AGM - rośliny wyróżnione

Odmiana o liściach żółtych, satynowych, z wyraźnym unerwieniem, o kształcie sercowato-okrągłym, z dość szeroką, nieregularną, kremowobiałą obwódką. Żółty kolor liści jest bardzo ciepły, słoneczny. Świetnie wygląda szczególnie wśród zieleni i roślin o czarnych liściach.

Średniowysoka, trzymająca się dość pionowo funkia o zielonych, błyszczących liściach obrzeżonych biało (i bardzo nieregularnie: często trafia się w zwartej karpie liść pół na pół biały i zielony) i pofałdowanych na brzegach.

Liść zielonkawo niebieski z żółtym, pofalowanym brzegiem - ta kombinacja zawsze wygląda dobrze. Spiczaste końcówki zwieszających się liści dotykają podłoża - kępa jest szeroka, zgrabna.

Odmiana kosaćca żółtego o liściach w kremowo-zielone pasy. Przebarwienie na liściach jest szczególnie intensywne wiosną, latem może zanikać zupełnie. Charakteryzuje się niższym wzrostem niż gatunek.

Kwiaty jasnoróżowe, bardzo liczne w okresie kwitnienia, o nietypowej budowie: nie mają sterczących pionowo płatków górnych, za to mają aż 6 szerokich płatków dolnych. Ładnie prezentują się nad wodą.

Odmiana wyraźnie niższa od gatunku. Kwiaty głęboko fioletowe o pofałdowanych, okrągłych płatkach.

Piękna krzyżówka Iris versicolor i I. virginica. Wczesną wiosną liście są intensywnie fioletowe - szczególnie u nasady, pędy kwiatowe niemal czarne. Bardzo dobrze rośnie w miejscach podmokłych, bagiennych, na brzegach zbiorników wodnych i w płytkiej wodzie. Bardzo mrozoodporny. Odmiana zdobyła wiele ogrodniczych nagród.

Odmiana „Yarai” ma kwiaty żółte z bordowym/brązowym rysunkiem na płatkach - wyglądają "tygrysio". Jest żywotna, silnie rosnąca, zdrowa, okazała.

Odmiana „Yoru No Akari” ma wrzosowe kwiaty, mocniej nasycone fioletem od brzegów płatków i od strony żółtej strzałki znajdującej się u nasady dolnych płatków. Jest żywotna i zdrowa, niższa niż inne pseudaty. Japońska nazwa oznacza "światła nocnego miasta".

Roślina cebulowa, długowieczna i niekłopotliwa. Melduje się z kwiatami jako jedna z pierwszych na przedwiośniu - chętnie odwiedzana przez pierwsze wiosenne trzmiele i pszczoły. Kwiaty białe, dzwonkowate z charakterystycznymi zielonymi lub żółtozielonymi „kropelkami” na końcówkach zrośniętych płatków.

Tulejnik o białych kwiatach, które mogą sięgać prawie do kolan. Kwiaty pachną piżmem. Wymaga stanowiska wilgotnego, lekko ocienionego, o żyznym podłożu. W naturze rośnie na bagnach, w podmokłych zaroślach i na obrzeżach lasów, nad strumieniami i rozlewiskami. Warto starannie wybrać dla niego miejsce: jest długowieczny, ale źle znosi przesadzanie.

Niewymagająca, bylina podobna do kokoryczki. Łodyga wzniesiona, liście ciemnozielone, błyszczące, naprzemianległe, z ładnym łukowatym unerwieniem.

Okazała paproć o dwóch rodzajach frond: zarodnikonośne (są wyprostowane i usytuowane w środku kępy) i sterylne (rozkładają się wachlarzowato naokoło). Najlepiej czuje się w podłożu chłodnym, wilgotnym i zasobnym w próchnicę.

Wspaniała, duża paproć idealna do mokrych i podmokłych cienistych zakątków. Szybko się rozwija wypełniając dostępną przestrzeń. Tworzy okazałe, wyprostowane kępy, jeśli ma dostatek miejsca i dobre warunki będzie rosła łanami. Idealna na brzegi dużych stawów, strumieni. Świetna w nasadzeniach masowych.

Odmiana duża, o dużym, pełnym, wyjątkowym kwiecie: płatki mają szpatułkowaty kształt (większość grzybieni ma płatki ostro zakończone). Kwiaty mają tendencję mocno się otwierać (wówczas dolne płatki leżą na wodzie) i pozostawać długo otwarte. Kwitnie obficie. Liście lekko owalne, oliwkowo zielone.

Stara, niezawodna odmiana doskonała do średnich lub dużych zbiorników. Cieszy się opinią „najbardziej czerwonej z czerwonych” . 

Kwiat ma kształt kulisty - jak piwonia. Kwiaty pozostają długo otwarte. Jej dodatkową zaletą jest to, że łatwo przystosowuje się do każdej wielkości sadzawki. 

Najpopularniejsza odmiana do małej sadzawki (ale dobrze czuje się też i jest widoczna w dużych zbiornikach). Kwiaty intensywnie fuksjowo czerwone/głęboko wiśniowe. 

Kwiaty jasnożółte lub kremowe. Zielone liście mocno nakrapiane brązem. Kwitnie intensywnie, nadaje się zarówno do dużych jak i bardzo niewielkich oczek.

Kwiaty niewielkie, niezwykle obfite, kanarkowo żółte, otwierają się wczesnym popołudniem i pozostają otwarte do wieczora. 

Lilia o białych, dużych, kwiatach z mocno zaznaczonym żółtym środkiem. Łagodne, szerokie płatki sprawiają, iż kwiat przypomina rozwiniętą różę. Odmiana ta nadaje się również na stanowiska półcieniste, a na stanowisku w pełnym słońcu kwiaty pozostają otwarte do późnego wieczora.

Długosz to bardzo duża, nadwodna paproć. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym, preferuje gleby kwaśne. Osmunda cinnamomea to gatunek charakteryzujący się dużym wigorem, wspaniałą odpornością na mróz (odnotowana nawet Alasce) i szczególnymi walorami dekoracyjnymi.

Duża, wilgociolubna paproć, która preferuje gleby kwaśne. Długosz Claytona rośnie w Ameryce Północnej na bagnach, brzegach jezior i strumieni. Przyjmuje się, że w miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym, spotyka się go jednak także w miejscach suchych i słonecznych - jest gatunkiem bardzo tolerancyjnym co do stanowiska. Jego angielska nazwa to "interrupted fern" czyli "przerwana paproć": zarodniki na zarodnionośnych pędach umiejscowione są pośrodku w charakterystyczny sposób tworząc jakby lukę w liściu. Gatunek bardzo mrozoodporny.

Długosz królewski to okazała paproć, którą można spotkać w miejscach podmokłych: na groblach,  brzegach wód, w wilgotnych zaroślach, rowach. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym. Preferuje gleby kwaśne. Dorosłe osobniki wytwarzają zarodniki na wybranych frondach usytuowanych w środku kępy i nieco podobnych kwiatostanów: wyprostowane, zdecydowanie różne od pozostałych.

Bardzo duże kwiaty w kolorze koralowym lub łososiowym - piękna mieszanka różu z pomarańczowym; coraz jaśniejsze wraz z rozkwitaniem/przekwitaniem. Płatki rozbielone na brzegach, kwiaty bardzo kształtne - jedna z najpiękniejszych piwonii w naszej kolekcji. Ceniona odmiana uprawiana na kwiaty cięte.

Piękna XIX-wieczna odmiana piwonii o pełnych jedwabiście ciemnoczerwonych kwiatach. Kwitnie obficie. Jedna z lepszych czerwonych. Wymaga podpór.

Odmiana o dużych, półpełnych bladoróżowych kwiatach.

Kłącza 3/5 oczkowe, sadzone do doniczek 3,5-litrowych w październiku 2024.

Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. W naturze występuje u podnóży skał wapiennych, w skalnych szczelinach, na północnych kamienistych stokach - zacienionych i wilgotnych. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie. Posadzona na cienistej rabacie zasobnej w kompost i wilgotnej, wymulczowana wiosną, będzie tworzyć imponującą kępę.

Karłowa odmiana bambusa o pasiastych, zielono-żółtych liściach. Dzięki zwartemu pokrojowi chętnie stosowany jako niska roślina zadarniająca, okrywowa; bardzo dobrze znosi przycinanie - szczególnie wczesną wiosną dobrze jest go przyciąć by odświeżyć wygląd kępy. Świetny do pojemników, większych donic. Dobrze znosi nasze zimy, rozrasta się na tyle mocno, że może stać się rośliną inwazyjną - tam gdzie ekspansywny wzrost nie jest zaletą, warto rozważyć wkopanie bariery uniemożliwiającej nadmierne rozrastanie się. Zadomowiony dobrze toleruje suszę.

Ta bulwiasta bylina pochodząca z Chin i Tybetu to nowość wśród oferowanych w Europie roślin cieniolubnych. Duże, żywozielone, błyszczące liście mają od 5 do 9 klap. Kłącze silne, pełzające, z włóknistymi korzeniami. Wymaga stanowiska ocienionego, gleby zasobnej i wilgotnej (podobnie jak Darmera peltata). Kwiaty pod spodem liścia, jesienią czerwone lub czarne jagody.

Rdest pokrewny pochodzi z Himalajów. Jest doskonałą niską rośliną okrywową, zadarniającą: wytrzymały, odporny, tolerancyjny na zmienne warunki, nie choruje, a jego liście i pędy tworzą matę, którą nie jest łatwo sforsować chwastom. Stosowany przy zbiornikach wodnych, w tym do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp. W bardzo dobrych warunkach (żyzna gleba, dostatek wody) może stać się ekspansywny - używajmy go tam, gdzie będzie to zaletą, nie wadą: w trudnych warunkach, w miejscach, w których duże połacie np. trawnika chcemy zamienić w niekoszony, porośnięty niską roślinnością ogród, jako "podłogę" pod krzewami.

Rdest wężownik występuje w naturze na mokrych łąkach. Kwiaty od ciemno- do bladoróżowych, u odmiany "Superba" większe i "pełniejsze" niż u gatunku, a jesienią liście przebarwiają się na różowo i bordowo.  Stosowany jest do obsadzania zbiorników wodnych, do okrywania i umacniania kłopotliwych brzegów i skarp - doskonała roślina okrywowa! Bardzo dobrze daje sobie radę także w przeciętnych warunkach ogrodowych, wystarcza mu przeciętnie wilgotna gleba i chętnie lekko ocienione stanowisko.

Piękna paproć o wzniesionym pokroju. Ciemnozielone frondy są zimozielone, warto jednak wiosną wyciąć stare by pobudzić wzrost nowych. W naturze spotykana na lesistych terenach niemal całej Ameryki Północnej (z Kanadą i Alaską).

Paproć o lśniących, ciemnozielonych frondach. Kępa raczej wyprostowana.

Idealna roślina do każdego ogrodu: bardzo tolerancyjna na różne warunki. Dobrze znosi okresowe przesuszenie, może rosnąć w miejscu nieosłoniętym od wiatru a jeśli podłoże jest wystarczająco wilgotne - dobrze zniesie także dość dużą dawkę słońca.