Rośliny A-Z

Krzyżówka Cypripedium macranthos x C. franchetii. Odmiana o dużych, ciemnoróżowych, zwartych kwiatach.

Krzyżówka Cypripedium macranthos x C. kentuckiense: po makrantosie odziedziczył kolor, po obuwiku z Kentucky - wielkość i formę kwiatu. Odmiana o bardzo dużych, ciemnoróżowych kwiatach.

Krzyżówka C. kentuckiense x macranthos. Odmiana o dużych kwiatach (podobnie jak C. „Sabine”). U dorosłego osobnika rosnącego w optymalnych warunkach, warżka osiąga wielkość kurzego jaja! Kwitnie długo. Kolory delikatne, pastelowe. Łatwa w uprawie.

Krzyżówka Cypripedium franchetii x C. macranthos. Odmiana o dużych, malinowo różowych kwiatach. wiatach.

Obuwik o kremowych, bardzo dużych kwiatach (warżka ma wielkość porządnego kurzego jaja) i sztywnych pędach zdolnych unieść tak duże kwiaty. Kwitnie w maju, kwiaty utrzymują się długo.

Krzyżówka C. fasciolatum x macranthos. Odmiana o dużych kwiatach (porównywalny do odmiany „Philipp”, dwukrotnie większy niż „Gisela”). U dorosłego osobnika rosnącego w optymalnych warunkach, warżka osiąga wielkość kurzego jaja! Kwitnie długo. Łatwa w uprawie.

Sympatyczny kultywar o czekoladowo brązowych kwiatach (stąd nazwa). Zdrowy, plenny.

Krzyżówka Cypripedium tibeticum i C. fasciolatum. Odmiana o kwiatach średniej wielkości, ładnie wybarwionych: warżka jest biała lub prawie biała, działki kielicha w paseczki biało fioletowe. Kwitnie na niskich pędach, tworzy ładne, niskie kępy.

Obuwik „Ulla Silkens” to rewelacyjna krzyżówka Cypripedium flavum i C. reginae. Kwiaty biało-różowe, nieznacznie zmienne: warżka może być różowa, lekko zaróżowiona lub w różnym stopniu nakrapiana różowymi plamkami. Wymaga wilgotnego i przepuszczalnego podłoża, najlepiej rośnie w miejscu lekko ocienionym. Łatwiejszy i wdzięczniejszy w uprawie niż C. reginae. Kwitnie bardzo obficie i dość szybko się rozrasta.

Rodzimy i najokazalszy gatunek storczyka: można go spotkać w całej Polsce, stanowiska są jednak zazwyczaj pojedyncze i mocno rozproszone.

Krzyżówka lubianego obuwika pospolitego (C. calceolus) o nieco okazalszych i liczniejszych kwiatach.

Ten gatunek storczyka spotkać można w Chinach, w jasnych lasach porastających wapienne skały. Obszar jego występowania to zaledwie ok. 150 km2, a i na tym obszarze jest gatunkiem coraz rzadziej spotykanym. Podobny do amerykańskiego C. kentuckiense:

Storczyk ten należy do flory Chin. Nazwa sugeruje żółta barwę kwiatów, wpada ona jednak mocno w jasną zieleń („zielone jabłuszko”). Jest gatunkiem wymagającym zimowego okresu spoczynku i ujemnych temperatur w tym czasie - nie może być uprawiany jako roślina pokojowa.

Ciekawy albinos wyselekcjonowany z populacji obuwika żółtego. Kwiaty nieduże, kuliste z krótkimi działkami kielicha.

Urocza krzyżówka obuwika żółtego i królewskiego. Kwiaty białe z różową lub nakrapianą różowo warżką, nieznacznie większe niż u obuwika żółtego.

Rzadko spotykany storczyk o uroczych maleńkich kwiatach, białych z bordowymi plamkami. Warżka kulista, działki kielicha krótkie. Pochodzi z terenów zimnych, subarktycznych, zdecydowanie wymaga zimą temperatury poniżej 0°C i nie może być uprawiany w doniczce nawet na chłodnym parapecie.

Północnoamerykański gatunek storczyka spotykanego w naturze na podmokłych łąkach, torfowiskach, obrzeżach lasów, brzegach strumieni. Warżka jasnokremowa, działki kielicha brązowe, długie, lekko poskręcane.

Obuwik szeroko rozpowszechniony na terenie Rosji (także część europejska), Japonii, Chin. Spotykany zarówno na terenach podmokłych, bagiennych jak i na stokach wzgórz, brzegach rzek. Dobrze rośnie na stanowiskach lekko ocienionych, wilgotnych.

Oferowane rośliny są co najmniej trzyletnie, co najmniej dwupąkowe (zakwitną w sezonie, w którym są sprzedawane); pochodzą z uprawy laboratoryjnej - ich pozyskiwanie z natury jest zabronione.

Północnoamerykański gatunek storczyka spotykanego w naturze na podmokłych łąkach, torfowiskach, obrzeżach lasów, brzegach strumieni. Służy mu połączenie słonecznego lub lekko ocienionego stanowiska i stale wilgotnego, chłodnego podłoża.

Obuwik królewski o czysto białych kwiatach.

Bliski kuzyn Cypripedium macranthos. Kwiat ciemnobordowy, warżka o wyraźnej fakturze. Roślina niska. W naturze porasta lesiste zbocza gór wapiennych.

Storczyk spotykany na terenach Syberii - krzyżówka C. calceolus i C. macranthos. Pełen wigoru, dość rosły, kwiaty duże, najczęściej bordowe (lub bordo jako dominanata), także z domieszką kremowego i brązowego. Łatwy, bardzo odporny na mróz.

Kremowa wersja Cypripedium ventricosum. Storczyk pełen wigoru, dość rosły, kwiaty duże. Łatwy, bardzo odporny na mróz.

Paproć rodzima dla kontynentów azjatyckiego i amerykańskiego (Chiny, Japonia, Filipiny, Nepal, Pakistan, Wietnam i Hawaje). Znosi mrozy do -20 stopni, z powodzeniem może być uprawiana w ogrodach naszego klimatu. Dobrze znosi też uprawę w pojemnikach w pomieszczeniach - jest zimozielona. Jej liście (a w zasadzie tylko ostatni segment złożonego liścia) przypominają kształtem liście palmy orzechowej kariota.

Paproć o skórzastych, jasnozielonych frondach. Zimozielona. Doskonała do dużych pojemników zarówno w ogrodzie jak i w ogrodzie zimowym.  Tworzy okazałe kępy.

Paproć o skórzastych, jasnozielonych frondach. Zimozielona. Doskonała do dużych pojemników zarówno w ogrodzie jak i w ogrodzie zimowym.  Tworzy okazałe kępy.

"Dansker" czyli "Duńczyk" to stoplamek wyselekcjonowany spośród siewek przez hobbystę ze Skandynawii. Rośliny (zarówno kwiaty jak i liście) są wysokie, podłużne. Kwiaty bladoróżowe (z bliska widać różowofioletowy rysunek na białym tle poszczególnych kwiatków w kłosie). Liście mocno nakrapiane dość drobnymi, fioletowo czarnymi plamkami.

Stoplamek wyselekcjonowany spośród siewek. Kwiaty są bardzo wysokie, mocne, intensywnie wybarwione. Liście dość szerokie, mocno nakrapiane. Podobny do odmiany "Foliorella", z tym że ta ostatnia ma liście gładkie zielone.

Pełna wigoru, okazała krzyżówka dwóch dziko rosnących storczyków. Odpowiada jej stanowisko lekko ocienione, ze stale wilgotną glebą. W naszym ogrodzie dorasta do 80cm, jest bardzo żywotna. Kwiatostany są wysokie i pełne (osiągają przeszło 35cm wysokości i mają po kilkadziesiąt pojedynczych kwiatów). Liście gładkie, zielone, bez cętek charakterystycznych dla rodzimego stoplamka (Dactylorhiza maculata).

Storczyk charakterystyczny dla wilgotnych łąk, torfowisk, skrajów mokrych olsów i zarośli graniczących z łąkami. Teoretycznie może osiągnąć przeszło 0,5 m wysokości, najczęściej jest jednak niższy. Produkuje nektar wabiący pszczoły (inne kukułki tego nie robią i są zapylane przez niedoświadczone, dopiero co wybudzone po ziemie pszczoły i trzmiele, które i tak poszukują pożytku w ich pustych kwiatach). W Polsce chroniony, na liście gatunków zagrożonych.

Kukułka plamista, stoplamek to rodzimy storczyk o prostej, grubej łodydze, na której szczycie w maju pojawiają się różowe kwiaty zebrane w zwarty kłosowaty kwiatostan. Liście nakrapiane licznymi, ciemnymi plamami. W Polsce dość rozpowszechniony, spotykany na mokrych łąkach, torfowiskach - jest jednak rośliną chronioną. W ogrodzie wymaga przede wszystkim stanowiska wilgotnego.

Kukułka plamista, stoplamek to rodzimy storczyk o prostej, grubej łodydze, na której szczycie w maju pojawiają się różowe kwiaty zebrane w zwarty kłosowaty kwiatostan. Wśród kwiatów istnieje duża zmienność wysycenia kolorem - tutaj selekt o niemal białych kwiatach (z bliska widać, że ich biel jest lekko zabrudzona różem lub fioletem). Liście nakrapiane licznymi, ciemnymi plamami. W ogrodzie wymaga stanowiska wilgotnego.

Kukułka szerokolistna zwana także storczykiem szerokolistnym, stoplamkiem szerokolistnym to rodzimy storczyk o prostej, grubej łodydze, na której szczycie w maju pojawiają się różowe kwiaty zebrane w zwarty kłosowaty kwiatostan.

Kukułka, storczyk szerokolistny, stoplamek to rodzimy storczyk o prostej, grubej łodydze, na której szczycie w maju pojawiają się różowe kwiaty zebrane w zwarty kłosowaty kwiatostan. Liście mniej lub bardziej nakrapiane ciemnymi plamami. W Polsce dość rozpowszechniony na całym niżu, porasta mokre łąki, torfowiska jest jednak rośliną chronioną. Rośliny te bardzo łatwo krzyżują się między gatunkami, u osobników otrzymanych z siewu często występują różnice w wysokości, kształcie kwiatów, wybarwieniu liści.

Wygląda trochę jak miniaturowa gunera. Ciemnozielone, mocno powcinane, masywne liście od wiosny do jesieni tworzą doskonałą okrywę. Prezentowane na zdjęciach kwiaty pojawiają się wczesną wiosną, wyrastają wprost z ziemi.