górskich terenów na pograniczu Turcji i Syrii (choć jego nazwa wskazywałaby na Półwysep Iberyjski). Jest wariacją na temat kwitnącego wczesną wiosną cyklamena dyskowatego - wyróżniają go trochę większe kwiaty o dłuższych płatkach. Wymaga stanowiska ocienionego, dobrze radzi sobie pod drzewami i krzewami, na ocienionych, wapiennych skalniakach.

Rodzimy gatunek cyklamena - spotykany w południowej i środkowej części Europy, w Polsce można go znaleźć w Sudetach. Niewielki, liście okrągłe ze srebrzystym wzorkiem, kwiaty różowe i ciemnoróżowe. Wymaga stanowiska ocienionego, dobrze radzi sobie posadzony między korzeniami drzew lub między kamieniami na ocienionych skalniakach.

Rodzimy gatunek cyklamena - spotykany w południowej i środkowej części Europy, w Polsce można go znaleźć w Sudetach. Niewielki, liście okrągłe ze srebrzystym wzorkiem, kwiaty różowe i ciemnoróżowe. Wymaga stanowiska ocienionego, dobrze radzi sobie posadzony między korzeniami drzew lub między kamieniami na ocienionych skalniakach.

Cyklamen spotykany w naturze w lesistych terenach Półwyspu Peloponeskiego. Liście podobne jak u cyklamena bluszczolistnego. Kwitnie wiosną (kwiecień, maj) białymi lub różowymi kwiatami o wydłużonych płatkac.

Obuwik o bardzo dużych kwiatach. Kwitnie trochę później niż większość obuwików.

Oferowane rośliny są co najmniej trzyletnie  - zakwitną w sezonie, w którym są sprzedawane.

Krzyżówka C. parviflorum x macranthos. Kształt i kolor kwiatów podobny jak u C. „Sabine”, jest jednak mniejszy. Odmiana niezwykle wdzięczna, wytrzymała i łatwa w uprawie. Szybko się namnaża tworząc obfite, gęste kępy (na jednym ze zdjęć karpa 5 lat po posadzeniu).

Oferowane rośliny są co najmniej trzyletnie, co najmniej dwupąkowe (zakwitną w sezonie, w którym są sprzedawane).

Śliczny, stosunkowo noski ale mocarny obuwik. Kwiaty mogą różnić się nieznacznie pod względem intensywności wybarwienia. Pędy mocne, kwiaty średniej wielkości.

Obuwik o kremowożółtej warżce i brązowych działkach kielicha. Kwiaty utrzymują się długo - nawet do 4 tygodni w sprzyjających warunkach.

Krzyżówka Cypripedium hotei × C. macranthos. Odmiana o dużych, ciemnoróżowych kwiatach.

Kim jest Lucy Pinkepank? W naszym sklepie to piękny obuwik, śmiała krzyżówka Cypripedium kentuckiense x C. tibeticum. Odmiana o bardzo dużych, ciemnoróżowych kwiatach na wysokich pędach. Żywotna.

Krzyżówka C. kentuckiense x macranthos. Odmiana o dużych kwiatach (podobnie jak C. „Sabine”). U dorosłego osobnika rosnącego w optymalnych warunkach, warżka osiąga wielkość kurzego jaja! Kwitnie długo. Kolory delikatne, pastelowe. Łatwa w uprawie.

Krzyżówka Cypripedium franchetii x C. macranthos. Odmiana o dużych, malinowo różowych kwiatach. wiatach.

Obuwik o kremowych, bardzo dużych kwiatach (warżka ma wielkość porządnego kurzego jaja) i sztywnych pędach zdolnych unieść tak duże kwiaty. Kwitnie w maju, kwiaty utrzymują się długo.

Krzyżówka C. fasciolatum x macranthos. Odmiana o dużych kwiatach (porównywalny do odmiany „Philipp”, dwukrotnie większy niż „Gisela”). U dorosłego osobnika rosnącego w optymalnych warunkach, warżka osiąga wielkość kurzego jaja! Kwitnie długo. Łatwa w uprawie.

Obuwik „Ulla Silkens” to rewelacyjna krzyżówka Cypripedium flavum i C. reginae. Kwiaty biało-różowe, nieznacznie zmienne: warżka może być różowa, lekko zaróżowiona lub w różnym stopniu nakrapiana różowymi plamkami. Wymaga wilgotnego i przepuszczalnego podłoża, najlepiej rośnie w miejscu lekko ocienionym. Łatwiejszy i wdzięczniejszy w uprawie niż C. reginae. Kwitnie bardzo obficie i dość szybko się rozrasta.

Obuwik o dużych kwiatach, porównywalnych do "Sabine" czy "Sabine Pastel". Kombinacja kolorów podobna jak u obuwika pospolitego - kremowożółta warżka i brązowe działki kielicha.

Rodzimy i najokazalszy gatunek storczyka: można go spotkać w całej Polsce, stanowiska są jednak zazwyczaj pojedyncze i mocno rozproszone.

Storczyk ten należy do flory Chin. Nazwa sugeruje żółta barwę kwiatów, wpada ona jednak mocno w jasną zieleń („zielone jabłuszko”). Jest gatunkiem wymagającym zimowego okresu spoczynku i ujemnych temperatur w tym czasie - nie może być uprawiany jako roślina pokojowa.

Ciekawy albinos wyselekcjonowany z populacji obuwika żółtego. Kwiaty nieduże, kuliste z krótkimi działkami kielicha.

Urocza krzyżówka obuwika żółtego i królewskiego. Kwiaty białe z różową lub nakrapianą różowo warżką, nieznacznie większe niż u obuwika żółtego.

Absolutnie niezwykły obuwik o bladoróżowej, wydatnej warżce nakrapianej bordowo, która ukazuje się na tle plisowanych, wachlarzowatych liści. Pochodzi z cieplejszych stron - jeśli uprawiany w ogrodzie, musi być na zimę bardzo dobrze okryty lub wręcz przeniesiony do chłodnego pomieszczenia. Lubi podłoże organiczne, wilgotne, ale dobrze zdrenowane.

Oferowane rośliny są co najmniej trzyletnie, co najmniej dwupąkowe - zakwitną w sezonie, w którym są sprzedawane

Rzadko spotykany storczyk o uroczych maleńkich kwiatach, białych z bordowymi plamkami. Warżka kulista, działki kielicha krótkie. Pochodzi z terenów zimnych, subarktycznych, zdecydowanie wymaga zimą temperatury poniżej 0°C i nie może być uprawiany w doniczce nawet na chłodnym parapecie.

Północnoamerykański gatunek storczyka spotykanego w naturze na podmokłych łąkach, torfowiskach, obrzeżach lasów, brzegach strumieni. Warżka jasnokremowa, działki kielicha brązowe, długie, lekko poskręcane.

Obuwik szeroko rozpowszechniony na terenie Rosji (także część europejska), Japonii, Chin. Spotykany zarówno na terenach podmokłych, bagiennych jak i na stokach wzgórz, brzegach rzek. Dobrze rośnie na stanowiskach lekko ocienionych, wilgotnych.

Oferowane rośliny są co najmniej trzyletnie, co najmniej dwupąkowe (zakwitną w sezonie, w którym są sprzedawane); pochodzą z uprawy laboratoryjnej - ich pozyskiwanie z natury jest zabronione.

Północnoamerykański gatunek storczyka spotykanego w naturze na podmokłych łąkach, torfowiskach, obrzeżach lasów, brzegach strumieni. Służy mu połączenie słonecznego lub lekko ocienionego stanowiska i stale wilgotnego, chłodnego podłoża.

Obuwik królewski o czysto białych kwiatach.

Bliski kuzyn Cypripedium macranthos. Kwiat ciemnobordowy, warżka o wyraźnej fakturze. Roślina niska. W naturze porasta lesiste zbocza gór wapiennych.

Storczyk spotykany na terenach Syberii - krzyżówka C. calceolus i C. macranthos. Pełen wigoru, dość rosły, kwiaty duże, najczęściej bordowe (lub bordo jako dominanata), także z domieszką kremowego i brązowego. Łatwy, bardzo odporny na mróz.

Kremowa wersja Cypripedium ventricosum. Storczyk pełen wigoru, dość rosły, kwiaty duże. Łatwy, bardzo odporny na mróz.

Paproć rodzima dla kontynentów azjatyckiego i amerykańskiego (Chiny, Japonia, Filipiny, Nepal, Pakistan, Wietnam i Hawaje). Znosi mrozy do -20 stopni, z powodzeniem może być uprawiana w ogrodach naszego klimatu. Dobrze znosi też uprawę w pojemnikach w pomieszczeniach - jest zimozielona. Jej liście (a w zasadzie tylko ostatni segment złożonego liścia) przypominają kształtem liście palmy orzechowej kariota.

Paproć o skórzastych, jasnozielonych frondach. Zimozielona. Doskonała do dużych pojemników zarówno w ogrodzie jak i w ogrodzie zimowym.  Tworzy okazałe kępy.

Paproć o skórzastych, jasnozielonych frondach. Zimozielona. Doskonała do dużych pojemników zarówno w ogrodzie jak i w ogrodzie zimowym.  Tworzy okazałe kępy.

"Dansker" czyli "Duńczyk" to stoplamek wyselekcjonowany spośród siewek przez hobbystę ze Skandynawii. Rośliny (zarówno kwiaty jak i liście) są wysokie, podłużne. Kwiaty bladoróżowe (z bliska widać różowofioletowy rysunek na białym tle poszczególnych kwiatków w kłosie). Liście mocno nakrapiane dość drobnymi, fioletowo czarnymi plamkami.